Παραλλαγές στις σφαγίτιδες των ασθενών με MS κατά την κίνηση του κεφαλιού

Cross-sectional area variations of internal jugular veins during supine head
rotation in multiple sclerosis patients with chronic cerebrospinal venous
insufficiency: a prospective diagnostic controlled study with duplex ultrasound
investigation

Στο πρωτόκολλο υπερήχου για τη διάγνωση του CCSVI δεν προβλέπεται η εξέταση των σφαγίτιδων φλεβών με κίνηση του λαιμού.  Κατά Ζαμπόνι, η διάγνωση με υπέρηχο πραγματοποιείται σε όρθια και καθιστή θέση, με το κεφάλι στο κέντρο.

Κατά τη διάρκεια φλεβογραφιών, ζητείται ενίοτε από τον ασθενή να στρέψει το κεφάλι 90 μοίρες αριστερά ή δεξιά για εκτίμηση της στένωσης.  Σε αυτές τι συνθήκες φάνηκε πως μεταβάλλεται το εμβαδό διατομής της σφαγίτιδας φλέβας.  Το δεδομένο αυτό οδήγησε στην ανάγκη εκπόνησης μίας έρευνας μεταξύ υγιών και ασθενών, προκειμένου να διερευνηθεί αν μεταβάλλεται αντίστοιχα και στους υγιείς, αν είναι μέρος, δηλαδή, της φλεβικής φυσιολογίας.

Στην παρούσα έρευνα με Doppler των Ιταλών μελετήθηκαν 313 ασθενείς με σκλήρυνση και CCSVI, και 298 υγιείς.  Το εμβαδό διατομής της σφαγίτιδας αξιολογήθηκε στην όρθια και καθιστή θέση, και στις δύο ομάδες, τόσο με όσο και χωρίς στροφή του κεφαλιού.

Το ξεκάθαρο αποτέλεσμα ήταν πως σημαντικές διαφοροποιήσεις στο εμβαδό διατομής της σφαγίτιδας πριν και μετά τη μετατόπιση του κεφαλιού 90 μοίρες εντοπίστηκαν μόνο στους ασθενείς με σκλήρυνση.

Εκτός αυτού, μόνο στους ασθενείς με σκλήρυνση εντοπίστηκε μία νέα μορφολογία σφαγίτιδας φλέβας, όμοιας με κλεψύδρα: στενή στην περιοχή J2, και διεσταλμένη στην περιοχή J1 και J3 (βαλβίδα).  Η συγκεκριμένη  μορφολογία φλέβας θα μπορούσε να ήταν αποτέλεσμα πτώσης (collapse) των τοιχωμάτων της σφαγίτιδας στο κέντρο, εξ αιτίας βλάβης στο ίδιο το τοίχωμα - παλαιότερες παρατηρήσεις ερευνητών υποστήριξαν μετάλλαξη του κολλαγόνου των σφαγίτιδων στους ασθενείς με σκλήρυνση από κολλαγόνο τύπου ΙΙΙ (διατηρεί ελαστικότητα) σε τύπου Ι (άκαμπτο).  Ταυτόχρονα, η κεντρική περιοχή της φλέβας J2 που παρουσιάζει μείωση διατομής είναι και η περιοχή με τη μεγαλύτερη μυική πίεση εξωτερικά, και η περιοχή με τα λιγότερα παράπλευρα, αφού η περιοχή J3 αποχετεύεται, σε περίπτωση στένωσης, από τις εξωτερικές ή πρόσθιες σφαγίτιδες, ενώ η J1 από τις φλέβες του θυρεοειδούς.  H αύξηση, συμπερασματικά, του εμβαδού διατομής κατά την κίνηση του κεφαλιού που παρατηρήθηκε μόνο στους ασθενείς με σκλήρυνση εξυπηρετεί, προφανώς, τη διευκόλυνση της ροής στην περιοχή J2, της οποίας η σύμπτωση των τοιχωμάτων παρατηρήθηκε επίσης μόνο στους ασθενείς με σκλήρυνση.

Πεποίθηση των ερευνητών είναι πως η αρχική αιτία της μεταβολής της ποιότητας των τοιχωμάτων, που προκαλεί ανελαστικότητα, είναι συγγενής ανωμαλία του κολλαγόνου.  Μία ιστολογική επιβεβαίωση αυτού του ισχυρισμού θα αρκούσε να αποδείξει την υπόθεσή τους, βοηθώντας το CCSVI να βρεθεί εκεί που ανήκει χρονικά και αιτιακά: πριν την έναρξη της MS.