Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011

International Symposium of Endovascular Therapy

Έγινε στη Φλόριδα τον προηγούμενο μήνα, με τη συμμετοχή, επί του CCSVI, και των Paolo Zamboni, Phillip Bendick, Michael Dake, Salvatore Sclafani, Lindsay Machan, Jack Burks, James Benenati etc.


Εντυπώσεις από τις ομιλίες δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό του ISET ως εξής:


Ο Paolo Zamboni περιέγραψε την ανακάλυψη του CCSVI ως μέρος μελέτης, που εκπονούσε, καρδιαγγειακών νοσημάτων.  Παρατήρησε πως η σκλήρυνση είναι η μόνη νευροεκφυλιστική ασθένεια που δίνει συγκέντρωση σιδήρου στη λευκή ουσία περιμετρικά των φλεβών.  Ορμώμενος από αυτή την παρατήρηση, προέβη στα επόμενα τρία βήματα:


- έπρεπε να δείξει αν η φλεβική ανεπάρκεια είχε σχέση με κάποια παθολογία σε εξωκρανιακά αγγεία,


- έπρεπε να εξελίξει μία μη επεμβατική υπερηχογραφική μεθοδολογία για την ανίχνευση τυχόν παθολογιών εξωκρανιακά, και


- να αποδείξει τα ανωτέρω ευρήματα μέσω της επεμβατικής φλεβογραφίας.


Τα αποτελέσματα των τριών βημάτων έδωσαν την ισχυρή συσχέτιση της ΧΕΝΦΑ με τη ΣΚΠ σε τουλάχιστο εφτά μέτωπα:


1. ασφάλεια της διαδικασίας,


2. σημαντική μείωση της φλεβικής πίεσης


3. καλό ποσοστό ασθενών χωρίς υποτροπές


4. βελτιωμένη κλινική εικόνα σε ασθενείς στα πρώτα στάδια της νόσου


5. μείωση των ενεργών εστιών


6. καλύτερη ποιότητα ζωής


7. μείωση της κόπωσης


Ο Dr. Dake συμπλήρωσε πως εκτός από την κόπωση, συμπτώματα που φαίνεται να εξαλείφονται άμεσα μετά την αγγειοπλαστική είναι τα: πονοκέφαλοι, ευαισθησία στη ζέστη, γνωστικές αδυναμίες και συχνή ενούρηση.


Αυτά είναι συμπτώματα που σχετίζονται άμεσα με το CCSVI.


Το συμπόσιο διανθίστηκε από την ομιλία του Dr. Sclafani για το πώς ο ίδιος άλλαξε καριέρα χάρη στο CCSVI, του Νευρολόγου Dr. Jack Burks που ζητά αυστηρά κριτήρια για τη διεξαγωγή των επεμβάσεων, καθώς και του Dr. James Benenati, ο οποίος έδωσε την επίσημη θέση της SIR (Society of Interventional Radiology) για το CCSVI.


Διαβάστε σχετικά τις σελίδες 1 και 10 του περιοδικού:


ISET

2 σχόλια:

  1. Μπορείς να προσδιορίσεις το 4 και το 6; Πιστεύω θα βοηθούσε στην κατανόηση. :grin:

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Βασικά έχουν αναλυθεί τα σημεία 3,4,5,6 σε άρθρο με τίτλο:

    Η θεραπεία του CCSVI: νευρολογικά και αγγειολογικά συμπεράσματα

    Μπορεί όποιος θέλει να το διαβάσει εδώ:

    http://ccsvitalk.gr/blog/?p=324

    Ωστόσο, μεταφέρω ό,τι είχε γραφτεί εκεί, και αφορά και τα σημεία 4 και 6:


    Αποτελέσματα σε νευρολογικό επίπεδο: αυτά μετρήθηκαν βάσει α. εξέλιξης της νόσου β. αριθμού υποτροπών, γ. μαγνητικής εικονας, δ. ποιότητας ζωής.

    α. οι ασθενείς RR είχαν μέγιστη βελτίωση στους 18 μήνες, ενώ οι SP και PP είχαν κάποια οφέλη έως τους 6 μήνες, όχι όμως επιπλέον βελτίωση μέχρι τους 18.

    β. οι ασθενείς που ήταν άνευ υποτροπών έναν χρόνο πριν την επέμβαση ανέρχονταν στους 27%. Μετά την επέμβαση, το ποσοστό αυτό ανέβηκε στο 50%. Είναι χαρακτηριστικό πως δε βίωσαν υποτροπή μόνο αυτοί που απεκατέστησαν το CCSVI επιτυχώς.

    γ. Το ποσοστό των ασθενών με ενεργές εστίες στη μαγνητική μειώθηκε από 50% σε 12%.

    δ. πνευματικές και σωματικές δεξιότητες βελτιώθηκαν σημαντικά στους RR, ενώ ήταν περιορισμένη η βελτίωση των SP και PP.

    Η επέμβαση αποδείχτηκε ασφαλής και ανεκτή.

    Σε άλλο άρθρο, αποδείχθηκε πως η κόπωση σχετίζεται άμεσα με το CCSVI:

    Χρόνια Κόπωση
    http://ccsvitalk.gr/blog/?p=420


    Τα αποτελέσματα ήταν ιδιαίτερα σημαντικά. Η κόπωση μειώθηκε εξαιρετικά και παρέμεινε μειωμένη (αξιολογήθηκε τον πρώτο μήνα, μετά από 6 μήνες και μετά από 12 μήνες). Τα αποτελέσματα για την αξιολόγηση της κόπωσης ταυτίζονταν και στις δύο κλίμακες αξιολόγησής της. Συνακόλουθες γνωστικές δεξιότητες βελτιώθηκαν ήδη τον πρώτο μήνα.

    Το ίδιο συνέβη και για το δείγμα ασθενών που υποβλήθησαν στην κινητική δοκιμασία. Αυξήθηκε η απόσταση που μπορούσαν να καλύψουν σε έξι λεπτά για τους 28 ασθενείς. Σε οκτώ από αυτούς, που δεν είχαν καθόλου συμπτώματα κινητικά, σημειώθηκε εξίσου αύξηση της απόστασης την οποία μπορούσαν να καλύψουν στον ίδιο χρόνο, αντιστρόφως ανάλογη της κόπωσης που αισθάνονταν μετεπεμβατικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή