Και να που έπεσα σε φετινή έρευνα η οποία δεν κάνει λόγο για το CCSVI, αλλά ερευνά τα οφέλη ή τους κινδύνους της λήψης ασπιρίνης από ασθενείς με σκλήρυνση, δεδομένου ότι οι τελευταίοι έχουν αυξημένο ρίσκο καρδιαγγειακών παθήσεων.
Από τμήματα Μοριακής Φυσιολογίας, Φαρμακευτικής και Νευρολογίας (USA).
Aspirin and multiple sclerosis
Αξίζει να διαβάσετε πώς η ασπιρίνη βοηθάει στον έλεγχο της κόπωσης ή του μηχανισμού παθογένειας, αφού, κατά τους ερευνητές, περιορίζει την παραγωγή προφλεγμονωδών μεσολαβητών από τα μικρόγλοια, και προκαλεί την παραγωγή lipoxin A 4, η οποία παύει τη φλεγμονή. Καταφέρνει τη μείωση της δραστηριότητας των αιμοπεταλίων και της θρομβίνης, για τα οποία παλαιότερες έρευνες έχουν δείξει πως συμμετέχουν στην όξυνση της φλεγμονής. Επίσης η ασπιρινούλα ενθαρρύνει τον πολλαπλασιασμό των πρόδρομων ολιγοδενδροκυττάρων, και άρα, πιθανόν, της επαναμυελίνωσης.
Οι τρελοί του χωριού που λένε Ναι στην αγγειοπλαστική ξέρουν επίσης πως η ασπιρίνη βοηθάει πρώτα και κύρια τη ροή. Αφού μειώνει το ιξώδες του αίματος, κάνει λιγότερο τραυματική την επιστροφή του αίματος σε ασθενείς με φλεβικές στενώσεις, αλλά καθυστερεί, ίσως, και τη φλεβική επιδείνωση σε αυτούς τους ασθενείς, αν θυμηθούμε τί μας είχε πει ο Dr. Scholbach τρία χρόνια πριν.
Η μακρόχρονη λήψη χαμηλής δόσης ασπιρίνης βοηθά στην πρόληψη των εγκεφαλικών επεισοδίων, των καρδιακών επεισοδίων και των θρομβώσεων, σε ασθενείς που είναι επιρρεπείς. Αν και φαίνεται πως οι ασθενείς με σκλήρυνση είναι περισσότερο πιθανό να πεθάνουν από καρδιαγγειακά αίτια, η βασική αιτία αυτού παραμένει άγνωστη. Συνεισφέρουν οι καρδιαγγειακοί παράγοντες στην παθογένεια της σκλήρυνσης; Προκαλεί η ίδια η νόσος καρδιαγγειακά ζητήματα; 'Η κάτι κοινό διατρέχει και τα δύο - όπως π.χ. διαταραχή στον μεταβολισμό της γλυκόζης; Υπόψην πως και τα ίδια τα φάρμακα, λένε οι ερευνητές, αυξάνουν τον κίνδυνο για καρδιαγγειακά επεισόδια - η ιντερφερόνη β, το κοπαξόν, η τεριφλουνομίδη και η φινγκολιμόδη.
While it appears that patients with MS have a greater likelihood of dying from cardiovascular-related issues, the underlying causative reason is not clear.
Ενδιαφέρον είναι πως μία έρευνα από τη Δανία ανάμεσα σε 13.963 ασθενείς βρήκε αυξημένο κίνδυνο εγκεφαλικού μετά τη διάγνωση με σκλήρυνση - ακόμη και τον πρώτο χρόνο - συμπληρώνοντας πως ο αυξημένος κίνδυνος ήταν εντονότερος στους νέους ασθενείς έναντι των γηραιότερων (!).
A study of 13,963 patients with MS compared to 66,407 non-MS controls from the Danish National Registry of Patients [17] also found a heightened risk of stroke shortly after MS diagnosis (for example, within a year) with the elevated risk being most pronounced in younger MS patients and absent in older MS subjects (≥56 years) [17].
Οι ερευνητές, βέβαια, τονίζουν πως πολύ συχνά οι ασθενείς με σκλήρυνση παίρνουν εσφαλμένα διάγνωση για εγκεφαλικό, λόγω "σιωπηλών" εστιών.
Εκτός αν η MS είναι, τελικά, πολλά μικρά φλεβικά εγκεφαλικά επεισόδια. Και άρα δε μιλάμε για πολύ διαφορετικό πράγμα όταν μιλάμε για ισχαιμία. Και ίσως έτσι είχε δίκιο εκείνος ο νευρολόγος που, το 2010, κοιτάζοντας τη μία εστία στη μαγνητική μου έλεγε "δε μπορεί να είναι σκλήρυνση, μία εστία μόνο, τέτοιας μορφής, τέτοιας θέσης, ισχαιμικό θα είναι, κάποιο αγγείο θα φταίει".
Το είχε πει. Κάποιο αγγείο θα φταίει. Πόσο μέσα έπεσε ούτε αυτός δεν το διανοείται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου