Παρακολουθήστε μία επικαιροποιημένη παρουσίαση του CCSVI, τρία χρόνια και 47 εργασίες μετά.
Υπάρχουν έντεκα εναλλακτικές οδοί για την απορροή του αίματος από τον εγκέφαλο, λέει ο Dr. Haacke, υπολογίζοντας σε αυτές τις έξω σφαγίτιδες, τις σπονδυλικές, το σπονδυλικό πλέγμα, τις πρόσθιες σφαγίτιδες (anterior), όμως σε υγιείς ανθρώπους το 50% του αίματος του εγκεφάλου επιλέγει να εξέλθει από τις σφαγίτιδες, ενώ στους ασθενείς με σκλήρυνση όχι - και ίσως αυτός είναι παράγοντας κινδύνου για τη σκλήρυνση. Το ερώτημα δεν είναι αν το αίμα απομακρύνεται από τον εγκέφαλο, λοιπόν, γιατί από κάπου θα απομακρυνθεί, αλλά αν έχει συνέπειες η μη προτίμηση των σφαγίτιδων, λόγω στενώσεων, στον εγκέφαλο. "Αν ο γιος μου είχε δραματικά μειωμένη απορροή του αίματος από τις σφαγίτιδες, θα ανησυχούσα" συμπληρώνει.
Ένα άλλο χαρακτηριστικό των ασθενών με σκλήρυνση είναι πως έχουν συνήθως μία dominant σφαγίτιδα, που διεξάγει τη ροή (δεύτερος παράγοντας κινδύνου). Φανταστείτε τί γίνεται όταν και αυτή, συν τω χρόνω, παρουσιάζει στένωση.
Επόμενο βήμα για την έρευνα: να αποδείξουμε πως ο εγκέφαλος συνολικά λειτουργεί καλύτερα όταν βελτιώνεται το perfusion του - άρα να αποδείξουμε πως το CCSVI πράγματι προκαλεί υποαιμάτωση/υποξία και η αγγειοπλαστική τα βελτιώνει.
Ψέγει ελαφρώς τους επεμβατικούς που προχωρούν σε φλεβογραφία χωρίς την τρισδιάστατη απεικόνιση ροής που προτείνει ο ίδιος - απεικόνιση που ίσως υποδείξει ποιές φλέβες δεν πρέπει να πειράζουμε, ώστε να μην επιδεινώνουμε τον ασθενή.
Πρωτοπόρο στην έρευνα και Zamboni της δεκαετίας του εβδομήντα θεωρεί τον Γάλλο Aboulker που με φλεβογραφία και μπαλονάκι διόρθωνε φλεβικά προβλήματα στις σφαγίτιδες, άζυγο, ημιάζυγο, οσφυικές, νεφρική και λαγόνια φλέβα ασθενών με συμπτωματολογία που ομοιάζει αυτής της σκλήρυνσης - οι δύσπιστοι ψάξτε το όνομά του στο pubmed.
Σχόλιο δικό μου: αν και οι περισσότεροι επιλέγουν την πολιτικά ορθή οδό της διαχώρισης των συνδρόμων ως δύο διαφορετικά αλλά συνυπάρχοντα, CCSVI και MS, νομίζω πως η επιλογή αυτή είναι καθαρά διπλωματική, πως η MS είναι πράγματι μία αταυτοποίητη νόσος, ένα καλάθι στο οποίο οι νευρολόγοι έριχναν συμπτώματα που δε μπορούσαν να αποδώσουν σε άλλη παθολογία, σε νέους ασθενείς με συγκεκριμένες εστίες ή επεισόδια στον χρόνο, των οποίων όμως η προέλευση φαίνεται να είναι φλεβική. Η MS των νευρολόγων δεν ξέρουμε τί είναι, από τί προκαλείται και πώς θεραπεύεται. Το CCSVI ξέρουμε όλο και καλύτερα τί είναι, από τί προκαλείται και πώς θεραπεύεται. Το δεύτερο είναι η μία και αρχική disease process που αξίζει να διερευνηθεί.
γαλλοι, ρωσοι, για δες..
ΑπάντησηΔιαγραφήπαγκοσμια συνομωσια, στ' αληθεια
Εγώ συμφωνώ με Dr. Haacke..
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν θα έλγα τη διάκριση διπλωματική, αλλά μαθηματική. Π.χ η υπόθεση του Goldbach: Κάθε ζυγός αριθμός >2 μπορεί να εκφραστεί ως το άθροισμα 2 πρώτων. Έχει μελετηθεί ότι ισχύει για κάθε ζυγό μέχρι το 4e18, αλλά ελλείψει απόδειξης, παραμένει υπόθεση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια το CCSVI αυτό θα αλλάξει όταν υπάρξει πλήρης απόδειξη. Ωστόσο, όπως και με την υπόθεση Goldbach, μπορούμε να μιλάμε ότι το φαινόμενο CCSVI έχει όλα τα προσόντα για να συμβάλλει στην παθογένεση της ΣΚΠ και σε διάφορες άλλες παθολογίες.
Σημ: Ακόμα και η υπόθεση Goldbach χρησιμοποιείται ως ισχύουσα σε αλγορίθμους κρυπτογράφησης, χωρίς απόδειξη. Απλά και μόνο επειδή ισχύει και έχει πρακτικό αποτέλεσμα.