Μια φορά και έναν καιρό, όλοι περίμεναν το χάπι.
To 2010 χαιρετίστηκε ενθουσιωδώς και από τις αγορές, αλλά και από τους επιστήμονες, ως "μία νέα θεραπευτική επιλογή, που προσφέρει σημαντικά οφέλη, με τη μορφή μίας κάψουλας, [και] είναι μία σοβαρή εναλλακτική αντί για τις συχνές ενέσεις, στους ασθενείς που ζουν με αυτή τη χρόνια πάθηση" (Πηγή: http://www.burrillreport.com/article-gilenya_is_a_go.html). Θυμάμαι, ως νέο μέλος των MS fora τότε, τη χαρά των ασθενών, που δε θα τρυπιούνται πια, παρά μόνο θα παίρνουν το χάπι.
Έναν χρόνο και λίγους μήνες αργότερα, το χάπι κρίθηκε πιθανόν ένοχο για 11 θανάτους ασθενών με MS.
H βιβλιογραφία αναφέρει πως το Gilenya επηρεάζει τον αγγειακό τόνο και την πίεση, εκτός από τον καρδιακό ρυθμό.
Όταν οι θάνατοι έγιναν 15, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή Φαρμάκων εξέδωσε οδηγία, σύμφωνα με την οποία το Gilenya αντενδείκνυται σε ασθενείς με καρδιαγγειακά ή εγκεφαλοαγγειακά προβλήματα, ιδιαίτερα προβλήματα ροής προς τον εγκέφαλο.
However, considering that certain patients have an increased risk of cardiovascular problems, particularly those with a history of cardiovascular or cerebrovascular problems (problems with the blood supply to the brain), and those who are taking other medicines that lower the heart rate, the Committee concluded that Gilenya is not recommended in these patients.
Δεν ξέρω πόσο υποψιασμένος είσαι, αναγνώστη, για να καταλήξεις στο εξής: η MS δεν είναι πρόβλημα του ανοσοποιητικού σου - άρα ούτως ή άλλως δεν έχεις λόγο να μπλοκάρεις τα Τ κύτταρα στους λεμφαδένες για να μην επιτεθούν στην υγιέστατη μυελίνη (αν δεν το έχεις καταλάβει αυτό, πληζ διάβασε το μπλογκ από την αρχή). Η MS είναι πρόβλημα ροής, και ναι, μένει να αποδειχθεί αυτό, αλλά όταν αποδειχθεί, θα έχει αποδειχθεί και κάτι άλλο: ότι ο θεάρεστος νευρολόγος σού έδινε χάπι που τελικά ήταν επιβλαβές για το πρόβλημα που πάντα είχες, τη Χρόνια Εγκεφαλονωτιαία Φλεβική Ανεπάρκεια.
Παρ το κι αλλιώς. Οκ, δεν ξέρουμε τί είναι η ΜS. Επειδή όμως όποιος την έχει, έχει και CCSVI (please, go check yourself), είναι κακό για το CCSVI που έχεις να παίρνεις Gilenya.
Εννοείται πως ποτέ κανείς δε θα ζητήσει συγνώμη στους ασθενείς. Οι γιατροί φημίζονται για το αλάθητό τους, άλλωστε. Θα έχουν περάσει και ένα σωρό χρόνια μέχρι να αναγνωρισθεί η αιτία της MS, δε θα ζει, π.χ., εκείνος ο Freedman ή ο δικός σου νευρολόγος να του πεις "δε σ' τα 'λεγα;". Εντάξει, δε θα ζήσουμε τη στιγμή της δικαίωσης όπως ακριβώς την ονειρευόμαστε. Ας ζήσουμε όμως, τουλάχιστο. Και δεν γίνομαι δραματική. Θυμίζω τα εξής:
- Mέχρι τον Μάιο του 2014, 464 άνθρωποι έπαθαν PML εξ αιτίας του Tysabri, εκ των οποίων το 23% απεβίωσε, ενώ οι υπόλοιποι ζουν με αναπηρίες οφειλόμενες στο φάρμακο και όχι στην MS.
- Η μιτοξανδρόνη συσχετίζεται με καρδιοτοξικότητα και λευχαιμία, ωστόσο οι νευρολόγοι συνεχίζουν να την προτείνουν σε ασθενείς με επιθετική MS.
Είναι απλό. You can always choose when to take drugs or if to have venoplasty. But you can never choose to un-drug yourself.
πολυ πονηρες ειναι οι φαρμακευτικες
ΑπάντησηΔιαγραφήεβαλαν την αντενδειξη, τελικα ομως ποιος θα πει εαν η παθηση ειναι αγγειακη ή οχι? μεταβιβασαν την ευθυνη στους νευρολογους!