Άνοια (dementia) ορίζεται η έκπτωση νοητικών ικανοτήτων σε τέτοιο βαθμό ώστε να παρεμποδίζονται πλέον καθημερινές δραστηριότητες. Η έκπτωση αυτή παρατηρείται για περισσότερους από έξι μήνες, δεν είναι παρούσα εκ γενετής και δεν οφείλεται σε κάποια απώλεια συνείδησης. Με βάση αυτόν τον ορισμό, η σκλήρυνση δύναται να προκαλέσει και άνοια εξ αρχής.
Το 50% των ασθενών με σκλήρυνση καταλήγουν άνεργοι μέσα σε δέκα χρόνια μετά τη διάγνωση.
Το 50% των ασθενών με σκλήρυνση βγαίνουν στην ανεργία με το EDSS τους μόλις 3.5 - χωρίς, δηλαδή, η αναπηρία τους να οφείλεται σε σωματικά ελλείμματα, αλλά σε γνωστικά.
Το 50% των ασθενών που έχουν μόλις ένα κλινικά μεμονωμένο επεισόδιο παρουσιάζουν ήδη γνωστικές αδυναμίες.
Ανεξάρτητα από τον αριθμό των υποτροπών τους, οι ασθενείς που έχουν κάνει μόνο ένα κλινικά μεμονωμένο επεισόδιο, οι ασθενείς που έχουν την υποτροπιάζουσα μορφή, οι ασθενείς που έχουν τη δευτεροπαθώς προϊούσα και οι ασθενείς που έχουν την πρωτοπαθώς προϊούσα, όλοι τους έχουν σταθερό ρυθμό εγκεφαλικής ατροφίας.
(πηγή: Multiple Sclerosis Research, 14-6-2013)
Ακολουθεί εικόνα, από την ίδια πηγή, του πόσο ταχεία μπορεί να είναι η εξέλιξη της επιδείνωσης στη σκλήρυνση, σε έναν ασθενή με την υποτροπιάζουσα μορφή της νόσου, μέσα σε λίγους μήνες.
Καμία μα καμία θετική πρόγνωση κανενός νευρολόγου δε μπορεί να αντισταθμίσει τα παραπάνω δεδομένα. Κανένα από τα υπάρχοντα φάρμακα για τη σκλήρυνση δε μπορεί να φρενάρει ή αντιστρέψει την επιδείνωση στην παραπάνω εικόνα. Ακόμη και ασθενείς με ακτινολογικά μεμονωμένο σύνδρομο - δηλαδή ασυμπτωματικούς ασθενείς με τυχαίο εύρημα στη μαγνητική - ακόμη και αυτοί, σε ποσοστό μεγαλύτερο του 25%, εμφανίζουν γνωστικά ελλείμματα, όπως αδυναμία συγκέντρωσης ή ανικανότητα εκτέλεσης ταυτόχρονων δράσεων, όπερ σημαίνει βεβαίως πως αρκετά πριν τη βέβαιη διάγνωση με σκλήρυνση υπάρχουν ενδείξεις ατροφίας στη φαιά ουσία.
Αυτή είναι μία θεμελιωδέστατη διαφορά ανάμεσα στη φλεβική θεωρία και την αυτοανοσία, που μου επισήμανε ο Dr. Sclafani και μου αρέσει να μνημονεύω: για την αυτοανοσία, όταν έχεις κάνει το πρώτο επεισόδιο, είσαι μόλις στην αρχή της σκλήρυνσης. Για τη φλεβική θεωρία, στο πρώτο επεισόδιο είναι ήδη αργά, ο εγκέφαλος έχει σπαταλήσει πλέον όλους του τους μηχανισμούς αναπλήρωσης και οι βλάβες εκδηλώνονται.
H αυτοανοσία δεν έχει αποδειχθεί. Μέχρι σήμερα, η σκλήρυνση θεωρείται αυτοάνοση νόσος αγνώστου αιτιολογίας. Συνεπώς, μόνο ο χρόνος, και καμία θετική πρόγνωση, μπορεί να δείξει πόσο γρήγορα εξελίσσονται οι βλάβες, που φαίνονται αναγκαστικές.
Πρόσφατα ξεπήδησαν δυο έρευνες που μας επισημαίνουν τρόπους να προλάβουμε λίγο την άνοια που προκαλεί η σκλήρυνση. Όπως και στη νόσο του Alzheimer, ο ένας τρόπος είναι η συνεχής εξάσκηση του νου, που εντοπίζεται συχνά στους ασθενείς με υψηλό μορφωτικό επίπεδο.
Ας ελπίσω ότι εμείς οι CCSVIers, που έπρεπε να στίψουμε το μυαλό μας εξ αρχής και να διαβάσουμε ένα σωρό άρθρα και μελέτες μόνοι μας, σώσαμε κάτι περισσότερο από τον εγκέφαλό μας από όσο θα μας επέτρεπε να σώσουμε το κάθε φάρμακο εκεί έξω. Να είστε καλά νευρολόγοι, που με τη στενομυαλιά σας μας κρατάτε εξασκημένους!
Μία άλλη οδός βελτίωσης των γνωστικών ικανοτήτων σε υγιείς ηλικιωμένους αναδείχθηκε η πόση δύο φλιτζανιών ζεστού κακάο καθημερινά - ροφήματος πλούσιου σε αντιοξειδωτικά και φλαβονοειδή που δρουν ευεργετικά στην κυκλοφορία του αίματος.
Κάνετε ένα φλιτζάνι κακάο, ξεκινάτε να μαθαίνετε ιταλικά και διαβάστε, αν δεν το έχετε κάνει ήδη, τις εργασίες του Zamboni. Κάπως έτσι, ξεκινάτε να επηρεάζετε θετικά την ΜS σας.
Τα 2 τελευταία τα έχω κάνει :razz: Το μονο που μου μένει είναι να πίνω το κακαο μου καθε μέρα !
ΑπάντησηΔιαγραφήο τσοκολατας carnation
ΑπάντησηΔιαγραφή