Το ανοσο-υδροστατικό παράδειγμα και η κυτταρομετρία ροής ως διαγνωστικόεργαλείο του CCSVI στην MS

Πολύ πρόσφατη δημοσιευμένη εργασία των Tsamopoulos et al.

Ο Dr. Tsamopoulos είχε την ευγενή καλοσύνη να επικοινωνήσει μαζί μου για να μας διαθέσει δύο πρόσφατες εργασίες, εκ των οποίων τη μία σχολιάζω σε αυτό εδώ το άρθρο.  Ανάμεσα στα άλλα, ο κ. Τσαμόπουλος ανέφερε πως πλέον είναι σε θέση να επιδιώκουν διακρατική συνεργασία με ερευνητικό κέντρο του εξωτερικού, πως έχει κληθεί στο πανεπιστήμιο της Padova ως ομιλιτής για να καταθέσει την εμπειρία τους, και πως η Αμερικανική Πολυεθνική, αξιολογώντας το έργο τους, συνεχίζει να τους δίνει τη δυνατότητα να εφαρμόζουν το IVUS στην Ελλάδα χωρίς χρέωση όπου αυτό απαιτείται.

Ο τίτλος της εργασίας είναι Chronic Cerebrospinal Venous Insufficiency in Multiple Sclerosis: The Hydrostatic-Immune Paradigm and the Flow Cytometry as a Diagnostic Tool.

Μετά από μία ενδελεχή παρουσίαση αφενός του αγγειακού-υδροστατικού μοντέλου από μόνο του, αφετέρου του μοντέλου που εμπλέκει το ανοσοποιητικό, η εργασία επιχειρεί τη σύνθεση των δύο μοντέλων σε ένα ανοσο-υδροστατικό παράδειγμα.  Νομίζω η ανάλυσή τους στην εικόνα 1 της εργασίας είναι κατατοπιστική.

Με το CCSVI ως αναγκαία συνθήκη, παρατηρείται αρχικά αυξημένη πίεση στα τριχοειδή αγγεία, περιφλεβικό οίδημα και χαλάρωση/ρήξη του αιματεγκεφαλικού φραγμού (στην αρχή, δηλαδή, συμβαίνουν "μηχανικές" αλλαγές στις φλέβες του εγκεφάλου, όπως έχει παρατηρήσει και ο Schelling).  Επηρεάζεται η ομοιόσταση στο εγκεφαλικό παρέγχυμα, δυσλειτουργούν τα αστροκύτταρα και τα ολιγοδενδροκύτταρα, ενεργοποιούνται τα φαγοκύτταρα, και η απόπτωση των ολιγοδενδροκυττάρων ξεκινά την απομυελίνωση.  Η εργασία αφήνει χώρο και για μία δευτερογενή "αυτοάνοση" αντίδραση, μετά την αλληλουχία των παραπάνω γεγονότων, μέσω της αυξημένης παραγωγής μεσοκυττάριου υγρού και λέμφου, και της έντονης παρουσίας αντιγόνων λόγω των αποπτωτικών κυττάρων.

Όπως και να έχει, η υπόθεση πως η αγγειοπλαστική μπορεί να απομακρύνει την αναγκαία αρχική συνθήκη αυτού του μοντέλου αιτίας της MS είναι άξια διερεύνησης.  Αν μη τί άλλο, έρευνες με αγγειοπλαστική μπορούν να δείξουν, στη συνέχεια, αν μόνο οι ασθενείς με MS εμφανίζουν αυξημένη παραγωγή μεσοκυττάριου υγρού, λέμφου και αντιγόνων ή αν και αυτά είναι παρεπόμενα της πρώτης αναγκαίας συνθήκης, αυτής που εμπλέκει φλεβικές στενώσεις.

Ευχαριστώ τον γιατρό για το ενδιαφέρον του.  Δεν ξέρω, διεθνώς, πού βρισκόμαστε όσον αφορά την αναγνώριση του CCSVI ως αιτίας, ή έστω ως μίας αιτίας, της MS.  Νομίζω βρισκόμαστε πάλι εκεί που ήμασταν και πριν δύο - τρία χρόνια.  Στο σχεδόν μηδέν.  Από τη μία η συντηρητική, δυσκίνητη, και πολυδάπανη επιστήμη, από την άλλη η ανθρώπινη συνήθεια, αδράνεια, ανασφάλεια.  Δεν κρύβω πως έχω χάσει την όρεξη να μιλώ για το CCSVI, για τον ίδιο λόγο που δεν ξεκινώ κουβέντα και με χρυσαυγίτη.  Δεν έχω κοινό υπόβαθρο συζήτησης με την πλειοψηφία των ασθενών.  Εσυ λες έρευνα, αυτοί λένε πίστη, έτσι μου είπε ο γιατρός.  Εσύ λες δεν ξέρω τί είναι, αυτοί λένε αυτοάνοσο.  Εσύ λες όχι φάρμακα, αυτοί λένε ό,τι σου πει ο γιατρός.  Την πίκρα που έφαγα με την πολιτική του CCSVI την ξαναζώ τώρα με το 16% της χρυσαυγής.  Αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ - ή, δε θα αλλάξει όσο ζω μάλλον.

Κατά τα άλλα, είναι άνοιξη, έχει μια υπέροχη μέρα, και δεν περνάει μέρα που δεν ευχαριστώ τον Ζαμπόνι, τον Σκλαφάνι και την κοινότητα των λίγων αλλά ενδιαφερόμενων γιατρών.

tsamopoulos-et al