Η περιπέτεια που λέγεται CCSVI έχει τουλάχιστο τέσσερα μέτωπα. Οι προσδοκίες που έχει κάθε ασθενής από τη λύση του συνδρόμου αφορούν:
1. Τη βραχυπρόθεσμη αγγειακή προσδοκία: Να εντοπιστεί το CCSVI και σε αυτόν. Να γίνει σωστή διάγνωσή του, και η διάγνωση να αφορά θεραπεύσιμες ανωμαλίες - όχι αγένεση/απλασία φλέβας, ατρησία ή υποπλασία κατώτερων κοιλιακών φλεβών. Να γίνει αγγειοπλαστική με τον λιγότερο επεμβατικό τρόπο (όχι στεντ, όχι χειρουργείο) και τις λιγότερες επιπλοκές (όχι θρόμβωση, αιμορραγία κλπ.). Να υπάρχει, μετεπεμβατικά, μία καλή εικόνα ροής, CCSVI free. Αυτή είναι η βραχυπρόθεσμη επιτυχία του CCSVI, που γεννά μία δεύτερη προσδοκία:
2. Τη βραχυπρόθεσμη νευρολογική προσδοκία: την ανακούφιση από συμπτώματα σχετικά με την κακή κυκλοφορία του αίματος, όπως κόπωση, κακός ύπνος, ζάλη, πονοκέφαλος, ημικρανίες, αλλά και τη δυνατότητα, πιθανόν, να ανταπεξέλθει ο εγκέφαλος τις πρόσφατες βλάβες του και να βελτιωθεί η κλινική εικόνα (πλαστικότητα εγκεφάλου). Η αντιστροφή συμπτωμάτων είναι το μεγαλύτερο στοίχημα που μπορεί να κερδηθεί σε αυτή τη φάση. Η εδραίωση αυτής της φάσης φέρνει την επόμενη αναπόφευκτη προσδοκία:
3. Τη μακρόχρονη αγγειακή προσδοκία: να διατηρηθούν οι φλεβικές οδοί ικανές σε βάθος χρόνου, ιδανικά μετά τους 18 μήνες, ενώ αν αγγίξουν την τριετία χωρίς επαναστένωση μπορεί πλέον ο ασθενής και να παύσει τον προληπτικό υπερηχογραφικό έλεγχο. Όσοι ασθενείς ξεπεράσουν αυτό το χρονικό διάστημα, θα είναι ένα καλό δείγμα για όλους τους υπόλοιπους, αλλά και για τον εαυτό τους που αναμετριέται με την τελευταία προσδοκία:
4. Τη μακρόχρονη νευρολογική προσδοκία: να σημάνει η καλή ροή και κατάσταση των φλεβών την παύση της επιδείνωσης οριστικά.
One step at a time. Σε αυτή την Ιθάκη, σημασία έχει μόνο ο προορισμός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου