Οι άξονες των νευρικών κυττάρων είναι οι βασικές γραμμές μεταβίβασης πληροφοριών στο νευρικό σύστημα. Η λιποειδής ουσία που τους περιβάλλει (μυελίνη) βοηθά στην τάχιστη μετάδοση του σήματος μεταξύ των νεύρων. Εύλογα θεωρείται πως η απώλεια και ο σταδιακός εκφυλισμός των νευραξόνων συνδέεται με μεγαλύτερη αναπηρία. Πρόσφατες έρευνες, όμως, δείχνουν πως η απώλεια των νευραξόνων ξεκινά πολύ νωρίς στη νόσο, και δε συνδέεται μόνο με τη δευτεροπαθώς προϊούσα μορφή. Η γνώση αυτή αφαιρεί κάθε αθωότητα από τις κατηγορίες "κλινικά μεμονωμένο επεισόδιο" και "υποτροπιάζουσα μορφή".
At the time of a first clinical relapse (a clinically isolated syndrome or CIS), CIS patients tend to have smaller gray matter volumes on magnetic resonance imaging (MRI) [4], [5] lower brain N-acetyl aspartate levels (a spectroscopic marker of neuroaxonal injury) [6] and greater whole brain atrophy on MRI [7], [8] compared to controls without MS. Patients with early relapsing-remitting MS also exhibit lower gray and white matter fractional volumes on MRI than unaffected controls.
Ήδη με το πρώτο κλινικά μεμονωμένο επεισόδιο καταγράφεται λιγότερος όγκος φαιάς ουσίας στους ασθενείς, σε σχέση με υγιείς, και μεγαλύτερη εγκεφαλική ατροφία. Ιδανική περιοχή, λοιπόν, για να μετρήσει κανείς πόσο προχωρημένη απώλεια αξόνων αντιμετωπίζει κανείς είναι ο αμφιβληστροειδής, αφού η στιβάδα νευρικών ινών που τον απαρτίζουν αποτελείται σχεδόν εξ ολοκλήρου από άξονες. Αυτή η στιβάδα είναι πιο λεπτή σε ασθενείς με προχωρημένη σκλήρυνση, πολύ περισσότερο σε ασθενείς που έχουν υποστεί και οπτική νευρίτιδα. Η απίσχανση αυτής της στιβάδας συνδέεται τόσο με την εξέλιξη της σκλήρυνσης, ακόμη και εν απουσία οπτικής νευρίτιδας, όσο και με μεγαλύτερη ατροφία.
Μετά την εξέταση 541 ασθενών με σκλήρυνση όλων των τύπων, ακόμη και ασθενών με ενα μεμονωμένο επεισόδιο, προέκυψε ότι:
In the eyes of CIS patients without prior symptomatic optic neuritis, the total RNFL was thinner compared to unaffected controls, and was especially thin in the temporal peripapillary region.
RNFL thickness was clinically indistinguishable between patients with PPMS and SPMS in eyes without a history of symptomatic optic neuritis.
Η εργασία αυτή υποστηρίζει την ανάγκη ύπαρξης νευροπροστατευτικών φαρμάκων από την αρχή της νόσου. Για άλλη μία φορά, φαίνεται πως οι χαρακτηρισμοί "μεμονωμένο επεισόδιο" και "καλή πορεία" μπορούν να αποδοθούν μόνο αναδρομικά στη νόσο, και όχι στο αρχικό εκείνο σημείο όπου φαίνεται να υπάρχει και ατροφία, και απώλεια αξόνων και λιγότερος όγκος φαιάς ουσίας.
Οι νευράξονες του αμφιβληστροειδούς είναι τυλιγμένοι με μυελίνη μόνο στο τμήμα τους που εξέχει από τον αμφιβληστροειδή. Το υπόλοιπο είναι γυμνό. Αυτό είναι προϊόν εξέλιξης για μεγαλύτερη φωτοευαισθησία του ματιού, γιατί η μυελίνη απορροφά ένα μέρος του φωτός που πέφτει πάνω της. Σύμφωνα μάλιστα με το wikipedia, κάποια ζώα όπως οι κότες έχουν όντως τους νευράξονες του αμφιβληστροειδούς μυελινωμένους σε όλο το μήκος τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟπότε γεννάται το ερώτημα, γιατί να αρρωσταίνουν οι νευράξονες ακόμα και στην απουσία οπτικής νευρίτιδας, δηλαδή ελλείψει απομυελίνωσης; Η νευρολογική απάντηση είναι πολλαπλή: α) συμβαίνει υποκλινική απομυελίνωση που εκφυλίζει σιγά σιγά τους νευράξονες β) η απώλεια των νευραξόνων οφείλεται στην τοξική δράση κάποιου ιού που φυσικά παραμένει άγνωστος.
Κι ας είναι αποδεδειγμένα υπερτραφείς οι φλέβες του αμφιβληστροειδή. Ποιός ασχολείται τώρα με τα ορατά...
Ενδιαφέροντα τα αποτελεσματά τους αλλά δεν καταλαβαίνω πως καταλήγουν στο συμπερασμα: "ανάγκη ύπαρξης νευροπροστατευτικών φαρμάκων από την αρχή της νόσου" δεδομένου οτι τα "νευροπροστατευτικά φαρμάκα" δεν έχουν αποδείξει ακόμη την δράση τους ως προς την ασθένεια.
ΑπάντησηΔιαγραφήPersonal opinion..?
manuscript is automatically rejected!
Διαβάζοντας το πιο προσεκτικά κατάλαβα, στο τέλος λέει: Douglas Goodin: Consultant for Teva, Novartis and Serono, Advisor/Consultant for Bayer. Ari Green: Advisor to Novartis on the use of Optical Coherence Tomography in MS and Service on the Endpoint Adjudication Committee for Applied Clinical Intelligence/Biogen-Idec. Οι παραπάνω κύριοι είναι δυο απο τους συγγραφείς του paper.
ΑπάντησηΔιαγραφή