Πέμπτη 28 Ιουνίου 2012

Άγχος, κατάθλιψη, κόπωση.

Είχα κι απ τα τρία.  Και μάλιστα χρόνια πριν τη διάγνωση.  Και επιτάθηκαν μετά τη διάγνωση.  Ήταν τόσο άσχημα όσο το CCSVI μου, και με ενοχλούσε να ακούω ατάκες, γιατρών και μη, πως "το άγχος χειροτερεύει τα πράγματα", όταν σε εμάς αγχώδεις διαταραχές είναι πρωτίστως συμπτώματα της νόσου πρωτογενώς.  Το ίδιο και η κατάθλιψη, που καθιστά άκυρη τη συμβουλή "κάνε κάτι να βοηθήσεις τον εαυτό σου".  Το ίδιο και η κόπωση, που δε σηκώνει προσπάθειες του τύπου "βγες από το σπίτι, καλό θα σου κάνει".


Το άγχος, η κατάθλιψη και η κόπωση είναι συμπτώματα της νόσου.  Οι ασθενείς πρέπει να πάψουν να ψέγουν τον εαυτό τους, αν δε μπορούν να είναι χαλαροί, χαρούμενοι και ξεκούραστοι.  Δε φταίνε αυτοί - όχι τουλάχιστο, όσο κανείς δεν τους βοηθά να αντιμετωπίσουν σωστά τη φλεβική τους ανεπάρκεια.


Μία μεγάλη πρόσφατη έρευνα (22 Ιουνίου 2012) σε 198 ασθενείς με σκλήρυνση, που παρακολουθήθηκαν για 2.5 χρόνια, έδειξε πως το άγχος, η κατάθλιψη και η κόπωση συνυπάρχουν ταυτόχρονα στους ασθενείς.  Για την ακρίβεια, στην αρχή της μελέτης οι ασθενείς παρουσιάστηκαν με συμπτώματα άγχους (44.5%), κόπωσης (53.7%) και κατάθλιψης (18.5%).


Prevalence and concurrence of anxiety, depression and fatigue over time in multiple sclerosis


Μάλιστα, ο κίνδυνος κατάθλιψης και κόπωσης ήταν ανάλογος του EDSS, γεγονός που ελάχιστη εντύπωση προκαλεί σε όποιον έχει μελετήσει τη θεωρία του CCSVI και τις μελέτες που συνδέουν την αγγειοπλαστική με την θεραπεία της κόπωσης.




A higher disability (EDSS) score was positively associated with a higher risk of prevalent depression (RR=1.17 (95%CI 1.08–1.27) per unit increase, p<0.001) and fatigue (RR=1.07 (95%CI 1.03–1.12) p<0.001) but not anxiety (p=0.75).



Οι συγγραφείς της μελέτης στέκονται στην ταυτόχρονη εμφάνιση των τριών συμπτωμάτων, που, αν και αφορά το 11.7% των ασθενών, είναι ποσοστό μεγαλύτερο από το προσδοκώμενο.




The overall observed pattern was different to that expected by chance (χ2p < 0.001). In particular, 11.7% of people had all three factors concurrently and this was 2.65 times greater than expected by chance (expected 4.4%, simulation p-value <0.001). This is in line with the strong correlation between the actual scores at cohort entry: anxiety and depression (r=0.51), anxiety and fatigue (r=0.25), and depression and fatigue (r=0.44).



Figure 1.


Στους πίνακες φαίνεται η ταυτόχρονη συνύπαρξη των τριών συμπτωμάτων σε ασθενείς με EDSS μικρότερο του 3 (αριστερά) και μεγαλύτερο του 3 (δεξιά).


Αναφέρεται στον επίλογο πως περισσότεροι άνδρες, σε σχέση με γυναίκες, είχαν βέβαιη κόπωση, πως όσο νεότερος ηλικιακά  ο ασθενής στη διάγνωση και όσο μεγαλύτερες οι αναπηρίες, τόσο χειρότερα και τα τρία συμπτώματα.  Οι αγχώδεις διαταραχές εμφανίζονται πιο συχνά από την κατάθλιψη, η οποία σπάνια υπάρχει μόνη της και όχι χωρίς τα άλλα δύο συμπτώματα μαζί.  Το συμπέρασμα που μας αφορά:




Here we show for the first time that in the MS population there is a higher than expected concurrence of these three factors at cohort entry.



Και πώς αλλάζει αυτή η έρευνα τη ζωή μας;  Μας υπενθυμίζει πως είμαστε δέσμιοι της βιολογίας μας.  Η χαρά, η ευθυμία, η καθαρή σκέψη δεν είναι ιδιότητες ανεξάρτητες από τη φυσιολογία του εγκεφάλου.  Η ΧΕΝΦΑ προκαλεί συναισθηματικές διαταραχές και κόπωση.  Το άγχος και την κατάθλιψη οι ασθενείς τα χρεώνονται ως προσωπικές αποτυχίες, ενώ δεν είναι έτσι.  Κλέβουν ποιότητα ζωής, ακόμη και εν απουσία άλλων νευρολογικών συμπτωμάτων.


Το μόνο "άγχος" που βοηθάει είναι το δευτερογενές: έμαθες πως έχεις σκλήρυνση;  Αγχώσου, κάνει καλό να διαβάσεις, να ψάξεις, να μη σταματάς να διερωτάσαι γιατί οι ικανοποιητικές απαντήσεις δεν έρχονται από εκεί που πρέπει.  Πρέπει να σκεφτείς ως πραγματιστής: "αν αγόραζα αυτοκίνητο σήμερα, θα πήγαινα στον Α, που έχω δει όλα μα όλα του τα αυτοκίνητα να βγάζουν βλάβες;".  Πέρα από τη θεωρία και τις έρευνες, υπάρχει το τελικό αποτέλεσμα: τί απογίνονται όλοι οι ασθενείς των νευρολόγων δέκα χρόνια μετά την έναρξη της νόσου;  Αν έχουν επιτυχία οι νευρολόγοι, βουρ.  Αν όχι;


Η γνώση είναι το καλύτερο παυσίπονο.

6 σχόλια:

  1. Σήμερα διάβασα αυτό το άρθρο :
    http://www.disabled.gr/lib/?p=45968

    Θύμωσα πάρα πολύ με αυτό που περνάνε στον ασθενή εμμέσως πλην σαφώς , οτι η κακή ψυχολογία που ο ίδιος έχει τον καθιστά ανάπηρο . Μα είναι δυνατόν? Είμαστε στο 2012 , πώς γίνεται να δημοσιεύονται τέτοια πράγματα!!
    Τελικά δεν θα πάψω να νευριάζω για πολύ καιρό όσο θα ακούω και θα διαβάζω αηδίες !
    Δεν συζητώ για το εικονίδιο που συνοδεύει το άρθρο : I Love MS ! Αυτό κι αν είναι παρανοϊκό !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Λογικό δεν είναι; Σου λέει "Αυτός είναι ανάπηρος. Ας τα ρίξω όλα πάνω του για να μην αρχίσει να σκέφτεται πόσο άχρηστος και ανίκανος είμαι που δεν μπορω να τον κάνω καλά!". Πέρα από αυτό το άρθρο, έχουν κοπεί δάση και έχουν γραφτεί τόμοι γεμάτοι με παπ.ρολογία τέτοιου είδους.

    Όσο για το "I love MS", κι εγώ θα την αγαπουσα αν δεν έπασχα, αλλά έβγαζα χρήματα και αποκτούσα υπόσταση απο αυτή. Υπάρχουν πολλά σκουπίδια σε περίοπτες θέσεις, που αν δεν υπήρχε η ΣΚΠ δεν θα τα ήξερε ούτε η μάνα τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Emena auto pou den mou aresei se tetoiou eidous "artha" einai to eksis (tha to epanalabw gia polosth fora): milane-grafoun anthrwpoi pou nai men einai giatroi alla den exoun ereunhsei pote to sugkekrimeno thema..px grafei to arthro "H αλληλεπίδραση ψυχολογικών και βιολογικών παραγόντων στη γένεση, αλλά και στην πορεία μιας νόσου είναι αδιαμφισβήτητη, και τα τελευταία χρόνια μελετάται όλο και περισσότερο. Αυτή η ενδιαφέρουσα συσχέτιση επεκτάθηκε από τα κλασικά ψυχοσωματικά νοσήματα, που ήταν γνωστά από παλιά, όπως, το πεπτικό έλκος, το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, η αρτηρ. υπέρταση, η νευροδερματίτιδα κλπ, σε παθήσεις οπως ο καρκίνος ή αυτοάνοσα νοσήματα, όπως η σκλήρυνση κατά Πλάκας." alla den uparxei kanena reference gia ola auta pou isxurizetai..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Η ψυχολογία είναι το καλύτερο άλλοθι για να καλύπτεται η ανικανότητα και ένα εύκολο μέσον για να κάνει "επιστήμη" ο κάθε ανίδεος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Έλεος πια με το "πολεμικό" λεξιλόγιο των γιατρών! Στο άρθρο που παρέθεσε η Αλίκη η ψυχίατρος-ασθενής κλείνει με την έκφραση: "Αναμφισβητητα, το αγχος οσο και η καταθλιψη, ανεξαρτητα της προελευσης τους, επηρεαζουν αρνητικα την ποιοτητα ζωης των πασχοντων και την πορεια της νοσου και γι αυτο θα πρεπει να αντιμετωπιζονται αποτελεσματικα με τα υπαρχοντα θεραπευτικα οπλα." Φοβούνται να γράψουν τη λέξη φάρμακα;;; Ούτε θεραπεύουν ούτε όπλα είναι! Χάθηκε ο κόσμος να χρησιμοποιήσει την έκφραση φαρμακευτικές επιλογές, για να είναι και ακριβής;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Τα φάρμακα θεραπεύουν, τα όπλα σκοτώνουν. Στην προκειμένη περίπτωση η λέξη "όπλα" είναι εύστοχη, γιατί είναι πιο πιθανό να σε σκοτώσουν παρά να σε κάνουν καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή