Τα τρία θλιβερά πρόσωπα του CCSVI

Όπως κάθε επέμβαση, έτσι και η αγγειοπλαστική ενέχει κάποιους κινδύνους, μικρούς μεν, αλλά υπαρκτούς.  Το μπαλονάκι γενικά έχει αποδειχθεί ασφαλής επιλογή, ενώ η τοποθέτηση στεντ είναι πάντα πιο επικίνδυνη - θρόμβωση, αποκόλληση στεντ, μη αναστρέψιμη στένωση, για παράδειγμα.

Στη σύντομη ιστορία του CCSVI καταγράφηκαν ήδη τρία περιστατικά που είναι λογικό να φοβίζουν την κοινή γνώμη.  Τα παραθέτω προς γνώση κυρίως των πιο πρόσφατων αναγνωστών:

1.  εγχείριση ανοιχτής καρδιάς σε ασθενή στο Stanford (Dr. Dake) έπειτα από την αποκόλληση στεντ και την είσοδο αυτού στην φλεβική κυκλοφορία (δεξιά κοιλία της καρδιάς).  Το περιστατικό συνέβη τον Νοέμβριο του 2009.  To stent ήταν ένα από τα πέντε στεντ που μπήκαν στον ίδιο ασθενή (άζυγο και σφαγίτιδες), και ήταν αυτό που είχε τοποθετηθεί ψηλά στη σφαγίτιδα, περιοχή που ξέρουμε σήμερα πως εκδηλώνει μόνο φυσιολογικές στενώσεις, δευτερεύουσες της στένωσης της βαλβίδας.  Έτσι, ενώ στην ίδια σφαγίτιδα είχε μπει και στεντ στη βαλβίδα, και η φλέβα άρχισε να διορθώνεται από μόνη της και στα ψηλότερα σημεία, αυτό είχε ως αποτέλεσμα το στεντ που είχε μπει ψηλά και δεν είχε προλάβει να ενδοθηλιασθεί (προσκολληθεί στο τοίχωμα της φλέβας), να πέσει λόγω διαστολής των τοιχωμάτων.

Stent migration

2.  Θάνατος ασθενή έπειτα από αγγειοπλαστική (Stanford, Dr. Dake).  Ο θάνατος προήλθε από αιμορραγία έπειτα από τη λήψη ισχυρών αντιθρομβωτικών.

Hemorrhage

3.  Θάνατος Καναδού ασθενή έπειτα από προσπαθεια θρομβόλυσης σε κλινική CCSVI στην Costa Rica.  Ο ασθενής είχε τοποθετήσει στεντ στην ίδια κλινική, και όταν αυτό θρόμβωσε, οι Καναδοί γιατροί αρνήθηκαν βοήθεια, καθώς είχε υποβληθεί σε μία αμφιλεγόμενη, αν όχι απαγορευμένη για τον Καναδά, επέμβαση.  Ο ασθενής μετέβη ξανά στην Costa Rica, όπου και πέθανε μετά από εσωτερική αιμορραγία που προήλθε μάλλον από ισχυρή δόση θρομβολυτικών.

Death of Canadian patient

Δεν έχουν παρατηρηθεί μη αναστρέψιμες ή σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες στην πλειοψηφία των ασθενών που λαμβάνουν τα αντιθρομβωτικά τους, όπως φυσιολογικά πρέπει μετά από αγγειοπλαστική, καθώς η δημιουργία θρόμβου λειτουργεί ως επαναστένωση για τη φλέβα.  Οι γιατροί, διεθνώς, δοκιμάζουν διαφορετικές αντιθρομβωτικές αγωγές, και όλες είναι καλά ανεκτές από τους ασθενείς.  Αυξημένη δόση αντιθρομβωτικών, ή θρομβολυτικών, χορηγείται έπειτα από την τοποθέτηση στεντ, καθώς το στεντ θρομβώνει πιο εύκολα.  Τα ατυχή αυτά περιστατικά τονίζουν για άλλη μία φορά την αναγκαιότητα να πορευθεί η ιατρική κοινότητα με όσο το δυνατόν λιγότερο επεμβατικές επιλογές γίνεται - απλό μπαλόνι - έως ότου τουλάχιστο σχεδιασθούν στεντ ασφαλή για τις φλέβες.