Prescrire: τα επικίνδυνα φάρμακα για την MS.

Η γαλλική ιατρική περιοδική επιθεώρηση Prescrire, που είναι ανεξάρτητη από την χορήγηση πόρων μέσω διαφημίσεων ή φαρμακοβιομηχανιών, εκθέτει στο τεύχος του Μαρτίου τους σοβαρούς κινδύνους που ακολουθούν τη λήψη συγκεκριμένων φαρμάκων για τη σκλήρυνση, προειδοποιώντας τους ασθενείς πως καλύτερα να τα αποφεύγουν.

New Products

Για το Tysabri αναφέρουν πως:

The standard disease-modifying treatment for patients with relapsing-remitting multiple sclerosis is interferon beta injection, in the absence of a better alternative. In 2007, natalizumab had an unfavourable harm-benefit balance in patients with severe multiple sclerosis in whom interferon beta was ineffective, due to insufficient evidence of efficacy and a risk of life-threatening progressive multifocal leukoencephalopathy. In 2014, we found no new comparative trials focusing on the efficacy of natalizumab monotherapy in its authorised indications in the EU. Post-marketing data confirm the adverse effects identified in clinical trials, including serious and life-threatening opportunistic infections, particularly progressive multifocal leukoencephalopathy in about two per thousand treated patients (an incidence twice as high as initially estimated), and potentially severe hypersensitivity reactions. An increased risk of cancer in the long term cannot be ruled out. Post-marketing data also show that natalizumab can cause severe liver damage. In addition, natalizumab withdrawal because of progressive multifocal leukoencephalopathy almost always triggers an immune reconsti- tution syndrome that can lead to neurological complications or even death. In practice, regardless of the severity of multiple sclerosis, it does not seem reasonable to expose patients to the many serious adverse effects of natalizumab for such an uncertain benefit.

"Στην πράξη, ανεξάρτητα από τη σφοδρότητα της πολλαπλής σκλήρυνσης, δεν φαίνεται λογικό να εκθέτεις ασθενείς σε τόσες σοβαρές παρενέργειες (απειλητικές για τη ζωή μολύνσεις, όπως η PML, καρκίνος, και βλάβες στο συκώτι) από την ουσία natalizumab για ένα τόσο αβέβαιο όφελος"

Για το Lemtrada ο αντίλογος είναι ο εξής:

Clinical evaluation in multiple sclerosis is based on three unblinded trials comparing alemtuzumab with interferon beta-1a. These trials were all biased in favour of alemtuzumab and thus fail to establish the potential value of this immunosuppressant. Overall, adverse effects, including the most severe, were more frequent with alemtuzumab than with interferon beta-1a. The adverse effects of alemtuzumab reported in these trials had already been observed in cancer patients. They included potentially severe reactions to the infusion, as well as a risk of infections and cancer due to profound and prolonged immunosuppression. At the dosage authorised in multiple sclerosis, autoimmune disorders such as thyroid disorders and immune thrombocytopenic purpura are particularly frequent and serious. In practice, patients with multiple sclerosis already have difficulty coping with the troublesome consequences of their underlying disease. They should not be subjected to the serious adverse effects of alemtuzumab, especially given the absence of any proven benefit.

"Στην πράξη, οι ασθενείς με σκλήρυνση δυσκολεύονται να χειρίζονται τις προβληματικές συνέπειες της ασθένειάς τους.  Δε χρειάζεται να υποβάλλονται και στις σοβαρές παρενέργειες της αλεμτουζουμάμπης, δεδομένης της απουσίας αποδεδειγμένης ωφέλειας (πιθανοί καρκίνοι, αυτοάνοσοι θυρεοειδείς, λοιμώξεις, πορφύρα)".  Οι κλινικές μελέτες υπέρ της αλεμτουζουμάμπης δεν ήταν τυφλές - συνεπώς, ήταν μεροληπτικές.

Για το Aubagio καταλήγουν πως "καλύτερα πάρτε ιντερφερόνες, παρά την πειρορισμένη δράση τους" (λίγο γελοία ακούγεται η πρόταση, αλλά φτάσαμε να λέμε χίλες φορές καλύτερες οι ιντερφερόνες, όχι από άποψη δράσης, αλλά από άποψη παρενέργειας).

Clinical evaluation of teriflunomide is based on a comparative trial versus interferon beta-1a in 324 patients and on two placebo-controlled trials in a total of about 2300 patients lasting 1 to 2 years. In these trials, oral teriflunomide at a dose of 14 mg per day led to a statistically significant decrease in the average annual number of relapses compared to placebo, but teriflunomide may be less effective than interferon beta. No impact on the progression of disability has been shown during less than 2 years of follow-up. The burdensome adverse effect profile of teriflunomide is similar to that of leflunomide and includes hepatotoxicity, infections, leukopenia, arterial hypertension, peripheral neuropathy and alopecia. The long half-life of teriflunomide (about 19 days) complicates the management of its adverse effects and multiple drug interactions, and has important implications for patients wishing to have children. Teriflunomide is teratogenic in animals and should not be used by pregnant women. Fetal toxicity via semen cannot be ruled out. In practice, the adverse effects of teriflunomide in multiple sclerosis are disproportionate to its efficacy. It is better to choose interferon beta, despite its limitations.

"Η τεριφλουνομίδη οδηγεί σε τερατογενέσεις στα ζώα και δεν πρέπει να χρησιμοποιείται από έγκυες γυναίκες.  Εμβρυοτοξικότητα μέσω του σπέρματος δε μπορεί να αποκλεισθεί.  Επιπλέον: τοξική για το συκώτι, οδηγεί σε λοιμώξεις, λευκοπενία, αρτηριακή υπέρταση, περιφερειακή νευροπάθεια και αλωπεκία".

Για να ολοκληρώσουμε λοιπόν: έχεις MS και έχεις ένα μάτσο προβλήματα από την ασθένεια.  Θέλεις σε αυτά να προσθέσεις και τα προβλήματα των φαρμάκων, ή προτιμάς να συνεχίσεις μόνο με την MS? Εναλλακτική τύπου "θα πάρω το φάρμακο για να μην έχω MS" δεν προκύπτει από τις παραπάνω αξιολογήσεις.