Sophie, διαχωρίζω τη θέση μου

Αγαπητή Sophie,

Ξεκινώντας, να ζητήσω συγγνώμη που σου γράφω στην ελληνική, την οποία δε μιλάς. Καταλαβαίνω ότι είναι παράδοξο να σου απευθύνομαι σε μια γλώσσα που δεν ομιλείς. Η αλήθεια είναι πως δεν πιστεύω ότι θα με καταλάβαινες ακόμη και αν σου έγραφα σε άπταιστα αγγλικά. Επομένως είπα να πρωτοτυπήσω γράφοντας στα ελληνικά, αφού είναι εξίσου πιθανό να συνεννοηθούμε. Επί πλέον, είναι και ένας τρόπος να σε πείσω ότι δεν υπάρχει κάτι πιο αδιάφορο για μένα από την άποψή σου για τον εαυτό μου. Έτσι και αλλιώς, τι ισχύ έχουν οι βλακείες ενός χαζού (sic) μπροστά σε μία ερευνήτρια τεράστιου βρεττανικού πανεπιστημίου; Κάποιοι θα πουν "μα αυτό που λες βρε Sophie δεν είναι λογικό επιχείρημα, περιέχει σφάλματα ad hominem και appeal to authority!", αλλά εγώ θα διαχωρίσω εντελώς τη θέση μου από τις κακές τις γλώσσες. Αφού λοιπόν ξεκαθαρίσαμε τις τεχνικές λεπτομέρειες, ας προχωρήσουμε.

Χάρηκα πολύ για τα νέα που μου έφερες! Ο φίλος Πητ - σε πειράζει να τον πούμε Πητ για να μην κουράζομαι να αλλάζω γλώσσα; - μετά από x χρόνια με y μορφής ΣΚΠ (αλήθεια, τιμές για το x και y δεν μου έδωσες), ενώ δεν μπορούσε να περπατήσει πολύ - πόσο πολύ; - πήγε για τρέξιμο με το γιο του! Συγκινήσεις και κλάματα στο εργαστήριο του γιατρού, που κάνουν ακόμα και τη Μποφίλιου να κοκκινίζει από ντροπή! Όλα αυτά μετά από επιτυχή μεταμόσχευση πρόδρομων αιμοποιητικών κυττάρων (βλαστοκύτταρα ΤΑ-ΝΤΑΧ!), τη λεγόμενη HSCT. Δεν θα το αναλύσω Sophie, δεν είμαι ο ειδικός και είμαι χαζός άλλωστε. Ας αναλάβει κάποιος άλλος, κάπου αλλού, να το αναλύσει μαζί με τη μεταμόσχευση τσάκρα.

Αφού ζητήσω συγγνώμη που έχω το θράσος να αρνηθώ να υποβληθώ σε αυτή την ολοκαίνουρια μέθοδο (που χρησιμοποιείται 15-20 χρόνια αλλά μάλλον χθες την έμαθες) θα μου επιτρέψεις να κάνω ένα ερώτημα, εμπνευσμένος από τον μοναδικό Patrick Ogunsoto: "Πώτς γκενέν ατό;". Και θα επικαλεστώ το μέγιστο Ogunsoto, γιατί ισχυρίζεσαι ότι ο Πητ δεν είχε έντονα φλεγμονώδη ΣΚΠ - δε ρωτάω πώς το διαπίστωσες, ούτε θέλω να αμφισβητήσω τις μαντικές σου ικανότητες. Κάποιοι, από τους οποίους διαχωρίζω εντελώς τη θέση μου, ισχυρίζονται ότι δεν έχει αποτελέσματα στη χρόνια προοδευτική ΣΚΠ, αφού πιθανότατα συντελούνται και άλλες διεργασίες πέραν της φλεγμονής, που ακόμα δεν κατανοούμε. Κάτι τέτοια έλεγε ο Freedman, η ομάδα του οποίου είναι από τις πρωτοπόρες σε αυτό το χώρο των HSCT. Φυσικά διαχωρίζω τη θέση μου - δεν θα κουραστώ να το λέω!

Γιατί μπορεί να συνέβη αυτό; Θα υποθέσω κάποια πράγματα, αλλά πριν ξεκινήσω θα διαχωρίσω και πάλι τη θέση μου από αυτά που θα γράψω. Με ποιον τρόπο η ΣΚΠ προκαλεί τα συμπτώματα που προκαλεί; Το προφανές που θα έλεγε κάποιος ειδικός είναι επειδή οι νευρικές ώσεις είτε δε φτάνουν στον προορισμό τους, είτε καθυστερούν, είτε αλλοιώνονται, είτε όλα μαζί. Αυτό στη ΣΚΠ συμβαίνει είτε επειδή σε κάποια τμήματα του άξονα δεν υπάρχει "μόνωση" αφού έχει καταστραφεί η μυελίνη, είτε υπάρχει καταστροφή του ίδιου του άξονα, είτε υπάρχει φλεγμονή στο χώρο γύρω του δημιουργώντας μηχανική πίεση και διαταραχή της σύστασης του εξωκυττάριου χώρου, είτε όλα μαζί. Ο μόνος τρόπος που η HSCT θα μπορούσε να έχει βοηθήσει τον Πητ είναι μέσω της υποχώρησης της φλεγμονής, αφού δεν μπορεί να αποκαταστήσει τη χαμένη μυελίνη, ούτε να "επισκευάσει" τους κατεστραμμένους άξονες. Φυσικά, Sophie, σαν αδαής διαχωρίζω εντελώς τη θέση μου, ακόμα και αν είναι αυτά που λέει ο Freedman, τον οποίο προφανώς δεν κατάλαβα, ηλίθιος γαρ. Ναι, το ξέρω ότι πέφτω σε appeal to authority κι εγώ όμως δεν εννοώ τον ίδιο το Freedman ούτε ότι "είναι έτσι επειδή το είπε ο Freedman". Αναφέρομαι στις peer reviewed δημοσιεύσεις της ομάδας του, οι οποίες δεν είναι θέσφατα και μπορεί να ανατραπούν στο μέλλον.

Συνεπώς η μοναδική εξήγηση που μπορεί να δωθεί είναι αυτή του θαύματος, αφού το να κάνεις λάθος είναι πιο αδύνατον και από διαίρεση με το 0. Άλαλα τα χείλη των ασεβών, Sophie! Να μου στείλεις εικόνες σου που δακρύζουν και κουνάνε το καντήλι.

Αυτά ήθελα να σου πω, Sophie! Και να σου ζητήσω συγγνώμη για την αυθάδειά μου να ζητάω να τεκμηριώνει τα λεγόμενά του ένα τέρας της επιστήμης σαν εσένα, μία ανερχόμενη θεότητα.

Με εκτίμηση,

ο πανηλίθιος

ΥΓ: Φυσικά και η HSCT θα μπορούσε να ανακουφίσει πολλούς με φλεγμονώδη ΣΚΠ, αλλά ακόμα και οι γιατροί που τη χρησιμοποιούν προτιμούν να εξαντλήσουν τις φαρμακευτικές εναλλακτικές λόγω ρίσκου. Μέχρι στιγμής, δε φαίνεται να επιδρά στη χρόνια εξέλιξη της αναπηρίας, αλλά χρειάζονται πολλές μελέτες ακόμα για να βγουν 100% ασφαλή συμπεράσματα. Αλλά αυτά είναι για τους αδαείς. Εσύ Sophie μου έχεις "μύτη", δεν τα χρειάζεσαι αυτά.