Dr. Massimiliano Farina, και η διαμάχη για το CCSVI.

Intervista All' Angiologo Prof. Massimiliano Farina

Συνέντευξη από τον Αγγειολόγο-αγγειοχειρουργό καθηγητή Massimiliano Farina από το νοσοκομείο Policlinico di Monza.

-Καθηγητή Farina, με βάση την εμπειρία σας, το CCSVI, ανακάλυψή του καθ. Zamboni, υπάρχει πραγματικά;

-To CCSVI είναι μια πραγματικότητα τόσο σε ανατομικό όσο και σε αιμοδυναμικό επίπεδο. Αυτό που δηλώνω προκύπτει από την εμπειρία που αποκτήθηκε κατά τη διάρκεια ετών, μετά από πολλές διαγνωστικές αγγειακές εξετάσεις που έγιναν τόσο στον αρτηριακό, όσο και στο φλεβικο τομέα, με μια ιδιαίτερη έμφαση τα τελευταία 4 χρόνια στις σφαγίτιδες και τις σπονδυλικές φλέβες που ελέγξαμε σε πάνω από χίλια άτομα με σκλήρυνση κατά πλάκας και 300 φυσιολογικά άτομα.

-Κατά την άποψή σας, υπάρχει μια συσχέτιση με τη σκλήρυνση κατά πλάκας και άλλες νευρολογικές ασθένειες?

-Σίγουρα η συσχέτιση υπάρχει, δεδομένου ότι ο επιπολασμός του ccsvi σε ασθενείς με ΣΚΠ είναι αυξημένος τουλάχιστον στις περιπτώσεις μας (κατά τη γνώμη μου, είναι περίπου 89%). Δεν είμαι σε θέση να εκφραστώ σχετικά με τις άλλες νευρολογικές ασθένειες που δεν σχετίζονται με την ΣΚΠ δεδομένου ότι η εμπειρία μου αφορά μόνο περίπου τριάντα ασθενείς με διαφορετικές μορφές.

-Για τη μελέτη Cosmo του AISM (ιταλικού συλλόγου για την σκπ) που αρνείται τη συσχέτιση αυτή τι μπορείτε να μας πείτε;

-Χωρίς αμφιβολία κάτι δεν κολλάει, διότι τα αποτελέσματα της επικράτησης του ccsvi είναι πολύ διαφορετικά από τα δικά μας. Θα έπαιρνε πολύ ώρα πιστεύω να επεκταθούμε σ’ αυτή την ερώτηση για μια διατριβή που έχει ήδη γίνει και δύσκολα διορθώνεται. Πολλά θα μπορούσαν και θα έπρεπε να γίνουν γι 'αυτό και από τις δύο πλευρές, με τη σκεπτικό να επιτευχθεί ένας κοινός στόχος, δηλαδή η επιβεβαίωση της υπόθεσης της εργασίας με την επιστημονική αυστηρότητα για το καλό του ασθενούς. Θα ήθελα να ολοκληρώσω με το παλιό λατινικό μότο μου ότι, πιθανότατα, η "αλήθεια, όπως πάντα, βρίσκεται κάπου στο ενδιάμεσο".

-Θα συμβουλεύατε τους ασθενείς με ΣΚΠ που είναι θετικοί στο CCSVI, να κάνουν την αγγειοπλαστική επέμβαση ή είναι καλύτερα να περιμένουν μέχρι το τέλος των τρεχουσών μελετών;

-Η αγγειοπλαστική εκπροσωπεί μια πρώτη ορθολογική αντιμετώπιση στο πρόβλημα, είναι εύκολα εφικτή και επιπλέον έχει χαμηλή συχνότητα επιπλοκών. Δεν νομίζω ότι κάποιος θα μπορούσε να να πει τεκμηριωμένα ότι αυτή είναι η μόνη δυνατή μέθοδος προσέγγισης του CCSVI. Όλοι ελπίζουμε σε μια βελτίωση της τεχνικής, με την εισαγωγή ειδικών υλικών (που τώρα μας λείπουν) ή την εφαρμογή νέων επεμβατικών τεχνικών, οι οποίες θα μπορούσαν να λύσουν, για παράδειγμα, καταστάσεις, οι οποίες, όπως έχει ήδη φανεί, από προκαταρκτική ανάλυση υπερήχων (που αργότερα επιβεβαιώθηκε από τα δεδομένα της επαναστένωσης), είναι δύσκολο να επιλυθούν με την απλή διαστολή του αγγείου.  Σήμερα, για παράδειγμα, με την εμπειρία που αποκτήθηκε κατά τα τελευταία έτη, θα ήμουν σε θέση να προβλέψω ποια αγγεία είναι πιο πιθανό να κρατήσουν περισσότερο το αποτέλεσμα της διαστολής στο χρόνο. Αναφέρομαι φυσικά στο αποτέλεσμα της διαδικασίας και όχι στην πιθανή ευεργετική επίδραση στην ασθένεια. Επιστρέφοντας λοιπόν στην ερώτησή σας, θα πρότεινα μια τακτική “αναμονής”, αξιολογώντας την κάθε περίπτωση ξεχωριστά, με βάση τα δεδομένα του υπερηχογραφήματος Doppler, την ηλικία του ασθενούς και τη συνολική κλινική του εικόνα.