Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2011

Ρετροσπεκτίβα: τι ανακαλύψαμε το 2011

Το σημερινό άρθρο είναι χρήσιμο για όσους δεν παρακολουθούν τις εξελίξεις από την αρχή ή όσους χρειάζονται μία συγκεντρωτική λίστα με τις σημαντικότερες εργασίες του 2011 που είτε αποδεικνύουν την ύπαρξη της ΧΕΝΦΑ είτε καταδεικνύουν την αιτιακή της σχέση με τη σκλήρυνση.  Κάνοντας flashback σε κάθε έναν μήνα ξεχωριστά, θα καταγράψω εδώ τις σημαντικότερες ανακαλύψεις ή δηλώσεις υπέρ του CCSVI.


Iανουάριος 2011: στο συνέδριο του ISET (International Symposium of Endovascular Therapy) που έγινε στη Φλόριντα, τρεις γιατροί, οι Zamboni, Dake και Sclafani παρουσιάζουν εργασίες.  Ο πρώτος μιλάει για την ασφάλεια της αγγειοπλαστικής, τη μείωση της φλεβικής πίεσης μετά το μπαλόνι, τη μείωση των υποτροπών και ενεργών εστιών, τη μείωση της κόπωσης και τη βελτίωση ποιότητας ζωής στους ασθενείς.  Ο δεύτερος συσχετίζει με το CCSVI άλλα τέσσερα συμπτώματα: πονοκέφαλοι, γνωστικές αδυναμίες, δυσανεξία στη ζέστη και συχνή ενούρηση.  Ο τρίτος παραθέτει την προσωπική του εμπειρία σχετικά με το γιατί άλλαξε καριέρα για χάρη του CCSVI.  Νευρολογική εργασία συνδέει τον σίδηρο με τον νευροεκφυλισμό στην πολλαπλή σκλήρυνση.


Φεβρουάριος 2011:  Ο Dr. Arata, μετά από 500 και πλέον επεμβάσεις, τολμά να χαρακτηρίσει την ΜS "a complication of venous hypertension", διακρίνοντας μεταξύ primaray CCSVI (ανώμαλες βαλβίδες) και secondary CCSVI (υποπλασίες/απλασίες).  Εντοπίζει βελτιώσεις στους ασθενείς του, μετά την αγγειοπλαστική, στον ύπνο, την κόπωση, τον πονοκέφαλο, τη μνήμη, τη θερμοκρασία.


Μάρτιος 2011:  Πρώτο διεθνές συνέδριο της Εταιρείας Νευραγγειακών Παθήσεων στη Φεράρα.  Ο Dr. Clive Beggs παρουσιάζει το μοντέλο υδροδυναμικής ανισορροπίας στην MS.  H ενέργεια του ΕΝΥ, που εκτοπίζεται λόγω φλεβικών στενώσεων, πέφτει πάνω στο κεντρικό νευρικό σύστημα.  Επιβεβαιώνεται πρότερη εργασία του Zamboni, πως υπάρχει διαταραχή της ροής του ΕΝΥ στους ασθενείς με MS.  Συνέδριο Επεμβατικών Ακτινολόγων στο Σικάγο (SIR) καταλήγουν πως η αγγειοπλαστική του CCSVI είναι ασφαλής.  Οι Zamboni, Menegatti, Salvi, Zivadinov et al δημοσιεύουν εργασία που συσχετίζει την υποαιμάτωση του εγκεφάλου, φαινόμενο γνωστό παλαιόθεν στην MS, με το CCSVI: όσο χειρότερο το τελευταίο, τόσο πιο μειωμένη η παροχή αίματος στον εγκέφαλο.  Εργασία Ταϊβανέζων συνδέει νευρολογικές διαταραχές με παλινδρόμηση από τη σφαγίτιδα φλέβα.


Aπρίλιος 2011:  H κλινική AMEDS της Πολωνίας αναφέρει, μετά από 500 επεμβάσεις, βελτίωση στους ασθενείς.  Ο νευρολόγος της κλινικής απορρίπτει το φαινόμενο πλασέμπο στις βελτιώσεις των ασθενών, χαρακτηρίζοντας "εμμονή" την πίστη στην αυτοάνοση θεωρία και τα ανεπαρκή φάρμακά της ,και καλεί τους συναδέλφους του να διαβάσουν προσεκτικά τις εργασίες του Zamboni.  Στη Μελβούρνη της Αυστραλίας γίνεται επίσημη αναφορά, σε συνέδριο Φλεβολογίας, στο CCSVI, παρουσία του Zamboni.  Κυκλοφορεί το βιβλίο της Marie A. Rhodes, νοσηλεύτριας, ασθενούς με CCSVI/MS, με τίτλο "Το CCSVI ως αιτία της πολλαπλής σκλήρυνσης".  Προλογίζει ο Dr. Haacke, μιλώντας για κατάσταση παγκόσμιας επείγουσας ανάγκης να μελετηθεί το CCSVI.  Σε συμπόσιο του Πανεπιστημίου του San Fransisco ο Dr. Dake παρουσιάζει αποτελέσματα δικών του 24 ασθενών, έναν χρόνο μετά την αγγειοπλαστική: καμία νέα εστία.  Σε ιατρική επιθεώρηση νευρολογίας, νευροχειρουργικής και ψυχιατρικής μία μελέτη μεταθανάτιας εξέτασης δύο ασθενών με σκλήρυνση μιλά για στενωτικά ευρήματα στις έσω σφαγίτιδες φλέβες.


Mάιος 2011:  Ο Καθηγητής Αγγειοχειρουργικής του Πανεπιστημίου του Seattle Δρ. Robert Eugene Zierler χαρακτηρίζει υποτιμητική την πρόταση πως είναι αμφιλεγόμενη η σχέση του CCSVI με την MS.  O Δρ. Schelling στο ccsvitalk επιμένει πως η MS δε μπορεί να είναι τίποτα άλλο πέρα από αποτέλεσμα παλινδρόμησης λόγω φλεβικών ανωμαλιών και πως αν εντοπιστούν και θεραπευτούν όλα τα φλεβικά προβλήματα δε μπορεί να υπάρξει περαιτέρω επιδείνωση.  Σε συνέδριο για την σκλήρυνση στο Μόντρεαλ, νευροχειρουργός παρουσιάζει αποτελέσματα δεκαετούς παρακολούθησης ασθενών με MS που έπαιρναν ιντερφερόνες: τα φάρμακα δεν έχουν καμία θετική επίδραση στην επιδείνωση.  Στο ίδιο συνέδριο, νευρολόγοι χαρακτηρίζουν την κόπωση "κλειδί" στην MS, αφού η κόπωση προηγείται της νόσου, και μάλιστα ακόμη και για χρόνια.  Σε συνέδριο της Ευρωπαϊκής Νευρολογικής Εταιρείας στη Λισσαβώνα, ο Dr. Denislic παρουσιάζει εργασία με τίτλο "Extracranial venous pathology in multiple sclerosis": 100% συσχέτιση του CCSVI με την MS και το σύμπτωμα "κλειδί" της κόπωσης βελτιώθηκε μετά την αγγειοπλαστική.


Ιούνιος 2011:  μελέτη με υπέρηχο των Baracchini et al δίνει εννέα φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να έχεις MS, όταν έχεις CCSVI.  Στην ιατρική επιθεώρηση Αγγειακής και Επεμβατικής Ακτινολογίας, οι Siskin, Sclafani, Haskal, Dake, Haacke, McDonald, Hubbard et al καταρτίζουν research agenda για την MS και το CCSVI.  Στην Αυστραλία χρηματοδοτείται κλινική έρευνα για το CCSVI.  Εργασία των Lassmann et al εντοπίζει οξειδωτικές βλάβες στις εστίες της πολλαπλής σκλήρυνσης.  Στην Ελλάδα γίνεται η πρώτη διάγνωση ασθενούς με CCSVI λίγες μέρες προτού διαγνωσθεί με σκλήρυνση.


Ιούλιος 2011:  Δεύτερο ετήσιο διεθνές συμπόσιο για το CCSVI στη Νέα Υόρκη.  Ο Zivadinov υπογραμμίζει τον κεντρικό ρόλο του CCSVI στην MS.  Πρώτα αποτελέσματα κλινικής μελέτης του Dr. Mehta από τη Νέα Υόρκη: 100% συσχέτιση CCSVI και MS και νευρολογική βελτίωση μετά την αγγειοπλαστική στο τρίμηνο και εξάμηνο, έπειτα από παρακολούθηση των ασθενών από ανεξάρτητο νευρολόγο.  Ο Dr. Arslan από τη Φλόριντα παραθέτει επίσης βελτιώσεις ασθενών μετά την επέμβαση.  Στην επιθεώρηση Neurology δημοσιεύεται άρθρο με θέμα CCSVI: βρήκαμε την αιτία και θεραπεία της σκλήρυνσης;  Βελγική εργασία νευρολόγων δέχεται πως υπάρχουν αγγειακοί παράγοντες στην MS: CCSVI, hypoperfusion και ισχαιμία, φαινόμενα που η αυτοανοσία δε μελετά.  Εργασία των Lazzaro et al (νευρολόγων) τονίζει πως πρέπει να μελετηθεί το CCSVI ως πρόταση παθογένεσης της MS.


Αύγουστος 2011:  έρευνα των Zamboni, Zivadinov et al δείχνει πως οι ασθενείς που υποβάλλονται έγκαιρα σε αγγειοπλαστική έχουν λιγότερες εστίες από αυτούς που υποβάλλονται έξι μήνες αργότερα.  Δε σημειώνονται υποτροπές σε όσους δεν επαναστενώνουν.  Ο εθνικός οργανισμός ινστιτούτων υγείας και κλινικής αρτιότητας (NICE) στην Αγγλία απορρίπτει τη συνταγογράφηση του Gilenya.  Αντ' αυτού, αρχίζει να μελετά προτάσεις έρευνας για το CCSVI.  Σέρβοι Νευροαγγειολόγοι βρίσκουν περισσότερες αιμοδυναμικές ανωμαλίες στους ασθενείς με σκλήρυνση.  H βουλευτής Kirsty Duncan στον Καναδά φέρνει το CCSVI στο Κοινοβούλιο.


Σεπτέμβριος 2011:  Νευροακτινοδιαγνωστές από Ιταλία και Ισπανία βρίσκουν σημαντικές διαφορές ροής ανάμεσα σε ασθενείς με σκλήρυνση και υγιείς.  Το Πανεπιστήμιο της Φεράρα συμφωνεί να συνεργαστεί με την ιταλική υπηρεσία διαστήματος προκειμένου να μελετηθεί η φλεβική κυκλοφορία σε κατάσταση έλλειψης βαρύτητας, για χάρη της κατανόσης ασθενειών όπως η σκλήρυνση και η Alheimer's.  Ο Dr. Jannetta προτείνει και βρίσκει και θεραπεύει αγγειακό παράγοντα στην αιτία της Parkinson's.  Στο συνέδριο της CIRSE στο Μόναχο, ο Dr. Dake μιλά υπέρ του CCSVI.  Οκτώ φαρμακευτικές εταιρείες αποκαλύπτουν πως ξοδεύουν εκατομμύρια δολλάρια σε αμοιβές ιατρών για την προώθηση φαρμάκων.  Ο Dr. Jerning χαρακτηρίζει "αληθινή ελπίδα" την ανακάλυψη του CCSVI.


Οκτώβριος 2011:  Έξι διαφορετικά κέντρα, πέντε στην Ιταλία και ένα στον Καναδά, επιβεβαιώνουν την υψηλή συσχέτιση CCSVI και MS.  O Dr. Zivadinov δημοσιεύει εργασία που συσχετίζει τη μειωμένη απεικονισιμότητα των φλεβών εντός του εγκεφάλου με τo CCSVI.  Επιστήμονες της εταιρείας FONAR εκδίδουν παρατηρήσεις πάνω στην κάθετη μαγνητική τομογραφία, μετά την οποία βρίσκουν σοβαρές διαταραχές στη ροή του ΕΝΥ σε ασθενείς με σκλήρυνση.  Μετα-ανάλυση οκτώ ερευνών για το CCSVI ανεβάζει 4 έως 14 φορές την πιθανότητα να πάσχουν από CCSVI οι ασθενείς με MS.  Μικρή μελέτη της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών επιβεβαιώνει την ύφεση της νόσου σε 4 ασθενείς μετά από αγγειοπλαστική.


Νοέμβριος 2011:  Το Υπουργείο Υγείας του Καναδά αναζητά ερευνητικές προτάσεις για το CCSVI.  Oι Mandato et al δημοσιεύουν μελέτη για την ασφάλεια της αγγειοπλαστικής σε δείγμα 240 ασθενών.  Πρώτος θάνατος λίγες ώρες μετά τη λήψη Gilenya.  Εργασία του Zivadinov δείχνει πως οι παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση CCSVI στον υγιή πληθυσμό είναι ίδιοι με τους παράγοντες κινδύνου στη σκλήρυνση.


Δεκέμβριος 2011:  Έρχεται στη δημοσιότητα δεκαεξαετής μελέτη της επίδρασης του Betaseron σε 432 ασθενείς με σκλήρυνση, χαρακτηρίζοντας το φάρμακο αναποτελεσματικό και τα κριτήρια που χρησιμοποιήθηκαν για την αξιολόγηση της ιντερφερόνης (εστίες-υποτροπές) άσχετα με το τελικό αποτέλεσμα.  Νευρολογική εργασία επιβεβαιώνει πως οι φλέβες εντός εστιών είναι μικρότερες στους ασθενείς με MS (ατροφία/μειωμένη απεικονισιμότητα), ενώ οι φλέβες εκτός εστιών είναι μεγαλύτερες (διαστολή λόγω του υπερβάλλοντος όγκου αίματος;).  Πρώτη παρουσίαση στην ελληνική τηλεόραση του θέματος της ΧΕΝΦΑ.


Η επιστήμη είναι συντηρητική, και δε μπορώ να κάνω καμία πρόβλεψη σχετικά με το πότε θα γίνει η αγγειοπλαστική ο κανόνας στη θεραπεία της MS.  Μπορώ μόνο να πιω μία σαμπάνια αύριο στο όνομα του 2012 και στην υγεία όλων μας.  Παραμένω αιώνια ευγνώμων στον Zamboni και στον Sclafani και περιμένω την ώρα και τη στιγμή που τα άρθρα μας εδώ θα έχουν γίνει ιστορία και εμείς ζωντανοί μάρτυρες αυτής.


Η ιστορία, λένε, γράφεται από τους νικητές, όχι τους ηττημένους.  Στην περίπτωσή μας, ο χώρος ανήκει στο CCSVI.  Και καθώς η αυτοανοσία και τα φάρμακά της πνέουν τα λοίσθια, θυμάμαι το στίχο του Auden με αφορμή τον πόλεμο στην Ισπανία:


"History, to the defeated, may say alas, but cannot help or pardon."


Η ιστορία αυτούς που θα ηττηθούν δε μπορεί ούτε να τους βοηθήσει, ούτε να τους συγχωρέσει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου