Πέρα από την περίληψη εργασίας του Dr. Magnano και το συμπέρασμά του πως η αγγειοπλαστική βελτιώνει τη ζωή των ασθενών, διατίθενται σήμερα στην ιστοσελίδα του Διεθνούς Συμποσίου Ενδοαγγειακής Θεραπείας άλλες δύο σχετικές με CCSVI περιλήψεις:
ISET Abstracts
Στην πρώτη, οι Amin και Chan ανακεφαλαιώνουν τις έρευνες που έχουν γίνει μέχρι σήμερα για τη συσχέτιση CCSVI και MS - σελ. 4.
Στη δεύτερη, ο Dr. Magnano πάλι αποδεικνύει την ασφάλεια της αγγειοπλαστικής του CCSVI - και αυτή είναι η τέταρτη εργασία που αποδεικνύει την ασφάλεια της συγκεκριμένης επέμβασης.
Όπως λέει ο γιατρός, οι περισσότεροι ασθενείς (85%) από τους 380 τους οποίους εξέτασε είχαν πρόβλημα ροής και στις δύο σφαγίτιδες, ενώ η άζυγος βρέθηκε προβληματική στο 20% αυτών - χαμηλό νούμερο, κατά τη γνώμη μου, που επιβεβαιώνει τη θεωρία του Dr. Sclafani πως ειδικά οι ανωμαλίες της αζύγου διαφεύγουν της απλής φλεβογραφίας χωρίς IVUS. Οι φλεβογραφίες του Dr. Magnano έγιναν από αριστερά, η αντιπηκτική αγωγή ήταν heparin για τρεις εβδομάδες και η μετεπεμβατική παρακολούθηση των ασθενών συνίστατο σε υπέρηχο στον ένα μήνα και τους τρεις μήνες.
Results: The complications reported were mainly in the access site (25 local hematoma not needing any further surgery, 1 case severe hematoma with skin ulcer probably due to long compression, 1 case long thrombosis of common iliac vein in the access side with pulmonary embolism needing long hospitalization and long anti-coagulating therapy) and in the jugular district (8 cases subacute thrombosis that were treated with prolonged LMW heparin for 2 months). We discovered that thrombosis was more common when using oversized balloons. We never observed venous rupture both in jugular and azygos district.
Conclusions: We concluded that CCSVI is a safe procedure with a low complication rate and no mortality rate. We suggest to not oversize balloon diameter, specially on hypoplastic veins.
Με αφορμή την αναφορά της δεύτερης εργασίας στον κίνδυνο θρόμβωσης μετά την αγγειοπλαστική
ΑπάντησηΔιαγραφήμια απορία (για την ίδια τη ΧΕΝΦΑ και όχι την αγγειοπλαστική αντιμετώπισή της):
Η τυπική τριάδα που προδιαθέτει κάποιον σε θρόμβωση υπάρχει στη ΧΕΝΦΑ (όπως και στη χρόνια φλεβική ανεπάρκεια των κάτω άκρων): στάση του αίματος, τραυματισμοί του τοιχώματος των φλεβών (λόγω της αυξημένης ενδοφλέβιας πίεσης) και (όπως δείχνουν πολλές μελέτες σε ασθενείς με ΠΣ) δραστηριοποίηση των αιμοπετάλιων.
Το CCSVI προκαλεί (και άρα η ΠΣ σχετίζεται με) αυξημένο κίνδυνο και μεγαλύτερη συχνότητα θρομβώσεων στις φλέβες (ενδοκρανιακές και εξωκρανιακές) που αποχετεύουν το αίμα από το ΚΝΣ; Παθαίνουμε θρομβώσεις πιο συχνά σε σχέση με όσους δεν έχουν ΠΣ; Αν όχι γιατί, αφού το CCSVI μας προδιαθέτει σε αυτές;
Η πίεση στις εξωκρανιακές φλέβες, παρότι αυξημένη στην ΠΣ, δεν είναι τόσο μεγάλη για να προκαλέσει βλάβες, οπότε ο βασικός παράγων εκεί πρέπει να είναι, άνευ αγγειοπλαστικής, η μικρή ταχύτητα ροής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο κεφάλι όμως τα πράγματα είναι αλλιώς. Ήδη από τη δεκαετία του 1910, ο Dawson είχε παρατηρήσει παραμορφωμένες και ασύμμετρα διογκωμένες τις φλέβες γύρω και μέσα στις εστίες. Κάποιες από αυτές ήταν και θρομβωμένες. Αυτό σημαίνει ότι είχε προηγηθεί τραυματισμός και ισχυρή μηχανική καταπόνηση εκ των έσω. Τέτοια επικίνδυνα αυξημένη ενδοκρανιακή πίεση δεν είναι βέβαια μόνιμη, αλλά ταυτίζεται με τις υποτροπές. Ωστόσο στο κεφάλι ενός ασθενή συμβαίνουν πράγματι θρομβώσεις και ανάπτυξη παράπλευρου δικτύου.
Οπότε μπορούμε να συμπεράνουμε ότι επειδή δεν είναι μόνιμη η ενδοκρανιακή πίεση δεν προλαβαίνουν να σχηματιστούν θρόμβοι, αλλά και ότι, όταν σχηματίζονται, δεν είναι τέτοιας βαρύτητας, ώστε να προκαλούν θανάτους, στην ίδια συχνότητα με τις "μη χενφικές" εγκεφαλικές φλεβικές θρομβώσεις, επειδή αναπτύσεται παράπλευρο δίκτυο;
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε σχηματίζονται παρά μόνο όταν σκάσει η "βόμβα" της παλινδρόμησης. Όσο για το βαθμό επικινδυνότητας, υποθέτω ότι είναι σημαντικά μικρότερος από μια αιματολογική παθολογία, γιατί το φαινόμενο είναι πάντα τοπικό και στα πλαίσια μιας φυσιολογικής αντίδρασης. Επιπλέον, επειδή δεν συμβαίνει στους εγκεφαλικούς κόλπους (sinuses), αλλά σε εσωτερικές, μικρότερες φλέβες.
ΑπάντησηΔιαγραφή