Το άρθρο αφορά στην περιγραφή της προσωπικής μου εμπειρίας από τη γυμναστική γενικά, και ειδικά από το πιλάτες. Ας μη θεωρηθεί διαφήμιση ή κανόνας τα όσα γράφονται εδώ.
Υπάρχουν κάποιες βασικές αντενδείξεις για το είδος της γυμναστικής που ωφελεί στην MS. Αν η MS προέρχεται από το CCSVI, και αν το CCSVI αφορά τη "βίαιη παλινδρόμηση αίματος ή εκτόπιση εγκεφαλονωτιαίου υγρού" όπως το περιγράφει ο Dr. Schelling, τότε είναι σαφές πως ασκήσεις οι οποίες καταπονούν μηχανικά το σώμα δεν κάνουν καλό - ιδανικά ο Dr. Schelling συμβούλευε την αποφυγή οποιασδήποτε κίνησης αυξάνει το thoracic pump, και άρα τα backjets.
Tέτοιες βλαβερές ασκήσεις μπορεί να είναι και οι απλές άρσεις βαρών. Η κίνηση "σκύβω για να σηκώσω κάτι" κάνει back jet, ενώ οι ασκήσεις με βάρη γίνονται σε καθεστώς Valsava (σφίξεις αναπνοής). Αμφότερες ίσως δεν είναι προτιμητέες, αν υπάρχει ενεργό CCSVI.
Aκόμη και να μην υπάρχει ενεργό CCSVI όμως, οι ήδη υπάρχουσες βλάβες στη σπονδυλική στήλη γίνονται αισθητές και με ένα απλό jogging, πιθανόν λόγω των κραδασμών που προκαλεί αυτό. Κάνω jogging συχνά και έχω προσέξει πως το L'Hermitte's sign που δεν υπάρχει σε κατάσταση ηρεμίας εμφανίζεται πάντα όταν αυξάνονται οι παλμοί μου μετά το τρέξιμο. Και βάρη κάνω πολύ ελαφριά, ακριβώς για να μη γίνουν τραυματικά.
Αυτό που κάνω πιο εντατικά είναι το Πιλάτες. Ακόμη και αυτό όμως έχει θετικά και αρνητικά.
Στα πολλά θετικά καταλογίζω την ευλυγισία, την αντοχή, την ισορροπία και την καλή στάση σώματος που φαίνονται από τα πρώτα μαθήματα κιόλας - πιλάτες έκανα πολύ στο παρελθόν, το εγκατέλειψα τα τελευταία χρόνια, και το ξανάπιασα φέτος. Δίνει απίστευτη αυτοπεποίθηση να μπορείς να εκτελείς τις στάσεις σώματος που ζητάει η κάθε άσκηση - το πιλάτες δουλεύει κυρίως ισομετρικά, δηλαδή να μπορείς να μένεις σε μία στάση για τόση ώρα όση χρειάζεται για να δουλέψουν οι σχετικοί μύες. Παράδειγμα, η αγαπημένη (για προχωρημένους) στάση V:
Για τα σαράντα λεπτά του μαθήματος χρειάζονται δέκα λεπτά διατατικών ασκήσεων στην αρχή και δέκα λεπτά χαλάρωσης στο τέλος. Το πιλάτες βασίζεται στο Contrology - να εκτελείς τις κινήσεις αργά και ελεγχόμενα ώστε να μη χάνεις τον έλεγχο του σώματος. Το αρνητικό είναι πως τέτοιες στάσεις σφίγγουν πάλι αρκετά κοιλιά, λαιμό και αυχένα προκειμένου να κρατήσεις ισορροπία, οπότε είναι πιθανό πως ενθαρρύνουν παλινδρόμηση αίματος ή ΕΝΥ.
Οι σχετικές έρευνες που έχουν γίνει καταγράφουν θετικά αποτελέσματα του πιλάτες στη σκλήρυνση.
Οι έρευνες δε λαμβάνουν υπόψη το CCSVI των ασθενών, αλλά την κινητικότητα, την ισορροπία και τη μυική ενδυνάμωση. Ειδικότερες στάσεις του Pilates, όπως η παρακάτω, καταφέρνουν και ένα ευεργετικό μασάζ στα εσωτερικά όργανα - μη τη δοκιμάσετε χωρίς προθέρμανση ή χωρίς επίβλεψη στην αρχή:
Λυπάμαι που είχα εγκαταλείψει τη γυμναστική, αλλά πού χρόνος και διάθεση. Λυπάμαι επίσης που διαπιστώνω ότι δε μπορούμε να κάνουμε κάθε γυμναστική πλέον - ή τουλάχιστο έτσι νομίζω, και θα ήθελα τη γνώμη σας γι αυτό. Νομίζω πως CCSVI σημαίνει περιορισμός στη γυμναστική που κάνεις - και όχι εξ αιτίας της μειωμένης κινητικότητας που μπορεί να έχεις, αλλά εξ αιτίας του backjet που προκαλείς. Προσωπικά κατέληξα στο ήπιο τρέξιμο και το Pilates, γιατί μία ώρα μετά την άσκηση είμαι πολύ πιο ξεκούραστη από όσο θα ήμουν χωρίς άσκηση, διαπιστωμένο αυτό, ακόμη και μετά από κουραστικές μέρες στα σχολειά. Αλλά δε γίνεται να το παρακάνω με κανένα, γιατί το πρώτο καθιστά αισθητά τα συμπτώματα της σπονδυλικής στήλης, ενώ το δεύτερο προκαλεί παλινδρόμηση μέσω της αναπνοής.
Δεν είναι τυχαίο που αρκετοί ασθενείς καταλήγουν στην κολύμβηση - ιδανική γυμναστική χωρίς την αντίσταση της βαρύτητας.
Ευτυχώς που έρχεται το καλοκαίρι και θα ασκηθούμε στις θάλασσες !
ΑπάντησηΔιαγραφή