Christian Vatev: νευράξονες στη σκλήρυνση

L’Autunno della Sclerosi Multipla


Ευχαριστείστε την aliki για την εξεύρεση και μετάφραση του κειμένου.  Σε ευχαριστώ κι εγώ, aliki.

*

Ο Christian Vatev, Πτυχιούχος Ιατρικής και Χειρουργικής, σχεδόν 50 χρονών και... η σκλήρυνση κατά πλάκας.

Από την τελευταία φορά που έγραψα εδώ, κάτι έχει αλλάξει: άλλαξε η "Σκλήρυνση κατά πλάκας μου."

Η πολλαπλή σκλήρυνση (MS) είναι μια φλεγμονώδης απομυελινωτική νόσος του κεντρικού νευρικού συστήματος (ΚΝΣ) στην έναρξη της οποίας εμπλέκονται αμφότεροι κληρονομικοί και περιβαλλοντικοί παραγόντες. Πρόσφατες μελέτες, ωστόσο, έχουν δείξει ότι, σε ασθενείς που πάσχουν από MS, εμφανίζεται επίσης μια σημαντική βλάβη στους άξονες και ότι σχετίζεται στενά με νευρολογικές δυσλειτουργίες. Δεν έχουν ωστόσο διενεργηθεί επαρκείς έρευνες για να προσδιοριστεί αν η βλάβη των νευρώνων είναι μία πρωτογενής παθολογική διαδικασία ή αν είναι παρούσα μόνο μετά την απομυελίνωση.

Το 2000, παρόλο που δεν ήταν αυτό το επάγγελμά μου εκείνη τη στιγμή, επειδή εξ' αιτίας της σκλήρυνσης κατά πλάκας δεν ήμουν σε θέση να περπατήσω (αποστέλλω και το πιστοποιητικό ως συνημμένο), είχα την καλή τύχη να αρχίσω να συνεργάζομαι με τον καθηγητή Kilimov από το Εργαστηριακό Κέντρο Ερευνών του Εγκεφάλου της Βουλγαρικής Ακαδημίας Επιστημών στη Σόφια, και πρώην καθηγητή Νευρολογίας στο Πανεπιστήμιο του Bon της Γερμανίας. Προσκαλώ όποιον θέλει να γνωρίσει το πεδίο εφαρμογής των ερευνών που έχουν διεξαχθεί από τον καθηγητή, να επισκεφθούν το portal του Εθνικού Κέντρου πληροφοριών βιοτεχνολογίας, που είναι ιδιοκτησία της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής.

Το 2009 στον καθηγητή Kilimov απονεμήθηκε το βραβείο "Fra Angelico."

Οι μελέτες που κάναμε με τον καθηγητή Kilimov μας οδήγησαν να καταλάβουμε, ήδη από το 2002, ότι η απώλεια ή η φθορά των αξόνων μπορεί να προκαλέσει και πράγματι προκαλεί μόνιμη αναπηρία σε όλες τις μορφές της σκλήρυνσης κατά πλάκας. Τέτοιες αξονικές βλάβες μπορεί να συμβούν από πολύ νωρίς στην πορεία της νόσου. Η αξονική απώλεια εμφανίζεται σε Πυρηνικό Μαγνητικό τομογράφο και τεχνικά ορίζεται ως "Τ1 βλάβη", κοινώς ονομαζόμενη "μαύρη τρύπα". Μια μαύρη τρύπα είναι μια πλάκα στον εγκέφαλο που παράγει ένα χαμηλό σήμα με σάρωση Τ1.

Τα χαμηλά σήματα ονομάζονται υπόπυκνες βλάβες T1, η παρουσία τους υποδηλώνει ότι η νόσος εξελίσσεται με σοβαρό τρόπο, και δεν είναι μόνο αποτέλεσμα της καταστροφής της μυελίνης, αλλά έχουν καταστραφεί ανεπανόρθωτα οι άξονες. Το σημείο της βλάβης εμφανίζεται σκοτεινότερο, το πιο πιθανό είναι ότι έχει συμβεί βλάβη στους ιστούς. Οι μαύρες τρύπες, σχηματίζονται σε περιοχές όπου οι φλεγμονές και οι πλάκες έχουν συμβεί επανειλημμένα και δείχνει κατηγορηματικά ότι η περιοχή είναι εντελώς ανενεργή.

Οι ασθενείς στους οποίους η τομογραφία σημειώνει Τ1 μαύρες τρύπες έχουν μόνιμη αναπηρία.

Λυπάμαι που επισημαίνω τη δέσμευσή μας να αναζητήσουμε χρηματοδότηση για να συνεχιστεί η έρευνα, με την αποστολή σχετικού αιτήματος σε ομάδες που ισχυρίζονται ότι υποστηρίζουν την καταπολέμηση της MS, ακόμη και στην κυβέρνηση, από την οποία δεν έχουμε λάβει κανένα απαντητικό σχόλιο.

Αν και είμαστε θλιμμένοι από αυτή την αδιαφορία, δεν έχουμε παραδοθεί. Έχουμε ιδρύσει μια ερευνητική ομάδα: τη " Σχολή Πλαστικής Αποκατάστασης ".  Οι εργασίες της ομάδας έχουν δημοσιευθεί, και είναι διαθέσιμες στο Διαδίκτυο και παρουσιάζονται σε διάφορα συνέδρια, παραθέτω το Διεθνές Συνέδριο "προσέγγιση των ασθενών με λειτουργικές διαταραχές του εντέρου" που έγινε στη Ρώμη Cavalieri Hilton Hotel 9 - 11 Φεβρ. 2006. Πρόσφατα δημοσιεύτηκε και στο βιβλίο «Πρακτικά Νευρογαστρεντερολογίας" η εργασία με τίτλο «ΝΕΥΡΙΚΗ ΠΛΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑ και σκλήρυνση κατά πλάκας» - που παρουσιάστηκε στο συνέδριο GISN "Ιταλική Ομάδα για τη Μελέτη της Νευρομορφολογίας " Μπολόνια, 24 και 25 Νοεμβρίου 2005.

Το 2002, προκειμένου να μειωθεί η έκταση της αξονική βλάβης προτού να γίνει μια πραγματική απώλεια νευραξόνων, η ερευνητική ομάδα μας ξεκίνησε τη θεραπεία 30 ασθενών (που έχουν ήδη διαγνωστεί με σκλήρυνση κατά πλάκας και ακολουθούσαν θεραπεία με ανοσοτροποποιητικά φάρμακα) με 2 φάρμακα νευροπροστατευτικά, αμφότερα ανταγωνιστές των υποδοχέων NMDA.

Για δέκα χρόνια έχουμε παρακολουθήσει τους ασθενείς με καθημερινή αναφορά, κάνοντας μια ετήσια μαγνητική τομογραφία τόσο σε Τ2 όσο και σε Τ1.

Με την υποστήριξή μας τόσο ψυχολογικά όσο και οικονομικά, λάβαμε μέτρα για να εξασφαλιστεί ότι οι ασθενείς ζούσαν μια όσο το δυνατόν πιο ήσυχη ζωή, και αυτό γιατί τους προστατεύσαμε από την IPERGLUTAMATEMIA (ένας όρος που επινοήθηκε από τον καθηγητή Kilimov). Τα αίτια της υπερβολικής αύξησης της γλουταμίνης (η οποία βλάπτει και σκοτώνει νευρώνες) στον εγκεφαλικό ιστό είναι πολυάριθμα. Με τις μελέτες μας, έχουμε εντοπίσει αρκετά, π.χ.: Ο θόρυβος που προκαλεί στρες στο φλοιό και προκαλεί εμβοές.

Έχουμε εντοπίσει επίσης πολλά μόρια που δημιουργούν αξονική βλάβη - τοξικές χημικές ουσίες π.χ.: Φάρμακα, εμβόλια, συντηρητικά, κλπ.

Διδάξαμε τους ασθενείς μας πώς να αναγνωρίζουν και να αποφεύγουν αυτές τις ουσίες.  Δέκα χρόνια μετά, το 2012, τα αποτελέσματα είναι μπροστά στα μάτια μας - όλοι, και οι 30 "συνεργάτες" (εγώ προτιμώ να τους αποκαλώ έτσι) είναι σε άψογη γενική κατάσταση, (παρεπιπτόντως, είμαι κι εγώ ένας από αυτούς). Η MRI μου δεν δείχνει «μαύρες τρυπες» στην Τ1, δεν έχω αναπηρία, εργάζομαι, ο γιος μου, που είναι 26 ετών, μπορεί ακόμα να βασίζεται στον πατέρα του. Αυτό δημιουργεί ελπίδες, σε άτομα με σκλήρυνση κατά πλάκας, είναι πραγματική ευκαιρία να κοιτάξουμε προς το μέλλον χωρίς φόβο, με την τόνωση της συνέχειας της έρευνάς μας.

Ο Καθ. Kilimov παρόλο που είναι πάνω από 80 χρονών, εξακολουθεί να είναι πάντα ένα λαμπρό μυαλό, όπως ήταν και θα είναι. Για την ηλικία του, αποσύρθηκε από την έρευνα, αφήνοντάς εμένα να συνεχίσω, με τρόπο που να αποφέρει κέρδος, έχουμε αναλάβει μελέτες για τις νευροεκφυλιστικές ασθένειες.

Εγώ κέρδισα μια υποτροφία στο Πανεπιστήμιο του Camerino, (Επιβλέπων Καθ. F. Amenta)και διεξάγω έρευνα και σε άλλους τομείς.

Η σκλήρυνση κατά πλάκας επηρεάζει 54 χιλιάδες ανθρώπους στην Ιταλία, λόγω του χαρακτήρα της ως εκφυλιστικής νόσου και τις υψηλές κοινωνικές δαπάνες που απαιτεί χρειάζεται συνεχή προσπάθεια, ώστε να βρεθεί σύντομα μια αποτελεσματική θεραπεία για να εμποδίσει την δυσοίωνη πορεία της. Ως γιατρός και ως πολίτης ο οποίος πάσχει από την ασθένεια αυτή, υποστηρίζω ότι λόγω αυτής της ανάγκης δεν θα πρέπει να παραβλέπεται κάθε τομέας της έρευνας όσο κι αν διαφέρει από τις επιλογές των μεγάλων φαρμακευτικών.

Αυτό, όπως αναφέρθηκε από την ιστοσελίδα του συλλόγου των Ιταλών ψυχιάτρων:
Νευροπροστασία: "σχετικά πρόσφατοι νευροφαρμακολογικοί όροι, οι οποίοι είναι κατά κάποιο τρόπο όμοιοι με εκείνους της" προφυλακτικής πρόληψης "στο ΚΝΣ. Βασικά, αναφέρονται στην έννοια της διέγερσης της τοξικότητα και επομένως στη θεραπευτική δυνατότητά της να γίνει παρέμβαση αμέσως πριν από την τοξική καταστροφική επίθεση, που οδηγεί τελικά στο σχηματισμό των ελεύθερων ριζών και στον εγκεφαλικό θάνατο. Κατά συνέπεια, φαίνεται να είναι ένα εξαιρετικά δύσκολο πεδίο της έρευνας, ιδίως όσον αφορά τους βασικούς μηχανισμούς και τις επακόλουθες θεραπευτικές στρατηγικές κατά της γήρανσης του εγκεφάλου, του εγκεφαλικού επεισοδίου, του τραύματος, ακόμα και της επιληψίας. Μια τυπική νευροπροστατευτική στρατηγική αντιπροσωπεύεται από την χρήση ανταγωνιστών του υποδοχέα NMDA ... "

Συμφωνώ απόλυτα!
Τώρα μένει μόνο να ανακαλύψουμε το πώς να προλάβουμε τον εγκεφαλικό θάνατο.

Αυτό δεν είναι έργο των ψυχιάτρων αλλά των ερευνητών .

Πιστεύω ότι θα φτάσουμε σε ένα τέτοιο αποτέλεσμα το συντομότερο δυνατό χρονικό διάστημα.

Βασίζομαι στην υποστήριξη της καθηγήτριας Cristina Miceli (Σχολή Βιοεπιστήμης και Βιοτεχνολογίας - Πανεπιστήμιο Camerino ) - διαπρεπή επιστήμονα, προσεκτική στο να συλλάβει ιδέες, έτοιμη να υποστηρίξει τους λόγους της έρευνας, η οποία ποτέ δεν ξεχνά ότι: "Η διαδικασία της επιστημονικής ανακάλυψης είναι, στην πραγματικότητα μια συνεχής σύγκρουση θαυμάτων." Albert Einstein.

*

Τα bold δικά μου.  Περισσότερα για τον καθηγητή Kilimov παρακάτω:

Kilimov at Pubmed