Dr. Avruscio, και η διαμάχη για το CCSVI.

Intervista All Angiologo Dr. Avruscio



-Dr, με βάση την εμπειρία σας, το CCSVI, ανακάλυψή του καθ. Zamboni, υπάρχει πραγματικά;

-Όχι μόνο υπάρχει, αλλά έχει" πιστοποιηθεί "από τη "Διεθνή Ένωση Φλεβολογίας" (UIP) από το 2009, όταν το συμπεριέλαβε μεταξύ των συγγενών φλεβικών δυσπλασιών που αναπτύσσονται ανάμεσα στον 3ο και τον 5ο μήνα της ενδομήτριας ζωής. Η UIP (Διεθνής Ένωση Φλεβολογίας), ιδρύθηκε το 1959 για τις αρχές της επιστήμης, της εκπαίδευσης και της επικοινωνίας και είναι ένα υπερεθνικό θεσμικό όργανο που είναι υπεύθυνο για την ενίσχυση της επικοινωνίας μεταξύ της κοινωνίας των επιστημονικών ενώσεων σε όλο τον κόσμο, οι οποίοι έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την μελέτη και θεραπεία των φλεβικών προβλημάτων.

-Κατά την άποψή σας, υπάρχει μια συσχέτιση με τη σκλήρυνση κατά πλάκας και άλλες νευρολογικές ασθένειες?

-Μια συσχέτιση μεταξύ δύο παθολογιών πρέπει να καθορίζεται σύμφωνα με τους κανόνες της επιστήμης. Η μόνη μελέτη που γνωρίζω επιστημονικά σοβαρή, αυστηρή, πολυκεντρική, τυχαιοποιημένη, διπλή-τυφλή, που είχε την έγκριση διαφόρων επιτροπών δεοντολογίας, είναι η Brave Dreams, η οποία ακόμη δεν έχει καταλήξει σε συμπεράσματα και για να πούμε την αλήθεια στην πορεία της αντιμετωπίζει όλων των ειδών εμπόδια, όπως μου έδειξε και η εμπειρία μου. Μετά τις εργασίες που δημοσιεύθηκαν από τον Zamboni, υπήρξαν πολλές μελέτες σε επιμέρους κέντρα που έχουν βρει τα ίδια αποτελέσματα με τον καθηγητή από τη Ferrara.

Τα αποτελέσματα των μελετών που διατίθενται στη βιβλιογραφία είναι ωστόσο αντικρουόμενα με μια επικράτηση του CCSVI σε ασθενείς με ΣΚΠ να περιλαμβάνει ένα εύρος μεταξύ 0% και 100%. Αυτές οι διαφορές μπορεί να αποδοθούν σε διάφορους λόγους: στη χαμηλή ποιότητα των μελετών, κυρίως όσον αφορά την απουσία τυφλότητας των πειραματιστών στις περισσότερες από αυτές, στη μεθοδολογία που υιοθετήθηκε, στην ακρίβεια των διαφόρων διαγνωστικών εξετάσεων, συμπεριλαμβανομένου του εξοπλισμού που χρησιμοποιήθηκε γι αυτές και στην εμπειρία των εξεταστών, εκτός του χώρου στον οποίο αυτά (τα μηχανήματα) είναι κατασκευασμένα.

Υπάρχει επομένως ανάγκη για νέες μελέτες, που θα πραγματοποιηθούν με επιστημονική μεθοδολογία, όπως η Brave Dreams, για να ελέγξουν την υπόθεση σύνδεσης μεταξύ CCSVI και MS και κυρίως για να την ποσοτικοποιήσουν.

-Για τη μελέτη Cosmo του AISM (ιταλικού συλλόγου για την σκπ) που αρνείται τη συσχέτιση αυτή τι μπορείτε να μας πείτε;

-Η μελέτη Cosmo είναι ένα παράδειγμα μιας πολυκεντρικής, τυχαιοποιημένης, διπλής-τυφλής μελέτης, η οποία όμως έχει ορισμένες ελλείψεις σε σχέση με τη ρύθμισή της, ή τη μεθοδολογία που υιοθετήθηκε, τη διαφορά στην ακρίβεια των διαγνωστικών τεστ, συμπεριλαμβανομένου του εξοπλισμού που χρησιμοποιήθηκε και την εμπειρία των εξεταστών. Για το λόγο αυτό επικρίθηκε από πολλούς, επειδή τα αποτελέσματά τους στερούνται της ισχύος μιας φλεβογραφίας που είναι το gold-standard για τη διάγνωση του CCSVI. Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να αναλυθούν τα αποτελέσματα των ερευνητών, υπό την επίβλεψη εμπειρογνωμόνων, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που έδωσαν μια ψευδώς θετική αξιολόγηση υπό το πρίσμα της σύγκρισης με μια φλεβογραφία. Υποθέτω ότι με τη μελέτη CoSMo υπό αυτή την έννοια χάσαμε μια μεγάλη επιστημονική ευκαιρία.

-Θα συμβουλεύατε τους ασθενείς με ΣΚΠ που είναι θετικοί στο CCSVI, να κάνουν την αγγειοπλαστική επέμβαση ή είναι καλύτερα να περιμένουν μέχρι το τέλος των τρεχουσών μελετών;

Σ'αυτό το σημείο πρέπει να διευκρινίσω. Δεν υπάρχει σήμερα κέντρο στην Ιταλία ή στο εξωτερικό, όπου είναι δυνατόν να υποβληθεί κανείς σε αγγειοπλαστική των φλεβών για το CCSVI, στο οποίο ο ασθενής δεν έχει υπογράψει ότι έχει επίγνωση και συμφωνεί να το κάνει. Με αυτή τη συναίνεση, ο ασθενής γνωρίζει ότι η χειρουργική επέμβαση εκτελείται μόνο για να προσπαθήσουμε να βελτιώσουμε μια διαταραγμένη φλεβική λειτουργία και τίποτα άλλο. Όσο η επιστήμη σύμφωνα με τα κριτήριά της δεν παρουσιάζει αλλιώς τα πράγματα, η αγγειοπλαστική δεν μπορεί να ζητηθεί ή να προταθεί ως αίτημα για θεραπεία της MS, αν και επιστημονικές μελέτες που έχουν δημοσιευθεί από επιμέρους κέντρα, δείχνουν όχι μόνο την ασφάλεια της αγγειοπλαστικής , αλλά επίσης και βελτίωση της ποιότητας ζωής, της πλειοψηφίας των ασθενών που έχουν υποβληθεί στην επέμβαση.

Η Περιφέρεια της Βενετίας στο τέλος του Απριλίου του τρέχοντος έτους, έστειλε ένα σημείωμα σε όλες τις μονάδες υγείας της Βενετίας, εξηγώντας με σαφή τρόπο ότι "η αγγειοπλαστική δεν μπορεί να προταθεί για τη βελτίωση των συμπτωμάτων της σκλήρυνσης κατά πλάκας," και άρα ως θεραπεία της. Επίσης "κάθε διαδικασία διόρθωσης φλεβικής ασθένειας για θεραπευτικούς σκοπούς σε ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας να πραγματοποιείται αποκλειστικά στο πλαίσιο των τυχαιοποιημένων ελεγχόμενων μελετών", οπότε η αγγειακή διόρθωση δεν μπορεί να συνίσταται σε ασθενείς που πάσχουν από αυτή την παθολογία για θεραπευτικούς σκοπούς εκτός των κλινικών δοκιμών που έχουν ειδική έγκριση.

Στο ίδιο σημείωμα αναφέρονται επίσης οι διευκολύνσεις που παρέχονται από το Εθνικό Σύστημα Υγείας μας, αφού “υπάρχει ήδη ένας κώδικας αγγειοπλαστικής επέμβασης, η οποία επιτρέπει την παρέμβαση σε περίπτωση αγγειακών δυσπλασιών του αρτηριών ή των φλεβών αν κριθεί σκόπιμο από τον ιατρό, ο οποίος είναι δυνατόν να προτείνει την επέμβαση”.

Η προσπαθεια να επανέλθει μια ανώμαλη φλεβική λειτουργία μέσω της αγγειοπλαστικής σε ασθενείς με φλεβικές ανωμαλίες που επιδέχονται μια τέτοια παρέμβαση, πρέπει να είναι δυνατή σε όλα τα δημόσια νοσοκομεία που υπάρχουν όχι μόνο η δυνατότητα και τα προσόντα αλλά και η απαραίτητη εμπειρία, όχι όπως σήμερα που αυτό συμβαίνει σε μεγάλο βαθμό σε ιδιωτικές και συχνά ξένες κλινικές.

Είναι μια μέθοδος περίθαλψης θεσμικού τύπου που χαρακτηρίζει την Πάντοβα και τη Βενετία. Οι μελέτες συσχέτισης είναι πολύ διαφορετικές, και ελπίζω να προχωρήσουν γρήγορα για να καταλήξουμε σε τελικά και σαφή συμπεράσματα. Ό,τι είναι να γίνει θα γίνει. Είναι καθήκον της επιστημονικής κοινότητας. Είναι δικαίωμα των ασθενών και όλων των πολιτών.