Ο Dr. Scholbach όπως υποσχέθηκε τηλεφώνησε και άφησε κάποια από τα καλύτερα νέα που θα μπορούσαμε να ακούσουμε, όταν έχεις από τη μία μεριά τον Baracchini να φωνάζει "επιτέλους, σταματήστε τις επεμβάσεις" και από την άλλη τον κάθε νευρολόγο να σε κοιτάει με οίκτο που τόλμησες να συνδέσεις τις ημικρανίες σου άμεσα με τη σκλήρυνση, και μετά τη σκλήρυνση άμεσα με το CCSVI - ("το καημένο το κορίτσι, αν έπαιρνε avonex θα ήταν καλύτερα...Ας προσπαθήσω να πείσω τους γονείς της ή τον άντρα της").
Ευτυχώς, αγαπητοί αναγνώστες, δεν είμαστε τρελοί, και μας το λέει ένας γιατρός που ούτε νευρολόγος ούτε επεμβατικός είναι - νομίζω πως είναι παιδοακτινολόγος.
Η γερμανική υπακοή στη λογική, όπως κατάλαβα από τον λόγο του, αλλά και το καθήκον πως "πρέπει πρώτα από όλα να προστατεύω τον ασθενή" συνθέτουν το προφίλ του γιατρού, που ξόδεψε μισή ώρα σε τηλεφωνική συνομιλία - και είμαι σίγουρη πως θα μπορούσε να μιλάει πολύ περισσότερο, γιατί μιλούσε με πολύ ζήλο γι αυτό.
Έχω μπροστά μου ένα κατεβατό σημειώσεις. Μιλούσαμε, και έγραφα ταυτόχρονα. Θα με συγχωρέσετε για την πρόχειρη μεταφορά τους εδώ, και ελπίζω να με κατανοήσει και ο ίδιος.
Αφού μου περιέγραψε, εν ολίγοις, πώς, σαν ένας μικρός Zamboni, έφτασε και αυτός στο συμπέρασμα πως για πολλά από τα προβλήματα/πόνους των midline organs (όργανα όπως η μήτρα, που κανονικά δε δέχονται ποτέ υπερβολικές ποσότητες αίματος, πλην της εγκυμοσύνης, συνεπώς οι φλέβες της επιβαρύνονται ως παράπλευρες της αριστερής νεφρικής στένωσης) ευθύνεται η στένωση της αριστερής νεφρικής φλέβας, απάντησε πως, ευτυχώς, η λήψη καθημερινής ασπιρίνης 200 mg αντικαθιστά την τοποθέτηση στεντ. Δε χρειάζεται να βάλει στεντ κανείς, αν παίρνει ασπιρίνη, επιμένει σε αυτό. Μάλιστα, δε χρειάζεται να παίρνεις για πάντα ασπιρίνη. Η λήψη της, για έναν χρόνο, σε καθιστά ασυμπτωματικό για πολλούς μήνες ή και χρόνια. Αν τα συμπτώματα επιστρέψουν, αντιμετωπίζονται πάλι με ασπιρίνη. Οπότε τη συνιστά ανεπιφύλακτα.
Τί καταφέρνει η ασπιρίνη; Μειώνει το ιξώδες του αίματος, και συνεπώς μειώνει την πίεση στα παράπλευρα που υπάρχουν, καθιστώντας τα επαρκή και λειτουργικά. Παράπλευρα όπως η άζυγος, η ανιούσα οσφυική φλέβα και άλλες διαστέλλονται φυσικά με τη λήψη ασπιρίνης και χωρίς να φλεγμαίνουν. Δώστε έμφαση στην τελευταία πρόταση, γιατί εξηγεί πιθανόν γιατί το CCSVI επιδεινώνεται στον χρόνο και τα παράπλευρά μας δεν αρκούν. Ξεκινάς με μία μεγάλη καλή άζυγο, για παράδειγμα, που έχει αναλάβει να λειτουργεί ως παράπλευρη της νεφρικής. Η άζυγος, αν δεν παίρνεις ασπιρίνη, διαστέλλεται για να αναλάβει την παραπανίσια ροή, με συνέπεια το τοίχωμά της να φλεγμαίνει, με συνέπεια να δημιουργείται πρήξιμο και οίδημα εσωτερικά στα τοιχώματα, με συνέπεια να μειώνεται η διατομή της φλέβας στον χρόνο. Συμπληρώνω εγώ: να γιατί οι δευτεροπαθώς πάσχοντες έχουν χειρότερο CCSVI, να γιατί ο υπέρηχος δε βρίσκει εύκολα το CCSVI σε ασθενείς με μεμονωμένο επεισόδιο, να γιατί το CCSVI και η "σκλήρυνση" επιδεινώνονται στον χρόνο, να γιατί, ίσως, οι φλέβες μας επαναστενώνουν εύκολα (λόγω κακής ποιότητας τοιχωμάτων), να γιατί έχει νόημα να λύσεις το CCSVI όσο νωρίτερα γίνεται.
Στο παράδειγμα του Dr. Scholbach, ωστόσο, η λήψη της ασπιρίνης αρκεί, γιατί αποτρέπει τη δημιουργία όλων αυτών των φαινομένων.
"Το πιστεύετε" τον ρωτάω, "ότι μου έφυγαν οι ημικρανίες και οι πονοκέφαλοι μετά την αγγειοπλαστική, σταμάτησε η επιδείνωση και οι υποτροπές, κι ας μην είχα λύσει εξ ολοκληρου το CCSVI, απλά και μόνο επειδή επαιρνα ασπιρίνη";
"Το πιστέυω, δε γίνεται αλλιώς" μου λέει. "Είναι απογοητευτικό να αποδίδουμε τους πονοκεφάλους ή τις ημικρανίες των ασθενών στο ψυχολογικό κομμάτι ή στο άγχος τους. Όχι, έφταιγε η κακή ροή".
Τί ανακούφιση για τις μπούρδες που έχω ακούσει στη ζωή μου, και που τις πλήρωσα και 150 ευρώ την επίσκεψη!
Ο γιατρός είπε πολλά συναρπαστικά στο τηλέφωνο: πως το ίδιο το νεφρό, σε πείραμα με ποντίκια που τους έκλεισαν τη νεφρική φλέβα, εμφάνισε σημάδια fibrosis (ίνωση, σκληρά σημεία από την επιδιόρθωση, σκλήρυνση) - ό,τι ακριβώς συμβαίνει στη χρόνια φλεβική ανεπάρκεια των κάτω άκρων, ό,τι συμβαίνει στον εγκέφαλο στη σκλήρυνση.
Ο ίδιος έχει δει πολλά περιστατικά "ανεξήγητων παραλύσεων" σε ασθενείς, στους οποίους βρήκε στένωση της αριστερής νεφρικής φλέβας, ρίφλαξ αίματος προς την σπονδυλική στήλη, με φυσική συνέπεια την αύξηση της πίεσης εκεί και τη μετατόπιση του ΕΝΥ. Όμως προσθέτει πως "δεν έχουν όλοι τα ίδια συμπτώματα, και αυτό νομίζω εξαρτάται από τον τύπο των παράπλευρων δικτύων που έχουν διαμορφωθεί εμβρυολογικά. Σε κάποιους, αυτά τα παράπλευρα οδηγούν κατευθείαν στη σπονδυλική στήλη, με σοβαρές συνέπειες. Σε άλλους, συμφορίζουν τα όργανα της περιοχής που εγώ καλώ midline: μήτρα, ουρήθρα, κόλπος, προστάτης, ωοθήκες κλπ."
"Έχω διαβάσει τις εργασίες του Zamboni, το CCSVI βγάζει νόημα και πείτε μου πώς μπορώ να σας βοηθήσω".
Πρέπει να του είπα πάνω από δέκα φορές "ευχαριστώ" για την αποκατάσταση της λογικής αλλά και την ανακούφιση που μου πρόσφεραν τα λόγια του. Ειδικά όταν μου είπε και το εξής:
"Ξέρετε, οι ασθενείς μου με Nutcracker εμφανίζουν συνχά και ρινική συμφόρηση (λόγω φλεβικής συμφόρησης, και όχι λόγω αλλεργίας όπως νομίζουν οι γιατροί τους), διαταραχές ύπνου, ροχαλητό και άπνοια, και όλα αυτά επιδεινώνονται στην ξαπλωτή θέση, αλλά βελτιώνονται δύο-τρεις ώρες αφότου σηκωθούν από το κρεβάτι. Το είχα προσέξει τόσο πολύ, που τους είχα προτείνει να κοιμούνται σε κρεβάτι με κλίση". Εν ολίγοις, ο Dr. Scholbach μιλάει για την επίδραση του body posture στη φλεβική κυκλοφορία και την ωφέλεια του inclined bed therapy.
"Noμίζω πως οι γιατροί σας μπερδεύουν τα συμπτώματά σας με άλλα, και σας θεραπεύουν για λάθος αιτίες".
Στο σημείο αυτό του λέω: "ξέρετε, ο πιο κοινός αντίλογος των νευρολόγων είναι πως αυτά που έχουμε είναι ανατομικές παραλλαγές του φυσιολογικού. Εσείς τί θα λέγατε;"
"Όχι, όχι. Κατ αρχήν, για να δούμε τί είναι φυσιολογικό στις φλέβες, πρέπει να δούμε πάρα πολλούς υγιείς. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι η λειτουργία, όχι η δομή. Δηλαδή, αν έχεις στένωση αλλά είσαι καλά, αυτό δε σημαίνει πως αυτός που έχει πολλές στενώσεις, όπως εσείς οι ασθενείς, και δεν είναι καλά, δεν πρέπει να τις θεραπεύσει. Τα εμπόδια στη ροή, σε όποια φλέβα και να είναι, αυξάνουν την πίεση και οδηγούν σε hypoperfusion το όργανο το οποίο πάσχει από φλεβική ανεπάρκεια. Αυτό δεν είναι καθόλου καλό".
Η ώρα περνούσε και έφτασε μεσημέρι. Οπότε είπα να του κάνω την εξής πρόταση, γιατί ο Dr. Scholbach έχει αναπτύξει ένα καινούριο λογισμικό για να μετράει με ακρίβεια το perfusion στο νεφρό, και εικάζει πως μπορεί να μας βοηθήσει να μετρήσουμε ακριβώς την ποσότητα αίματος που διέρχεται από τις φλέβες που μας ενδιαφέρουν. Του ζήτησα να μιλήσει με τον Sclafani και τον Schelling (του έδωσα διευθύνσεις), και να γραφτεί στην ISNVD. Του είπα πως μπορεί να παρουσιάσει εργασία του στο επόμενο συνέδριο της Πολωνίας, και να συντάξει ένα κείμενο, σα σύνοψη όσων μου είπε, που θα μπορούσαμε να το δημοσιεύσουμε εδώ ή σε άλλα επιστημονικά/ιατρικά sites για να αφυπνιστούν και άλλου γιατροί.
Φάνηκε πρόθυμος να ξαναμιλήσει μαζί μας και να έρθει αμέσως σε επικοινωνία με τους άλλους γιατρούς. Και είπε πως μπορεί να ξανα-απαντήσει σε κάθε μας ερώτηση. Του εξήγησα πως η πρακτική του CCSVI έχει μετακομίσει στην Αμερική, αν και η θεωρία ξεπήδησε στην Ευρώπη, και πως χρειαζόμαστε δυνατές φωνές στη δική μας ήπειρο, και δη στην αυτοανοσοκρατούμενη Γερμανία, να προστατεύσουν τους ασθενείς.
Και είπε πως θα ξεκινήσει όπως μπορεί - με ένα mail και αυτός.
επισης: ο σκλαφανι στην αθηνα μεχρι το τελος του χρονου?
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ δυνατά νέα Neutralis.Η ασπιρίνη όταν παίρνω με βοηθάει στην κόπωση.Pelopida τι εννοείς;
ΑπάντησηΔιαγραφήΟυάου! Πολύ ωραία τα νέα Μαρία! Πολύ καλή προσπάθεια ! Σ' ευχαριστούμε για όλα !
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά και εντυπωσιακά νέα κι' από φαίνεται γλυτώνεις και το στεντ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι τώρα η ερώτηση: Αν η ασπιρίνη έχει τέτοια επίδραση στα παράπλευρα γιατί να μην έχει και στα κυρίως; Το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι η ασπιρίνη μπορεί να καθυστερήσει την επιδείνωση της "ΣΚΠ";
Na ginw baretos gia allh mia fora legontas:
ΑπάντησηΔιαγραφήAS FEROUME TETOIOUS ANTHRWPOUS STHN ELLADA NA MAS MILHSOUN!!!
Νομίζω πως η ασπιρίνη επιδρά θετικά, όπως και η διατροφή. Και η δίαιτα Swank, π.χ., μειώνει το ιξώδες του αίματος. Και αφού η δίαιτα αποδεδειγμένα καθυστερεί τα χειρότερα, τότε μάλλον ναι, και η ασπιρίνη. Αλλά μπορούμε να τον ρωτήσουμε ξανά, γιατί εμείς είμαστε ασθενείς με "πολλαπλές στενώσεις" και όχι μόνο με Nutcracker's.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ δεκασέλιδη εργασία του (δύο ποστ πριν) είναι εξαιρετική, νομίζω πρέπει να τη διαβάσουμε όλοι. Μιλάει σα Schelling και Zamboni, το 2006. Δείτε τί ακριβώς λέει εκεί για την ασπιρίνη:
ΑπάντησηΔιαγραφήA decrease of blood viscosity may contribute to the higher perfusion volumes across the stenotic
venous segment. Besides this the perfusion through smaller collateral veins may be eased. Both will decrease the prestenotic left renal venous pressure and reduce wall shear stress which is a known promoter of vessel wall inflammation, oedema and thrombosis. Afterwards perfusion across the collaterals will augment because of increasing distensibility of the venous walls. The capacity of the collateral pathways will thus increase further. Both
factors promote each other and initiate a steadily flow augmentation away from the hypertensive venous segment. Suppression of the venous wall inflammation will reduce direct inflammatory pain sensations. Along with the drop of venous pressure in and around the spine the compression of the dural sac and the raised intracranial and intraspinal pressure will drop. This might explain the alleviation and full reversal of headaches and back pain
in these patients.
εννοω οτι η προσπαθεια αρχισε, νομιζω θα εχει αποτελεσμα, αλλα οχι αμεσα
ΑπάντησηΔιαγραφήστο μεταξυ, ασπιρινη!
ωραια παρασκευη και 13!
Πάρα πολύ ωραία νέα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι το ότι γλιτώνεις το στεντ και ότι φαίνεται πως ανοίγουν καινούργιοι δρόμοι, που δεν έχουμε καν φανταστεί...
Ωραία!!! Προχωράμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιος; Πού; Ποτε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΦανταστικό άρθρο, by the way.
Προβληματίζομαι αρκετές μέρες τώρα, οπότε μου επιτρέπετε να κάνω λίγο τον δικηγόρο του διαβόλου;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην εργασία που διάβασες εσύ Neutralis (και τη βρήκε ο mitsos αν θυμάμαι καλά) και που σε οδήγησε να μιλήσεις με τον Scholbach, δεν μπορούσε να την είχε βρει-διαβάσει-μιλήσει με τον Scholbach ο ίδιος ο Sclafani πριν σου προτείνει την τοποθέτηση στεντ; Δεν είναι απλό πράγμα το στεντ, ειδικά αν υπάρχουν ενδείξεις ότι μπορείς να το αποφύγεις με τη λήψη ασπιρίνης, τουλάχιστον αξίζει τον κόπο η δοκιμή με την ασπιρίνη πριν την τοποθέτηση.
Το λέω αυτό γιατί νομίζω πως τον ίδιο σκεπτικισμό πρέπει να δείχνουμε απέναντι σε κάθε τι ιατρικό που μας αφορά και κάθε γιατρό. Καταλαβαίνω πως τώρα που είμαστε ακόμη στην αρχή του ccsvi, όλοι θέλουν να αποκτήσουν εμπειρία ή να βελτιωθούν, μηδενός (ούτε του Sclafani) εξαιρουμένου. Πέρυσι δεν είχε δει τη στένωση στη νεφρική, φέτος είδε ότι είναι 97%. Με μεγάλη ευκολία κατά τη διάρκεια της φλεβογραφίας σου πρότεινε το στεντ, αν είχες δεχθεί θα το είχε ήδη τοποθετήσει, και λόγω προσωπικής σου έρευνας εκ των υστέρων, ίσως το αποφύγεις παίρνοντας μόνον ασπιρίνη. Δεν θα έπρεπε να το είχε ήδη ερευνήσει μόνος του και να είχε ήδη έρθει σε επαφή με τον Scholbach;
Είναι το γνωστό "φύσημα χυλού και γιαουρτιού" που μιλάει....
Δε διαφωνώ el, άλλωστε δεν πιστεύω σε αυθεντίες πλέον, οπότε δεν αγιοποιώ κανέναν γιατρό - μόνο τον Zamboni, χαλάλι του ό,τι κι αν πει, ό,τι κι αν κάνει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάλιστα, για να ενισχύσω την άποψη του Scholbach, να σου πω πως μέσα στους δεκατέσσερις μήνες που πέρασα relapse-free μετά την αγγειοπλαστική, είχα, πριν τον Ιούνιο, άλλο ένα σφοδρό ημικρανικό επεισόδιο, διάρκειας τριών ημερών. Τότε έπαιρνα ήδη ασπιρίνη, αλλά από το φόβο πως μπορεί να σχετίζεται με CCSVI ή να πάθω υποτροπή, τριπλασίασα τη δόση της ασπιρίνης (με το σκεπτικό πως, αν φταίει η ροή, η ασπιρίνη θα βοηθήσει), και όντως το επεισόδιο έληξε αναίμακτα - ενώ τώρα, τον Ιούνη, μου επιδείνωσε λίγο την διπλωπία σε ακραίες θέσεις, γιατί δεν έπαιρνα ούτε ασπιρίνες ούτε αντιοξειδωτικά/βιταμίνες/ιχθυέλαια κλπ.
Όταν λοιπόν το είχα πει τότε στον Sclafani, Σεπτέμβρης ήταν, είχε θεωρήσει πως η ασπιρίνη δεν είχε σχέση. Τελικά, για άλλη μία φορά ο/η ασθενής είχε δίκιο, και ο γιατρός άδικο!
Ο Sclafani έχει ένα καλό όμως, και γι αυτό τον συμβουλεύομαι: δε φοβάται να πει "δεν ξέρω" ή "έκανα λάθος". Αυτό μου δείχνει πως μπορώ να τον εμπιστευτώ, και δεν έχω να κάνω με ένα τύπο που, ακόμη και όταν κάνει κάτι λάθος (βλέπε τους νευρο-τέτοιους), δε δέχεται να κάνει πίσω.
Αυτές τις μέρες, λοιπόν, έστειλα στον Sclafani και την εργασία του Scholbach. Είμαι σίγουρη πως θα την εκτιμήσει, και δε θα πει "ρε τί λέει ο τύπος, εγώ θα συνεχίζω αβέρτα με στεντ".
Από την άλλη, προσωπικά, έχω και μία υποπλαστική αριστερή σφαγίτιδα (υποπλαστική σε όλο της το μήκος) και ίσως ο Sclafani να ήθελε να μου διορθώσει τουλάχιστο μία από τις δύο φλέβες, επιλέγοντας αυτή που είχε μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας - και αυτή θα ήταν η νεφρική, γιατί η υποπλαστική δε χωράει καν τον καθετήρα μέσα.
Οπότε, δικαιολογώ την άποψή του. Ναι, δεν είναι έυκολο πράγμα το στεντ, αλλά το πρωτόγνωρο είναι το στεντ στις σφαγίτιδες, όχι το στεντ στη νεφρική, αφού το Nutcracker υπάρχει ανεξάρτητα από σκλήρυνση, ή το στεντ στο iliac plexus (May Thurner, αριστερό πόδι). Θα αρχίσω με ασπιρίνη, ελπίζοντας να επιβεβαιωθεί ο Scholbach. Αν όχι, θα βάλω στεντ, γιατί το ίδιο προτείνει και ο Schelling.
Να φανταστείς στη Νέα Υόρκη, τη μέρα που πετούσαμε για πίσω, ήμουν τόσο αναποφάσιστη που έλεγα "μήπως έκανα βλακεία και δεν το έβαλα; μήπως να μείνω να το βάλω;" Είχα και έχω μεγάλο δίλημμα. Όλοι όσοι κατανοούμε το CCSVI, οι ασθενείς που το βλέπουμε ως αιτία της σκλήρυνσης εννοώ, έχουμε συνήθως ρίξει αρκετό διάβασμα, και αυτό συμπεριλαμβάνει ακόμη και εργασίες που δεν πρόλαβαν να δουν καν άλλοι γιατροί. Όπως λέει και ο Sclafani, χαριτολογώντας για τα διλήμματά μας ή τις κόντρες μας με άλλους, "το πρόβλημα με εσάς τους ασθενείς του CCSVI είναι ότι ξέρετε πολλά".
Θα το βγάλω σε ανοιχτό δημοψήφισμα νομίζω: να βάλω στεντ στη νεφρική ή να παίρνω ασπιρίνη; Ο συνδυασμός αριστερής νεφρικής και αριστερής σφαγίτιδας θα είναι επιζήμιος, ή αντιστρέφεται με ασπιρίνη;
(Μία ελληνίδα ασθενής, η marlel εδώ, διαγνώστηκε με σκλήρυνση έχοντας μόνο αυτές τις δύο κλειστές, αριστερή σφαγίτιδα και αριστερή νεφρική, όπως της είπε ο Sclafani πέρυσι. Που σημαίνει πως ο συνδυασμός των δύο της έδωσε πολλά συμπτώματα. Πήρε στεντ από τις πρώτες, και το στεντ της πέτυχε. Great luck.)
Εγώ πάντως έχω σχεδόν εκπλαγεί απο αυτά που ακούω εδώ μέσα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΤί σόι επιστήμονες είναι οι medical doctors που δεν επικοινωνούν μεταξύ τους;
(κωλοφάρα γαμώ τα λεφτά που βγάζετε)
Δηλαδή ο κύριος Scholbach γιατί περίμενε εσένα να του μιλήσεις για το CCSVI, δεν μπορούσε μόνος του να το βρει και να επικοινωνήσει με τους κατάλληλους ανθρωπους; εδώ κοντεύει να το ξέρουν και οι πέτρες.
Counter-argument: ελάχιστοι νέοι γιατροί θα διακινδυνεύσουν τη φήμη τους στην αρχή της καριέρας τους με το αμφιλεγόμενο, επικίνδυνο και αναπόδεικτο CCSVI. Ποιός θα βρεθεί να αναλάβει, αν δεν έχει πειστεί 100% γι αυτό;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι πολύ δύσκολο, συνεπώς, να βρει μαθητευόμενους ο Sclafani, όταν όλη η Νέα Υόρκη τρέχει στον μάγο-νευρολόγο Aaron Miller, ή να βρει αρωγούς ο Scholbach στη θεωρία του για τις παραλύσεις τις προερχόμενες από Nutcracker, όταν η καρδιά της νευρολογίας χτυπάει στο Bochum της Γερμανίας - Dr. Gold, Tysabri, "όλα είναι αυτοάνοσα".
Άσε Μήτσο, πάλι καλά που ξέρουμε Αγγλικά και αυτό το ρημάδι το ίντερνετ, και βγάζουμε μόνοι μας κάποια άκρη!
Λινκ, για το ποιός είναι ο Aaron Miller, που επηρεάζει αυτή τη στιγμή τα πράγματα στη Νέα Υόρκη, και ποιός ο Dr. Gold στη Γερμανία:
ΑπάντησηΔιαγραφή"By 2020, the concept of cerebrospinal venous insufficiency will likely have been discredited as a plausible cause of multiple sclerosis. Furthermore, I expect that within the next decade some other claim about the cause and cure of multiple sclerosis will capture the public fancy, just as others have done over the years."
http://ccsvitalk.gr/blog/?p=1617
"μία υποτιθέμενη θεραπεία της ΣΚΠ με αμφίβολα αποτελέσματα. προσφέρεται στην Ιταλία και σε πακέτα με διαμονή σε ξενοδοχείο…κάτι σαν τουριστκό γραφείο ο Zamboni" (λόγια συνεργάτη του Gold)
http://ccsvitalk.gr/blog/?p=4213
Είτε νέοι είτε παλιοί οι γιατροί, δεν διακινδυνεύουν μόνο τη φήμη τους, όταν παίζονται οικονομικά συμφέροντα, σε καπιταλισμό ζούμε...
ΑπάντησηΔιαγραφή42 όμορφες φράσεις που θα σας εμπνεύσουν και θα σχηματίσουν ένα χαμόγελο στα χείλη σας:
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://obelix7.blogspot.de/2010/10/blog-post_7105.html
Η χθεσινή απάντηση του Sclafani έπειτα από την κουβέντα μας για την ασπιρίνη, και το Nutcracker:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Maria. I have read this before during research. I am very skeptical of the idea that aspirin can release the compression of the nutcracker although it may relieve some of the pain and inflammation caused by it.".
Δε μου το προτείνει in the long run. Δυστυχώς, και ο Schelling συμφωνεί μαζί του.
Πάντως η ασπιρίνη, άλλη επίδραση στο αίμα πέρα από αντιθρομβωτική δεν φαίνεται να έχει, δηλαδή επιδρά στο ιξώδες του αίματος μειώνοντας την συγκολλητικότητα των αιμοπέταλιων. Αλλά η επίδραση των αιμοπετάλιων στο ιξώδες του αίματος είναι λιγότερο σημαντική από την επίδραση των ερυθρών (περιεκτικότητα του αίματος σε αυτά, παραμορφωσιμότητά τους, συγκολλητικότητά τους). Από την άλλη μεριά η συγκολλητικότητα των αιμοπετάλιων επιδρά (σε όποιο βαθμό επιδρά) στο ιξώδες του αίματος, αλλά και ανάποδα, το ιξώδες του αίματος επιδρά στην συγκολλητικότητα των αιμοπετάλιων: http://bloodjournal.hematologylibrary.org/content/80/4/953.abstract
ΑπάντησηΔιαγραφήΆρα μπορούμε να βγάλουμε το συμπέρασμα ότι έχουν όλοι δίκιο; Με την έννοια ότι η ασπιρίνη από μόνη της μπορεί να κάνει ελάχιστα σε σχέση με τη ροή του αίματος, αλλά να μπορεί να κάνει πολλά ο συνδυασμός της με δίαιτες που επηρεάζουν τα ερυθρά όπως η Swank (και με τη λήψη ωμέγα 3 που πιθανό επηρεάζουν και αυτά τα ερυθρά: http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10477036, http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/6303363,
χρειάζεται βέβαια κάποια προσοχή στον συνδυασμό ασπιρίνης και ωμέγα 3 γιατί θεωρητικά αυξάνει το κίνδυνο αιμορραγιών)
Πάντως ο Dr. Scholbach τήρησε την υπόσχεσή του και μου κοινοποίησε το mail που έστειλε σε Schelling και Sclafani, με πρόταση συνεργασίας τόσο σχετικά με την εργασία για την ασπιρίνη, όσο και αναφορικά με το δικό του λογισμικό (PixelFlux) για την αξιολόγηση της ροής. Επισυνάπτει εργασία με λεπτομέρειες για το τελευταίο, και τη χρησιμότητα που είχε στην αξιολόγηση της ακριβής ροής του ομφάλιου λώρου σε εγκυμονούσες.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22179802
Ιδού και η εργασία για το μοντέλο nutcracker με renal fibrosis στα ποντίκια:
http://en.cnki.com.cn/Article_en/CJFDTOTAL-ZGDX200802002.htm