Τρίτη 23 Δεκεμβρίου 2014

Η σκλήρυνση συρρικνώνει τις φλέβες εντός των εστιών, και μεγενθύνει τιςεγκεφαλικές φλέβες εκτός των εστιών

Ίσως είναι χρήσιμο να γνωρίζετε, αν είστε ασθενής με MS, πως οι περισσότερες εστίες στη λευκή ουσία του εγκεφάλου είναι περιφλεβικές - δημιουργούνται, δηλαδή, στα πέριξ μίας φλέβας.

Το ενδιαφέρον στη σημερινή εργασία των νευροανοσολόγων (Νέα Υόρκη) είναι αυτό που αποδεικνύει με τον τίτλο της: μετά από συγκριτική μελέτη 19 ασθενών με σκλήρυνση, 9 υγιών και 8 ασθενών με άλλες νευρολογικές νόσους, οι φλέβες έξω από τις εστίες στους ασθενείς με σκλήρυνση ήταν μεγαλύτερες, ενώ εντός των εστιών ήταν συρρικνωμένες.


Και αν το δεύτερο εύρημα, της συρρίκνωσης των ενδοφλεβικών εστιών, εξηγείται εύκολα (φλεγμονή, υποξία, ίνωση, συμπίεση λόγω του οιδήματος περιφλεβικά), το πρώτο εύρημα παραμένει ένα αίνιγμα το οποίο κάτι μας λέει για τη φύση της ασθένειας.

Κατ'αρχήν, είναι εντυπωσιακό, κατά τη γνώμη μου, πως η μεγένθυνση των εξωεστιακών φλεβών απαντάται σε ασθενείς σε κάθε φάση της ασθένειας:

For extralesional veins, we found no differences in lesion size by sex or brain area.  In MS cases, there was no association between vein diameter and treatment status, EDSS, disease duration, or disease stage (relapsing vs progressive).

Κάτι τέτοιο, κατά τη γνώμη μου, θα μπορούσε να συμβαίνει μόνο σε συνθήκες CCSVI, κάτι που δεν απορρίπτουν οι συγγραφείς - όπως δεν απορρίπτουν πως η μεγένθυνση θα μπορούσε να είναι και αποτέλεσμα της ατροφίας του εγκεφάλου, ή της εξώθησης σκιαγραφικού μέσω του αιματεγκεφαλικού φραγμού (αδύναμο επιχείρημα), ή της ασταθούς σχέσης αρτηριακής-φλεβικής ροής, που έχει ξαναειπωθεί για τη σκλήρυνση, ή του μειωμένου αγγειακού τόνου γενικά, ή της ανώμαλης λειτουργίας του αυτόνομου νευρικού συστήματος.

Ο Dr. Schelling, βέβαια, χρόνια πριν ωσάν τυφλός προφήτης, είχε δώσει άλλη ερμηνεία σε αυτό το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της MS, που ήταν και η αφορμή να μελετήσει την ασθένεια από την αρχή - οι φλέβες των ασθενών τόσο μέσα όσο και έξω από το κρανίο ήταν παραδόξως μεγενθυμένες, πιθανόν από την παραμονή φλεβικού αίματος, το οποίο δε μπορούσε να αποχετευθεί ικανοποιητικά:

Skull radiographs of supposed victims of multiple sclerosis, showing striking widenings of the main venous passageways out of (and into) the cranium first stirred the present author's particular interest in the diverse anatomical pathological specifications of multiple sclerosis [...] The first prerequisite for plaque veins' injurious activities appears to be a disproportionately severe valvular incompetence of that internal jugular vein by which these plaque veins are specifically drained (Plate XIV , figg. A, B). Via this vein regurgitant blood then must be conducted into a relatively minor intracranial catchment area – meaning, in a classic instance of cerebral multiple sclerosis, directly up into the straight sinus affluents. Provided there are no venous anastomoses strong enough to provide for the involved venous pathways' sufficient venting, venous regurgitations of injurious intensities into the straight sinus’ affluent veins must occasionally result.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου