Αφορμή για κουβέντα: αφού η λογική, sense, προέρχεται από το λατινικό sentire (αισθάνομαι), μήπως είναι δύσκολο να τη συμμεριστεί κάποιος που δε μπορεί να αισθανθεί αυτό που εσύ αισθάνεσαι; Αναφέρομαι στο νευρολογικό καθεστώς της αποδοκιμασίας, στα όρια του χλευασμού, του CCSVI. Εξαιρώ Νευρολόγους, αν υπάρχουν, που μελετούν με την ίδια αγωνία τη φλεβική θεωρία και συμπεριλαμβάνω γιατρούς, όλων των ειδικοτήτων, που το μόνο που γνωρίζουν για την πολλαπλή σκλήρυνση το 2011 είναι πως είναι αυτοάνοση. Αναφέρομαι μόνο σε γιατρούς, και όχι σε άλλα επαγγέλματα, γιατί η γνώμη τους πάντα, a priori, έχει τη σφραγίδα της αυθεντίας. Δεν έχει σημασία αν ο περιπτεράς της γειτονιάς πιστεύει πως η σκλήρυνση είναι φλεβική, αν ο παιδίατρος φίλος της οικογένειας διαβεβαιώνει πως η σκλήρυνση είναι αυτοάνοση. Δεν έχει σημασία αν ο ασθενής, που βιώνει και την σκλήρυνση και το liberation treatment, μπορεί να μιλήσει από πρώτο χέρι και για τα δύο εφόσον ο "θεράπων" του απορρίπτει το δεύτερο και θεωρεί Αγνώστου Ταυτότητος Αυτοάνοση Ασθένεια την πρώτη.
Ας δούμε λίγο την MS και το CCSVI ως διαφορετικές νόσους.
Ό,τι και αν είναι η σκλήρυνση, αυτοάνοση, περιβαλλοντική διαταραχή ή ιογενής, αυτό που εμείς γνωρίζουμε σήμερα για αυτήν είναι το αποτέλεσμα που αφήνει στον εγκέφαλο, τόσο στη μαγνητική εικόνα όσο και στην κλινική πορεία του ασθενή. Οι χαρακτηρισμοί μας για τη νόσο σήμερα εμπεριέχουν περιγραφές ενός αποτελέσματος και μόνο: σφοδρότητα επιδείνωσης, αριθμός υποτροπών, μέγεθος εστιών, κλίμακα αναπηρίας. Αυτά τα μεγέθη είναι όλα αποτελέσματα μίας αιτίας που δεν έχει φωτογραφηθεί. Λέμε πως κάποιος ασθενής έχει σκλήρυνση εάν, σύμφωνα με τα McDonald κριτήρια, επιδεικνύει κάποια από τα άνωθι αποτελέσματα.
Το CCSVI, από την άλλη, είναι μία εμβρυολογική ανωμαλία, συγγενής φλεβική ανωμαλία η οποία σχηματίζεται στον τρίτο μήνα της κύησης του ανθρώπου που θα τη φέρει. Είναι παθολογική σε όποιο σημείο του σώματος και αν εντοπίζεται μία ανωμαλία ροής και κακή μορφολογία βαλβίδων, άρα το ίδιο και το CCSVI. Δεν είναι αποτέλεσμα κάποιας άλλης κατάστασης ούτε επιφαινόμενο άλλης νόσου. Προηγείται στον χρόνο και είναι αιτία και μόνο αιτία κάποιας παθογένειας, αλλά δεν ξέρουμε ακόμη ποιάς.
Να τα βάλουμε στο μπλέντερ;
Έχουμε, στον ίδιο ασθενή, το αποτέλεσμα μίας άγνωστης αιτίας στο κεφάλι και στη σπονδυλική στήλη (MS), και μία αιτία στο λαιμό, με άγνωστο αποτέλεσμα. Αν απαλείψουμε από την εξίσωση τους δύο αγνώστους, μένει μία γνωστή αιτία στο λαιμό με ένα γνωστό αποτέλεσμα στο κεφάλι.
Αυτά θα έλεγα στον περιπτερά της γειτονιάς μου. Σε αυτό το σάιτ, με την ελπίδα πως κάποιοι γιατροί μας διαβάζουν, φροντίζουμε, εκτός από words of common sense, να αναλύουμε και εργασίες που τολμούν την ίδια διασύνδεση: η φλεβική θεωρία και η MS.
Sapere audere. Τολμήστε να μάθετε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου