Βρήκα κάποιες ενδιαφέρουσες εικόνες σε εργασία ελλήνων γιατρών για τις συγγενείς ανωμαλίες αζύγου-ημιαζύγου, που διαγνώσθηκαν τυχαία μέσω αξονικής σε 24 ασθενείς που είχαν παραπεμφθεί για εξετάσεις λόγω άλλης (ποιάς;) συμπτωματολογίας. Αναφέρεται, χαρακτηριστικά, πως ένας ασθενής είχε έντονο κοιλιακό άλγος. Διαπιστώθηκε σε αυτόν απλασία της κάτω κοίλη φλέβας και διάταση των οσφυικών φλεβών. Όπως αναφέρει η εργασία, μεταξύ της 5ης και 7ης εβδομάδας κύησης συμβαίνει ο σχηματισμός της κάτω κοίλη φλέβας από τη συνένωση τριών ζευγών αρχέγονων φλεβών, και είναι τότε το διάστημα που μπορούν να συμβούν πολλές ανατομικές παραλλαγές και ανωμαλίες.
Καθότι παθούσα, βρίσκω αφορμή άλλη μία φορά να τονίσω (φαίνεται και εδώ άλλωστε, στη σελίδα 2) τη σημασία της αριστερής νεφρικής φλέβας στη σκλήρυνση: ένα μεγάλο αγγείο του οποίου η συμπίεση προκαλεί αιμοδυναμικές διαταραχές στο σύστημα ημιαζύγου και ανιούσας οσφυικής φλέβας. Είναι σημαντικό το αγγείο αυτό να στέλνει ανενόχλητα το αίμα του προς την κάτω κοίλη φλέβα, ειδικά αν στον ίδιο άνθρωπο υπάρχουν στενώσεις και σε άλλα φλεβικά σημεία.
Στη σελίδα 11 της ελληνικής εργασίας θα βρείτε εικόνες και ανάλυση σχετικά με την γένεση του φλεβικού συστήματος κατά την εμβρυϊκή ζωή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου