Εμβόλια

Αφού το blog φιλοξενεί ένα σωρό μαμάδες που, χάρη στο CCSVI, έχουν γίνει δύσπιστες απέναντι στις πρακτικές της κλασικής ιατρικής, δεχθείτε και ένα άρθρο - φοβάμαι θα γράψω κι άλλα - πάνω στα εμβόλια των παιδιών.

Την αρχή, στο μυαλό μου, την έκανε φυσικά το CCSVI.  Μέχρι πριν τη δική μου περιπέτεια νόμιζα πως οι γιατροί ξέρουν πάντα τί κάνουν, κάνουν το σωστό, και μία ολόκληρη κοινωνία συμφωνεί σε αυτό.  Όταν είδα πως οι νευρολόγοι μπορούν να κάνουν το 100% λάθος - λάθος από την άποψη του "και άχρηστο, και άσχετο και επικίνδυνο" - και μάλιστα μία ολόκληρη κοινωνία να μη το βλέπει, ε, μετά η δυσπιστία με τους γιατρούς δεν είχε τελειωμό.  Πρώτοι και καλύτεροι, χάρη στην ύπαρξη του μπόμπου, οι παιδίατροι.

Ο μπόμπος πρόλαβε να φάει αρκετά εμβόλια, αλλά σταματήσαμε στους 16 μήνες τα νέα εμβόλια ή τις επαναλήψεις των παλιών.  Όσα πρόλαβε να φάει, τα κάναμε με την ηχώ της φωνής της παιδιάτρου πως "δεν ξέρετε πόσο καλό του κάνετε" αφού "τα εμβόλια έσωσαν την ανθρωπότητα".

Αλήθεια; Κι εγώ που νόμιζα πως κάτι είχε κάνει η φύση και η εξέλιξη χιλιάδων χρόνων επί τούτου με ένα υπέροχο σύστημα που λέγεται ανοσοποιητικό, και αφορμή βρίσκεται οι μεν να το τροποποιείτε/καταστέλλετε, οι δε να το ταράζετε με εμβόλια.

Προχωρώ.

Μετά από υψηλούς πυρετούς 40.5 του μπόμπου όταν ήταν μόνο 18 μηνών, το 2011, όταν πήγα Αμερική για πρώτη φορά, σταμάτησα να τον εμβολιάζω.  Πέρασαν δύο χρόνια, και αφού κατάφερα να μην ασχολούμαι φέτος με το προσωπικό μου CCSVI, και ενώ ο μπόμπος είναι πραγματικά μια χαρά, αποφάσισα να διαβάσω ώστε να έχω επιχειρήματα σχετικά με τον μη εμβολιασμό ή έστω τον επιλεκτικό εμβολιασμό, μια που το παιδί θα ξεκινήσει προνήπια το Σεπτέμβρη και θα έχω πάλι να αντιμετωπίσω δασκάλους, γονείς και κηδεμόνες που "άφησα το παιδί ακάλυπτο" από εμβόλια.

Η μελέτη μου συνέπεσε με την έκδοση, φέτος, μίας συγκριτικής μελέτης εμβολιασμένων/ανεμβολίαστων παιδιών που έδειξε πως τα εμβολιασμένα παιδιά έχουν δύο έως πέντε φορές περισσότερες παιδικές ασθένειες, αρρώστιες ή αλλεργίες από τα ανεμβολίαστα παιδιά.  Τη μελέτη εκπονεί ένας ομοιοπαθητικός γιατρός στις Η.Π.Α. (σημείωση: δεν έχω ασχοληθεί με ομοιοπαθητική, δεν ξέρω τί πρεσβεύουν), και είναι πραγματικά εντυπωσιακό να βλέπεις, στα διαγράμματα της ιστοσελίδας του, τις διαφορές ανάμεσα στις δύο ομάδες ελέγχου - η έρευνά του συνεχίζεται ακόμη και μπορείτε και εσείς να συμμετέχετε.  Στα εμβολιασμένα παιδιά βρέθηκαν δύο έως πέντε φορές πιο συχνά προβλήματα όπως αλλεργίες, διαβήτης, άσθμα, χρόνιες βρογχίτιδες, ιγμορίτιδες, ωτίτιδες, διαταραχές ύπνου, νυχτερινή ενούρηση, κατάθλιψη, γνωστική και κινητική καθυστέρηση, επιληψία, υπερκινητικότητα, δυσλεξία, ημικρανία, και υποτροπιάζουσες αμυγδαλίτιδες.

Impfschaden

Μετά από αυτό, αποφασίζω να αγοράσω βιβλία και να διαβάσω.  Δεν έχω τελειώσει ακόμη, αλλά διαβάζω το βιβλίο του γερμανού γιατρού Dr. Gerhard Buchwald "Εμβολιασμοί: μία επιχείρηση βασισμένη στο φόβο".

Έχετε όλοι στο μυαλό σας το πρόβλημα των δύο μεγάλων όπλων της νευρολογίας στη σκλήρυνση σήμερα, του Tysabri και του Gilenya - ναι, αυτών που όλοι λένε πως έφεραν την επανάσταση στις ενέσιμες ιντερφερόνες: για εμάς που ξέρουμε, αυτά τα φάρμακα είναι όχι μόνο άχρηστα στην ασθένεια για την οποία δίνονται, αλλά και επικίνδυνα.

Κάπως έτσι πάει και η ιστορία με τα εμβόλια.  Μέσα από διαγράμματα διαθέσιμα από ιστορικά στοιχεία των ασθενειών, ο Dr. Buchwald δείχνει πως οι ασθένειες για τις οποίες συχνά εμβολιαζόμαστε είχαν ήδη εκλείψει πριν την χορήγηση των εμβολίων στους πληθυσμούς, εξ αιτίας απλών αλλά σημαντικότατων αλλαγών στη ζωή του Homo Sapiens: καθαρό νερό, αποχέτευση, υγιεινή, καλή διατροφή, εξάλειψη πείνας.  Σε πρώτη φάση, λοιπόν, τα εμβόλια ίσως και να είναι τελείως άχρηστα.  Δε μπορώ να μεταφέρω δυστυχώς τα διαγράμματα που φιλοξενεί σε περισσότερες από 100 σελίδες για τις ασθένειες που "εξαφανίστηκαν"¨τον εικοστό αιώνα, αλλά αξίζει να αναφέρω ένα δύο ενδεικτικά παραδείγματα: η τρομακτική λέπρα εξαφανίστηκε όταν οι πόλεις άρχισαν να επεκτείνονται έω από τα τείχη τους, οι άνθρωποι να έχουν περισσότερο χώρο στη διάθεσή τους και να κτίζουν σπίτια από πέτρα, επιπλωμένα με κρεβάτια - το τελευταίο έχει μεγάλη σημασία, καθώς η λέπρα νωρίτερα ήταν κοινή επειδή μεταδιδόταν μέσω της ψείρας του αρουραίου, ζώο που σύχναζε σε άχυρα και λάσπες.  Και αφού τα προγενέστερα σπίτια είχαν αχυρένια κρεβάτια ή ήταν λασποκαλύβες, όταν βελτιώθηκε το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων, η λέπρα έπεσε σε ύφεση γιατί σταμάτησε να μεταδίδεται εύκολα.  Η φυματίωση, η ασθένεια για την οποία έχουμε τις παλαιότερες στατιστικές, σημείωνε σταθερά περί τους 71 θανάτους τον χρόνο στη Γερμανία το 1750.  Το εμβόλιο εγκαινιάστηκε μετά το 1920, ωστόσο ήδη από το 1910 οι θάνατοι οι οφειλόμενοι στη φυματίωση είχαν πέσει στους 11 τον χρόνο, ραγδαία μείωση που αξίζει να ιδωθεί αποκλειστικά στο πλαίσιο της βελτιωμένης κοινωνικής υγιεινής και τεχνολογικής εξέλιξης.  Όταν εγκαινιάστηκε το εμβόλιο, οι θάνατοι από φυματίωση παραδόξως αυξήθηκαν προσωρινά, όπως και συνέβη με τη διφθερίτιδα, τον κοκύτη, και την ευλογιά.  Όλες αυτές οι ασθένειες είναι αποτέλεσμα της ανθρώπινης εξαθλίωσης, γι αυτό και είχαν συνήθως έξαρση σε περίοδο πολέμου.  Όταν η εξαθλίωση ξεπερνάται, οι επιδημίες υποχωρούν.  Αν οι κοινωνικές συνθήκες παραμένουν σταθερές, οι επιδημίες δεν είναι πιθανό να επανεμφανιστούν.  Συμπερασματικά, για τα εμβόλια αυτών των ασθενειών, η ύφεση της επιδημίας προκλήθηκε μόνη της, χάρη στην αλλαγή των συνθηκών διαβίωσης, και οι μόνες που ωφελήθηκαν από τη μαζική, έως και σήμερα, χορήγησή τους είναι οι φαρμακευτικές βιομηχανίες.

Και καλά να είναι μόνο άχρηστα, και απλά να τα κάνουμε ανώφελα κάποια εμβόλια.  Τί γίνεται όταν είναι και επικίνδυνα;  Όχι απλά για πυρετούς ή αλλεργίες, αλλά για σοβαρές εγκεφαλίτιδες ή αυτισμούς;

Κάθε σοβαρός γιατρός θα γελάσει με αυτό που γράφω τώρα.  Λες και δε γέλασε κάθε σοβαρός γιατρός με όποιον από εμάς είπε πως η σκλήρυνση είναι φλεβική.  Αλλά όπως εγώ θέλω να με πιστεύουν τουλάχιστο δώδεκα αναγνώστες εδώ μέσα όταν λέω πως δύο μέρες μετά την αγγειοπλαστική άρχισα να ξανανιώνω, έτσι κι εγώ θέλω να πιστεύω τη μάνα εκείνη που λέει πως λίγες ώρες μόνο μετά το εμβόλιο MMR (τριπλό για την ιλαρά-ερυθρά-παρωτίτιδα) ο γιος της έβγαλε σημάδια αυτισμού που κρατάνε ακόμη.  Τί όρεξη έχει τώρα η κάθε μάνα να λέει ψέματα, ή τί όρεξη έχω εγώ να παραμυθιάζω τον κόσμο για την αγγειοπλαστική (αυτό δήλωσε πως κάνω ένας νευρολόγος), εκτός αν αυτή η μάνα θέλει να προστατεύσει άλλους ανυποψίαστους από την ίδια βλάβη;

Και ναι λοιπόν, τα εμβόλια είναι επικίνδυνα γιατί περιέχουν ασυνήθιστα υψηλές δόσεις συντηρητικών των παθογόνων οργανισμών, όπως υδράργυρος, θειομερσάλη, φορμαλδεύδη (καρκινογόνος ουσία, σε μεγάλη συγκέντρωση στο MMR), και δεν ξέρω τί άλλο ακόμη.  Προφανώς και προκαλούν βλάβες, και αν αυτές δεν είναι ευρέως γνωστές η καταγεγραμμένες, είναι ίσως γιατί δεν αναγνωρίζονται ως βλάβες οφειλόμενες στο εμβόλιο αν δε συμβούν τις πρώτες ώρες, π.χ., ή γιατί οι γονείς είναι ανενημέρωτοι επί τούτου, ή γιατί πολλές βλάβες αποσιωπώνται λόγω της ντροπής των γονέων.  A, και φυσικά επειδή οι γιατροί αρνούνται να τις αναγνωρίσουν ως βλάβες οφειλόμενες στο εμβόλιο.

Flashback: η κολλητή μου φίλη γεννήθηκε το 1978.  Το 1976 είχε γεννηθεί ο αδερφός της.  Δεν πρόλαβε να τον γνωρίσει, πέθανε από εγκεφαλίτιδα, δώδεκα ώρες μετά το εμβόλιο που έκανε έξι μηνών.  Ακόμη και σήμερα, που η ίδια της φοβάται τα εμβόλια που κάνει στη δική της μπέμπα, όλοι την καθησυχάζουν πως "ο αδερφός σου δεν πέθανε από το εμβόλιο" (απλά σύμπτωση μωρέ, έπαθε εγκεφαλίτιδα την ίδια μέρα), και "τα εμβόλια έσωσαν την ανθρωπότητα".  Η συνάδελφος του άντρα μου έχει αυτιστικό παιδί και ορκίζεται πως αυτό συνέβη μετά το MMR - εκτός κι αν το παιδί ήταν αυτιστικό και δεν ξέρει η μάνα το παιδί της, ή εκτός αν ήταν να εμφανίσει το παιδί αυτισμό, και συνέπεσε με το εμβόλιο, σου λένε.  Η ίδια δεν εμβολίασε καθόλου το δεύτερό της παιδί - γιατί, εμείς στη θέση της τί θα κάναμε; Αυτό που με τρελαίνει, λοιπόν, είναι πως αν τα πράγματα πάνε τόσο στραβά και σου κάτσει η χειρότερη πιθανότητα, κανείς μα κανείς δε θα είναι πρόθυμος να αναλάβει την ευθύνη.  Θα μείνεις μόνη - ξανά.

Στην Αμερική υπάρχει ισχυρό ρεύμα γιατρών εναντίον των εμβολίων, και όχι απαραίτητα ομοιοπαθητικών γιατρών.  Μία ιστοσελίδα γιατρών που αξίζει να κοιτάτε είναι η παρακάτω:

International Medical Council on Vaccination

Στην Ιαπωνία, μετέφεραν τον υποχρεωτικό εμβολιασμό από το πρώτο έτος της ζωής του παιδιού στο δεύτερο, και κατάφεραν έτσι να μειώσουν σημαντικά τις περιπτώσεις αιφνίδιου βρεφικού θανάτου.  Γιατί να εμμένουμε, λοιπόν, μετά από όλα αυτά στον υποχρεωτικό μαζικό εμβολιασμό;  Δε θα μπορούσαμε να κάνουμε κατ'επιλογήν, όποτε και αν θέλουμε, εμβόλια;

Τελικά, τί φοβούνται οι υπόλοιποι, που είναι εμβολιασμένοι, από τα ανεμβολίαστα παιδιά;

Δεν υπάρχει έντυπο για παιδιά και μαμάδες που να μη μιλάει για τα οφέλη του εμβολιασμού.  Ας μας εξηγήσουν, όμως, ποιό το νόημα να εμβολιάζονται βρέφη δύο μηνών με το Engerix κατά της ηπατίτιδας Β; Από πού διάολε να κολλήσει το υγιές νεογέννητο ηπατίτιδα Β, όταν η μάνα του δεν είναι φορέας ή όταν δεν έρχεται σε επαφή με αίμα και ούρα μολυσμένων; Όλη μέρα σπίτι είναι και θηλάζει.  Χάθηκε ο κόσμος να κάνει το εμβόλιο, που είναι γεμάτο με υδροξίδιο του αλουμινίου, αργότερα ή ποτέ;  Στην Ιταλία έχουν ξεκινήσει μαζικές εκστρατείες κατά αυτού του συγκεκριμένου εμβολιασμού, και πιστέψτε με, μόνο τέτοιες εκτρατείες κινητοποίησαν και τους υπόλοιπους γονείς να ψαχτούν στο θέμα των εμβολίων.

Δε λέω πως εκφέρω γνώμη με την ίδια αυτοπεποίθηση που την εκφέρω για το CCSVI.  Αλλά ισχύει πως ήμουν ελλειπώς ενημερωμένη όταν έκανα τα εμβόλια, και ισχύει πως οι έρευνες δεν είναι και τόσο πειστικές τελικά: τόσο οι ίδιες οι επιδημίες εξαλείφονται χάρη στις καλύτερες συνθήκες διαβίωσης ιστορικά - επιχείρημα υπέρ της πιθανής αχρηστείας των εμβολίων - όσο και νέες επιπλοκές, όπως ο αυτισμός, εμφανίζουν κατακόρυφη αύξηση όπου εφαρμόζεται αυστηρά ο μαζικός εμβολιασμός - επιχείρημα υπέρ της επικινδυνότητας των εμβολίων.

Θα επανέλθω στο θέμα, αφού για μένα ισχύει πλέον πως η ιατρική όχι μόνο μπορεί να μη γνωρίζει τί κάνει, αλλά μπορεί και να προκαλεί σοβαρές βλάβες, αρνούμενη αυτές.