Το οικονομικό όμως μετρήθηκε, μέσω ερωτηματολογίου που 711 ασθενείς κατέθεσαν στην ιστοσελίδα γνωστή σήμερα ως Copaxone.com, ως άμεσο οικονομικό κόστος (νοσήλεια, ασθενοφόρο, φάρμακα) και έμμεσο οικονομικό κόστος (φθίνουσα παραγωγικότητα και ποιότητα ζωής).
Burden of a Multiple Sclerosis Relapse: The Patient's Perspective.
Επιλέχθησαν 711 ασθενείς με την υποτροπιάζουσα μορφή της νόσου. Οι ασθενείς βρίσκονταν όλοι σε ανοσοτροποποιητική αγωγή. Το 67% των ασθενών έκαναν τουλάχιστο μία υποτροπή τον χρόνο, με μέσο όρο τις 2,2-2,3 υποτροπές τον χρόνο, και κάθε υποτροπή ανέβαζε σημαντικά τα άμεσα και έμμεσα έξοδα:
The overall burden (direct, indirect, and intangible costs) of one relapse in patients treated with immunomodulatory agents is therefore estimated conservatively at $US9,849.
$10.000 είναι το κόστος μίας επέμβασης αγγειοπλαστικής σε έναν από τους καλύτερους Επεμβατικούς Ακτινολόγους σήμερα, και τόσο στοιχίζει, σύμφωνα με συντηρητικές εκτιμήσεις της έρευνας, ένα νευρολογικό επεισόδιο σε ασθενείς με σκλήρυνση.
Δεν το αναφέρω γιατί όσοι παίρνουν ανοσοτροποποιητικά συνεχίζουν να κάνουν υποτροπές, όπως δείχνει η έρευνα, αλλά γιατί σε μία οικονομική κρίση καλό είναι να σκύβουμε και πάνω από τα νούμερα που μας αφορούν. Υπάρχει ασθενής που διαφωνεί ότι θα προτιμούσε το ταμείο του να δίνει δέκα χιλιάρικα μία ή δύο φορές για την αγγειοπλαστική από το να δίνει περίπου το ίδιο νούμερο πολλές φορές για κάθε υποτροπή; Δε συμφέρει κανέναν αυτό. Να κάτι που θα μπορούσαν οι ασθενείς να διεκδικήσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου