Βλάβες ενδοθηλίου στην σκλήρυνση

Ένα πολύ ωραίο paper, υπογεγραμμένο από νευρολόγους-ανοσολόγους, που επιδίδεται στην ανάλυση της πιθανότητας το CCSVI να είναι στην αρχή του προβλήματος της MS, και δεν το απορρίπτει καν.  Και αυτό γιατί, όπως λένε οι ίδιοι,

"η συνεισφορά των αγγείων στην MS πρέπει να είναι τέτοια ώστε τα αγγεία τελικά να βρίσκονται στην αρχική αιτία του προβλήματος, και να μην είναι απλά μία έκφανση της νόσου.  Ίσως η ισχυρότερη υποστήριξη για αυτόν τον ισχυρισμό να είναι το πλήθος των φαρμάκων για την MS που έχουν σχεδιαστεί, τα οποία στοχεύουν στην πρόσδεση των λευκών κυττάρων στα ενεργοποιημένα κύτταρα του ενδοθηλίου, μία βασική δομή του αιματεγκεφαλικού φραγμού".  Τα φάρμακα για την MS, παραδοσιακά, στόχευαν να συγκρατήσουν τα κύτταρα του ανοσοποιητικού πίσω από το ενδοθήλιο.  Η ρήξη του αιματεγκεφαλιού φραγμού και η ενεργοποίηση του ενδοθηλίου ήταν το πρόβλημα.  Γιατί να μην είναι, λοιπόν, τα αγγεία η αιτία πίσω από όλο αυτό;

Είναι από τις ελάχιστες φορές που βλέπουμε νευρολόγους-ανοσολόγους να παραθέτουν Schelling και Putnam στην εργασία τους, καθώς και μία άλλη εργασία των Miyamoto και Yura, οι οποίοι είκοσι χρόνια πριν είχαν δείξει πως η αμφοτερόπλευρη στένωση των έξω σφαγίτιδων στα ποντίκια προκαλούσε ισχαιμία - η οποία ισχαιμία φαίνεται να προηγείται της απομυελίνωσης σύμφωνα με άλλη έρευνα του 2007 (Saindane et al).

Oι συγγραφείς της εργασίας δε βιάζονται να καταλήξουν αν το CCSVI όπως περιγράφηκε είναι η τελική αιτία του προβλήματος στα αγγεία, αλλά παραδέχονται πως αυτό από μόνο του οδηγεί σε νέες υποσχόμενες θεραπείες, γι αυτό και βάζουν την αγγειοπλαστική στη θέση που της αξίζει ως μία θεραπεία για έναν τύπο αγγειακού προβλήματος στην σκλήρυνση (βλέπε table 1).

Venous endothelial injury in central nervous system diseases