Με τα λίγα που έχω υπόψη μου για την κόπωση στην σκλήρυνση, γνωρίζω πως είναι το κοινότερο σύμπτωμα των ασθενών, πως για τους περισσότερους είναι από τα πλέον δυσβάσταχτα συμπτώματα, πως δεν επιδέχεται θεραπείας, πως υπάρχουν αμφιβολίες για την προέλευσή του και πως προηγείται της διάγνωσης της σκλήρυνσης ακόμη και έτη.
Με τόσους άγνωστους παρονομαστές, σκεφτόμουν πως όποιος εξηγήσει την προέλευση της κόπωσης στην σκλήρυνση, θα είναι σα να εξηγεί την ίδια την σκλήρυνση.
Η φλεβική υπόθεση της σκλήρυνσης χαρακτηρίζει την κόπωση ως σύμπτωμα CCSVI, από τα πρώτα συμπτώματα που αμβλύνονται σημαντικά μετά την αγγειοπλαστική. Αν είναι έτσι, τότε η κόπωση έχει φλεβική προέλευση, με ό,τι αυτή η προέλευση συνεπάγεται (συμφόρηση, υποξία, υποαιμάτωση εγκεφάλου) και όχι τη νευρολογική που εικάζουν οι θεράποντες:
Growing evidence suggest that fatigue in MS can be caused by cortico-subcortical interconnection damage in critical sites of the CNS, such as the cortico-spinal tract.
Η έρευνα που παρατίθεται δεν είναι η πρώτη που υποθέτει πως η κόπωση είναι θετικά συσχετισμένη με την έκταση της εγκεφαλικής ατροφίας, αλλά και το πλήθος των εστιών στον εγκέφαλο. Εξέτασαν ασθενείς με μικρές αναπηρίες (EDSS σκορ μικρότερο/ίσο του 2), και εξακριβώθηκε πως οι ασθενείς που είχαν περισσότερη κόπωση (χειρότερο CCSVI, με σημερινά λόγια;) είχαν και περισσότερες εστίες, και πιο εκτεταμένη ατροφία, παρά τις μικρές τους αναπηρίες συνολικά.
The results of this study suggest that fatigue is correlated to the diffuse CNS involvement even in MS patients with low disability, as patients with high-fatigue showed significantly higher lesion load, and WM, and GM atrophy than patients with low-fatigue. Although patients with higher FSS had higher lesion load, the univariate and multivariate statistical analysis did not identify lesion load as a risk factor to be fatigued. Conversely, our data suggest that fatigue, independent of disability, is significantly related to a destructive pathological process involving both WM and GM (as measured by WM and GW atrophy).
Είναι σημαντικό πως τονίζεται ότι το πλήθος των εστιών από μόνο του δεν είναι παράγοντας κινδύνου για την εκδήλωση κόπωσης. Αντίθετα, η κόπωση συνδέεται σημαντικά με μία καταστροφική παθολογική διαδικασία που περιλαμβάνει και τη λευκή και τη φαιά ουσία.
Με τον Dr. Zamboni να έχει αποδείξει πως η αγγειοπλαστική μειώνει την κόπωση, η οποία είναι συσχετισμένη με το CCSVI, τη θέση της "καταστροφικής παθολογικής διαδικασίας" διεκδικεί κανονικά η Χρόνια Εγκεφαλονωτιαία Φλεβική Ανεπάρκεια.
Προσπαθώντας να υποστηρίξουν την ιδέα τους για την κόπωση, οι ιταλοί ερευνητές της παραπάνω εργασίας παραθέτουν σύντομα συμπεράσματα από άλλες μελέτες:
Recently, in a longitudinal study performed in a cohort of 134 patients with MS [13] no correlation was found between fatigue (measured by the Sickness Impact Profile's Sleep and Rest Scale) and brain atrophy at baseline. However, there was a significant association between worsening fatigue during the initial 2 years and progressive brain atrophy over the next 6 years, when comparing patients who showed an increased fatigue with those who showed a decreased fatigue.
Η κόπωση θα μπορούσε να είναι και αποτέλεσμα της MS - λέγοντας MS εννοώ το νευρολογικό αποτύπωμα της φλεβικής παθολογίας. Όμως κάλλιστα θα μπορούσε να είναι και δείκτης εξέλιξης της σκλήρυνσης, πιο κοντά στην αιτία της δηλαδή, παρά στο αποτέλεσμά της.
"νευρολογικό αποτύπωμα της φλεβικής παθολογίας"
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ καλύτερος χαρακτηρισμός που έχω διαβάσει..