Το άρθρο αφορά στην περιγραφή της προσωπικής μου εμπειρίας από τη γυμναστική γενικά, και ειδικά από το πιλάτες. Ας μη θεωρηθεί διαφήμιση ή κανόνας τα όσα γράφονται εδώ.
Υπάρχουν κάποιες βασικές αντενδείξεις για το είδος της γυμναστικής που ωφελεί στην MS. Αν η MS προέρχεται από το CCSVI, και αν το CCSVI αφορά τη "βίαιη παλινδρόμηση αίματος ή εκτόπιση εγκεφαλονωτιαίου υγρού" όπως το περιγράφει ο Dr. Schelling, τότε είναι σαφές πως ασκήσεις οι οποίες καταπονούν μηχανικά το σώμα δεν κάνουν καλό - ιδανικά ο Dr. Schelling συμβούλευε την αποφυγή οποιασδήποτε κίνησης αυξάνει το thoracic pump, και άρα τα backjets.
Tέτοιες βλαβερές ασκήσεις μπορεί να είναι και οι απλές άρσεις βαρών. Η κίνηση "σκύβω για να σηκώσω κάτι" κάνει back jet, ενώ οι ασκήσεις με βάρη γίνονται σε καθεστώς Valsava (σφίξεις αναπνοής). Αμφότερες ίσως δεν είναι προτιμητέες, αν υπάρχει ενεργό CCSVI.
Aκόμη και να μην υπάρχει ενεργό CCSVI όμως, οι ήδη υπάρχουσες βλάβες στη σπονδυλική στήλη γίνονται αισθητές και με ένα απλό jogging, πιθανόν λόγω των κραδασμών που προκαλεί αυτό. Κάνω jogging συχνά και έχω προσέξει πως το L'Hermitte's sign που δεν υπάρχει σε κατάσταση ηρεμίας εμφανίζεται πάντα όταν αυξάνονται οι παλμοί μου μετά το τρέξιμο. Και βάρη κάνω πολύ ελαφριά, ακριβώς για να μη γίνουν τραυματικά.
Αυτό που κάνω πιο εντατικά είναι το Πιλάτες. Ακόμη και αυτό όμως έχει θετικά και αρνητικά.
Στα πολλά θετικά καταλογίζω την ευλυγισία, την αντοχή, την ισορροπία και την καλή στάση σώματος που φαίνονται από τα πρώτα μαθήματα κιόλας - πιλάτες έκανα πολύ στο παρελθόν, το εγκατέλειψα τα τελευταία χρόνια, και το ξανάπιασα φέτος. Δίνει απίστευτη αυτοπεποίθηση να μπορείς να εκτελείς τις στάσεις σώματος που ζητάει η κάθε άσκηση - το πιλάτες δουλεύει κυρίως ισομετρικά, δηλαδή να μπορείς να μένεις σε μία στάση για τόση ώρα όση χρειάζεται για να δουλέψουν οι σχετικοί μύες. Παράδειγμα, η αγαπημένη (για προχωρημένους) στάση V:
Για τα σαράντα λεπτά του μαθήματος χρειάζονται δέκα λεπτά διατατικών ασκήσεων στην αρχή και δέκα λεπτά χαλάρωσης στο τέλος. Το πιλάτες βασίζεται στο Contrology - να εκτελείς τις κινήσεις αργά και ελεγχόμενα ώστε να μη χάνεις τον έλεγχο του σώματος. Το αρνητικό είναι πως τέτοιες στάσεις σφίγγουν πάλι αρκετά κοιλιά, λαιμό και αυχένα προκειμένου να κρατήσεις ισορροπία, οπότε είναι πιθανό πως ενθαρρύνουν παλινδρόμηση αίματος ή ΕΝΥ.
Οι σχετικές έρευνες που έχουν γίνει καταγράφουν θετικά αποτελέσματα του πιλάτες στη σκλήρυνση. Δεν είναι έρευνες που λαμβάνουν υπόψη το CCSVI, αλλά την μυική δύναμη, την ισορροπία και την κινητικότητα των ασθενών.
Ήμουν πάντα fan της γυμναστικής, και λυπάμαι που την εγκατέλειψα τα τελευταία χρόνια. Επίσης λυπάμαι που βλέπω πως υπάρχουν, τελικά, περιορισμοί και στο είδος της άσκησης/κίνησης που μπορούμε να κάνουμε, αν και θα ήθελα τη γνώμη σας γι αυτό. Προσωπικά κατέληξα στο ήπιο jogging και το πιλάτες, αν και παρατηρώ πως το πρώτο, για λίγα δευτερόλεπτα, καθιστά αισθητά τα συμπτώματα της σπονδυλικής στήλης, ενώ το δεύτερο προκαλεί, λόγω σφίξεων, μικρή παλινδρόμηση στο κεφάλι. Μία ώρα μετά, βέβαια, έχουν μείνει μόνο τα καλά της άσκησης: απίστευτη τόνωση και ευεξία, ακόμη και μετά από μία κουραστική μέρα στα σχολειά. Ειδικά το πιλάτες έχει ασκήσεις που, αν εκτελεσθούν σωστά, κάνουν πραγματικό μασάζ στα εσωτερικά όργανα. Δείτε την παρακάτω στάση, είναι εξαιρετική για τους κοιλιακούς, τη δύναμη, την ευλυγισία, αλλά και για τα όργανα της κοιλιάς:
Μη δοκιμάσετε καμία άσκηση χωρίς προθέρμανση ή χωρίς την παρακολούθηση ειδικού και please, αν έχετε εμπειρία από γυμναστική, πείτε μας τη γνώμη σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου