Επίπεδα κοτινίνης και κίνδυνος σκλήρυνσης

Άλλο ένα αντικαπνιστικό άρθρο.

Smoking as a risk factor for multiple sclerosis.

Στα πολλά κακά που είπαμε πως κάνει το τσιγάρο στη σκλήρυνση, προσθέστε μία έρευνα ακόμη, τη μόνη που διαπίστωσε πως όντως ο κίνδυνος εμφάνισης σκλήρυνσης αυξανόταν κατά 50% σε νεαρά άτομα, κάτω των 26 ετών, με αυξημένα επίπεδα κοτινίνης στο αίμα τους.

Η κοτινίνη είναι μεταβολικό προϊόν της νικοτίνης.  Είναι τοξική και δυστυχώς "αποτυπώνεται" και στο αίμα των παθητικών καπνιστών, ενώ έχει κατηγορηθεί για βλάβες στην καρδιά και τις αρτηρίες, ίσως και για τους λεγόμενους αιφνίδιους βρεφικούς θανάτους.  Οι τιμές κοτινίνης στο αίμα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να υπολογιστεί η έκθεση στον καπνό.  Στην παρούσα έρευνα, οι τιμές κοτινίνης μετρήθηκαν σε 192 ασθενείς με σκλήρυνση και 384 υγιείς.

Elevated cotinine levels (≥10 vs. <10 ng/ml) were associated with a 50% increased risk for MS (OR 1.5, 95% confidence interval, CI 1.0–2.1, p = 0.045) (Table 1). This association was only present in subjects below median age (<26.4 years) at sampling (OR 2.2, 95% CI 1.3–3.8) (Table 2), and not in older subjects (≥26.4 years), (OR 0.88, 95% CI 0.52–1.5) (p for heterogeneity = 0.02).

Με δεδομένη τη ΧΕΝΦΑ ως αναγκαία συνθήκη για την MS, μεταφράζω αυτή την έρευνα ως γνώση πως η έκθεση στον καπνό, αποδεδειγμένα μετρημένη μέσω μέτρησης της κοτινίνης, επισπεύδει ίσως την εμφάνιση της νευρολογικής, πια, "ΜS".

Και τώρα ο δίκαιος θυμός μίας αντικαπνίστριας: πείτε μου πως εξοργίζεστε επίσης με την καταπάτηση του αντικαπνιστικού νόμου στην Ελλάδα.  Και δε δέχομαι ως επιχείρημα το "μα δεν υπάρχει επιτήρηση, δε γίνονται έλεγχοι".  Αν χρειάζεσαι έλεγχο για να λειτουργήσεις το αυτονόητο, δηλαδή όχι καπνό σε κλειστούς χώρους, τότε χρειάζεσαι υπενθύμιση των αυτονόητων.  Πέρασες με κόκκινο.  Το ότι πέρασε και ο Παναγιώτης με κόκκινο, δε σημαίνει πως η δική σου συμπεριφορά δεν είναι παραβατική.  Χριστούγεννα, όλος ο κόσμος έξω, ταβέρνες γεμάτες με πελάτες: καπνίζουν.  Κάποιοι σέρνουν και τα παιδιά στον ίδιο χώρο.  Έλα μωρέ, εδώ τρώμε μεταλλαγμένα, σου λένε, ένα τσιγάρο πείραξε;  Ζητάς να σβήσουν το τσιγάρο.  Σε κοιτάνε με μισό μάτι.  "Πάντα παράξενος ήταν", ακούς να λένε.   Τους λες απολίτιστους, και σου λένε το κάπνισμα είναι δικαίωμά τους.  Άμα θέλουν θα πεθάνουν, δε θα σε ρωτήσουν κιόλας.  Τους θυμίζεις πως πριν λίγα χρόνια κάπνιζαν και σε παιδότοπους, και τώρα το θεωρούν απαράδεκτο και οι ίδιοι (ελπίζω), και πως επίσης απαράδεκτους μας θεωρεί ο Σουηδός που έρχεται για φαγητό στην Αθήνα και μέσα στα μαγαζιά ντουμανιάζει το σύμπαν.  Σου λένε, οι Σουηδοί είναι ξενέρωτοι, εδώ είναι Ελλάδα.  Εν τέλει, ο καπνιστής έχει πάντα μία δικαιολογία, ο μη καπνιστής είναι πάντα ξινός και ανάποδος.  Με όλη την αγάπη που έχω σε φίλους ασθενείς, αν καπνίζετε, κάνετε τα πράγματα πολύ χειρότερα για τη σκλήρυνση, αλλά παράκληση, μη χειροτερεύετε και των άλλων.  Βγείτε έξω από το μαγαζί για το τσιγάρο, ο Άγγλος που το κάνει αυτό δεν είναι λιγότερο Sapiens.  Και ας μην πέσει ως επιχείρημα το "μα καπνίζουν όλοι στα μαγαζιά".  Η καλή συμπεριφορά δεν είναι θέμα του τί κάνει η μάζα, αλλά του τί πρέπει να κάνει ο ένας.  "Έτσι κάνουν όλοι", λέει ο καπνιστής, ξεχνώντας πως αυτός είναι οι όλοι.

Φυσικά και έχω δει και την εικόνα "μπαμπάς που οδηγεί μέσα σε αυτοκίνητο με κλειστά παράθυρα και παιδί στο πίσω κάθισμα".  Εν προκειμένω, στη Σουηδία η Πρόνοια θα του έπαιρνε το παιδί.  Αλλά, είπαμε, οι Σουηδοί - που τυγχάνει να είναι και οι συγγραφείς της σημερινής έρευνας - είναι ξενέρωτοι.