Τρίτη 10 Ιουλίου 2012

Θεραπεία του Nutcracker με στεντ: αναφορά για 61 περιπτώσεις στα πεντέμιση χρόνια

Είναι, ίσως, η μόνη long-term παρακολούθηση ασθενών με στεντ στην αριστερή νεφρική φλέβα που έχουμε:


Endovascular stenting for treatment of Nutcracker syndrome: report of 61 cases with long-term followup.

61 ασθενείς, μέση ηλικία τα 26 χρόνια, συμπτώματα αιματουρίας, πρωτεινουρίας και πόνου.  Η χρήση στεντ ήταν και ασφαλής και αποτελεσματική, και τα συμπτώματα υποχώρησαν μέσα σε μία εβδομάδα για δεκαπέντε ασθενείς, σε έναν μήνα για είκοσι τέσσερις ασθενείς και σε έξι μήνες για είκοσι ασθενείς.  Τα συμπτώματα έμειναν απαράλλαχτα σε δύο ασθενείς, και επέστρεψαν σε έναν.  Συνέβησαν όμως και επιπλοκές, σαν τις παρακάτω:


- κατά τη διάρκεια της επέμβασης, σε έναν ασθενή ο λανθασμένος χειρισμός του στεντ το οδήγησε μέσα σε παράπλευρη φλέβα, δε μπόρεσαν να το απομακρύνουν επεμβατικά, και οδηγήθηκαν σε φλεβοτομή και εκ νέου τοποθέτηση στεντ στη νεφρική


- σε έναν ασθενή, το στεντ μετατοπίστηκε στον δεξιό κόλπο της καρδιάς και απαιτήθηκε χειρουργείο για την απομάκρυνσή του


Όλοι οι ασθενείς παρακολουθήθηκαν κάθε τρεις μήνες για τον πρώτο χρόνο.  Στον έναν ασθενή που επέστρεψαν τα συμπτώματα στο δεκαπεντάμηνο, διαπιστώθηκε μικρή μετατόπιση του στεντ από τη θέση του.  Το ίδιο συνέβη σε έναν ακόμη ασθενή, χωρίς επανεμφάνιση συμπτωμάτων, στους 38 μήνες.  Και οι δύο τώρα παρακολουθούνται στενά.


Σύμφωνα με τους συγγραφείς, όλες οι επιπλοκές έχουν σχέση με "the type and size of the stent, baloon dilation and surgeon inexperience".  Η εμπειρία τους τους επιτρέπει να κάνουν την εξής πρόταση:




The ideal stent should have high radial strength to abolish stenosis, good conformability to adapt to the vessel wall, and little shrinkage in length to allow exact positioning.



Ο κίνδυνος της θρόμβωσης είναι πολύ μικρός έως σπάνιος, λόγω μεγάλης ροής στη νεφρική φλέβα (δε συνέβη στην ομάδα των 61).  Η υπερπλασία του ενδοθηλίου είναι πιθανέστερη, αλλά επίσης δε συνέβη σε κανέναν από τους 61 ασθενείς.  Η τοποθέτηση στεντ ενδείκνυται, συνεπώς, για την αντιμετώπιση του Nutcracker: στα πεντέμιση χρόνια, και με εξαίρεση τις δύο επεμβατικές επιπλοκές και τους δύο ασθενείς που είναι υπό παρακολούθηση, τα υπόλοιπα στεντ είναι λειτουργικά.


Άντε, και καλή μας τύχη.

7 σχόλια:

  1. Kati fainetai na iksere loipon o Schelling otan elege oti den prepei na fobomaste ta stents...

    Apo thn allh omws an h aplh aspirini kanei douleia giati na balei kaneis stent?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτό είναι ένα κρίσιμο ερώτημα. Έχω σκοπό να ρωτήσω προσωπικά τον ίδιο τον συγγραφέα της εργασίας με την ασπιρίνη, τον Dr. Scholbach, και να σας πω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Good news!

    O Dr. Scholbach απάντησε με μικρή καθυστέρηση μόλις λίγων ωρών στο mail που του έστειλα - ένα μακρινάρι για την αποτυχία της αυτοανοσίας και την ανακάλυψη του CCSVI.

    Ναι, γνωρίζει το CCSVI, ναι, θέλει να συνδέσει την έρευνά του με αυτό (βλέπε προηγούμενο ποστ) και ναι, αύριο θα με πάρει τηλέφωνο για λεπτομέρειες γιατί θέλει να βοηθήσει.

    :smile:

    Και ξανά :smile:

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ρε τους παλιογερμανούς που αργούνε να απαντήσουνε!!

    Μπράβο Neutralis

    ..ενημέρωνε ενημέρωνε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πολύ καλό το νέο ! Μπράβο Neutralis! :smile:

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ειναι φιλοι μας οι γερμανοι (?)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Άλλη έρευνα που αξιολογεί ως ασφαλή, αποτελεσματική, ελάχιστα επεμβατική, και επιτυχημένη μακροπρόθεσμα (διετία έως εξαετία) την τοποθέτηση στεντ στην αριστερή νεφρική φλέβα για την επίλυση του συνδρόμου Nutcracker:

    http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22575480

    Δύο από τα τριάντα στεντ μετατοπίστηκαν προς την κάτω κοίλη φλέβα, όπως έδειξε ο ετήσιος επανέλεγχος, χωρίς όμως περαιτέρω επιπλοκές στους ασθενείς, οι οποίοι, στο σύνολό τους, είχαν βελτίωση στον ένα μήνα μετά την επέμβαση, και εξαφάνιση των συμπτωμάτων τους στους τρεις μήνες. Δε σημειώθηκε επαναστένωση.

    Η έρευνα αφορά Κινέζους ασθενείς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή