CCSVI και CEVO

Το πρόβλημα με τη Χρόνια Εγκεφαλονωτιαία Φλεβική Ανεπάρκεια δεν είναι μόνο η κακή αρχιτεκτονική των φλεβών, αλλά η επακόλουθη κακή ροή του αίματος.  Αυτό σημαίνει πως μπορεί να εντοπιστεί στένωση σε κάποιον υγιή που που όμως δεν καταλήγει σε κακή ροή.  Το CCSVI είναι επικίνδυνο οταν είναι και CEVO, Chronic Extracranial Venous Outflow Obstruction.

Αυτή είναι η λογική που έκανε τον Ζαμπόνι να αιτηθεί για πατέντα όταν εφηύρε το σύστημα υπερήχου για τη διάγνωση  της πολλαπλής σκλήρυνσης.

http://www.freepatentsonline.com/y2011/0009749.html

Όπως αναφέρουν οι συγγραφείς, η ιστολογία των πλακών στην σκλήρυνση εμφανίζει ομοιότητες με τις αλλοιώσεις λόγω χρόνιων φλεβικών ασθενειών στα κάτω άκρα: εναπόθεση σιδήρου, εμπλοκή Τ κυττάρων και λεμφοκυττάρων.  Ήδη από την εποχή του Charcot (Histology of ‘sclerose en plaque’ Gazette Hosp (Paris) 1868; 41: 554-566) είναι γνωστό πως υπάρχει φλέβα στο κέντρο κάθε εστίας στον εγκέφαλο, η οποία φλέβα είναι διογκωμένη και διχοτομεί την εστία κατά μήκος.  Τώρα, οι συγγραφείς έχουν παρατηρήσει πως:

in the deep cerebral veins (DCVs) anatomically related to plaque disposition, the hemodynamic parameters are consistently altered, with a high frequency of inversion of the physiological flow direction. In addition, the inventors have also noted the indices of resistance were dramatically increased with respect to those of healthy control subjects, suggesting an obstruction to venous flow that was localized at an extracranial level. (see e.g. Zamboni, P, Menegatti E, Bartolomei I, Galeotti R, Malagoni A. M, Tacconi G, Salvi F. Intracranial venous haemodynamics in multiple sclerosis. Curr Neurovasc Res 2007; 4).

Οι μορφολογικές ανωμαλίες που έχουν παρατηρηθεί στις φλέβες προκαλούν CEVO, αιμοδυναμικές μεταβολές δηλαδή και αντιστροφή της φυσιολογικής ροής του αίματος στο κεφάλι.  Το CEVO είναι αποκλειστικό χαρακτηριστικό της πολλαπλής σκλήρυνσης.

(Παρακαλώ κάποιος να χωρέσει την αυτοάνοση θεωρία εδώ μέσα...)

Δύο γκρουπ υγιών μελετήθηκαν σε σχέση με τους ασθενείς με MS.  Τα γκρουπ απαρτίζονταν από 60 νέους και 72 ηλικιωμένους.  Κανείς τους δεν ήταν θετικός στην ανίχνευση του CEVO.  Άλλοι 45 ασθενείς άλλων νευρολογικών νόσων πλην της MS μελετήθηκαν.  Ούτε σε αυτούς εντοπίστηκαν προβλήματα ροής.

Οι μελέτες των Ζamboni et al αναφέρουν πως τα ανοσοτροποποιητικά δεν έχουν επηρέσει τις στενώσεις με κανέναν τρόπο σε αυτούς που τα παίρνουν, αντιστρέφοντας έτσι το επιχείρημα πως μπορεί τέτοιες στενώσεις να είναι μέρος της φλεγμονής μιας αυτοάνοσης διαδικασίας.  Οι στενώσεις δεν είναι ούτε αποτέλεσμα ούτε σύγχρονες της MS.  Προηγούνται.

The present disclosure also shows that within the MS group of patients pharmacologically treated with immunomodulating and/or immunosuppressive drugs (particularly with respect to RR-SP group) the obstructive malformations are not reduced as compared to the non-treated patients.

The venous strictures, demonstrated in patients who underwent phlebography, are responsible for CEVO, causing severe hemodynamic alterations. CEVO must therefore be considered an exclusive characteristic of MS, and dramatically increases the risk of MS by 36 fold (OR 36, 95% CI 22-57, p<0.0001).

Η ύπαρξη CEVO αυξάνει τον κίνδυνο εκδήλωσης της MS 36 φορές.