Dr. Corthals: "Η σκλήρυνση δεν είναι ασθένεια του ανοσοποιητικού συστήματος"

Η ανθρωπολόγος Angelique Corthals υπογράφει άρθρο με τον ως άνω τίτλο στην περιοδική επιθεώρηση Βιολογίας του Δεκεμβρίου 2011.

MS is not a disease of the immune system

Αν το CCSVI δε μπορεί να εξηγήσει τα επιδημιολογικά και γεωγραφικά χαρακτηριστικά της σκλήρυνσης, εξίσου αποτυγχάνει και η αυτοάνοση θεωρία.  Για την Corthals, η νόσος είναι μεταβολικής αιτιολογίας και προκύπτει από δυσλειτουργία στο μεταβολισμό των λιπιδίων.

Specifically, the homeostasis of lipid metabolism collapses during acute-phase inflammatory response triggered by a pathogen, trauma, or stress, starting a feedback loop of increased oxidative stress, inflammatory response, and proliferation of cytoxic foam cells that cross the blood brain barrier and both catabolize myelin and prevent remyelination. Understanding MS as a chronic metabolic disorder illuminates four aspects of disease onset and progression: 1) its pathophysiology; 2) genetic susceptibility; 3) environmental and pathogen triggers; and 4) the skewed sex ratio of patients. It also suggests new avenues for treatment.

Στο μοντέλο της, η σκλήρυνση ομοιάζει την αθηροσκλήρυνση, και εξελίσσεται όταν ένα τοξικό υποπροϊόν της κακής χοληστερίνης, η οξειδωμένη LDL, αρχίζει να δημιουργεί πλάκες γύρω από φλέβες, προκαλώντας μετέπειτα και την αντίδραση του ανοσοποιητικού.  Σε αυτή την περίπτωση, μία χαμηλή χοληστερίνη θα ήταν κομβικής σημασίας.

Προσθέτει πως η θεωρία της εξηγεί καλύτερα τη συχνότερη εμφάνιση της σκλήρυνσης σε γυναίκες, από την αυτοάνοση θεωρία: καθώς οι άντρες μεταβολίζουν τα λιπαρά διαφορετικά από τις γυναίκες, οι άντρες εμφανίζουν πιο συχνά αθηροσκλήρυνση, γιατί σε αυτούς η οξειδωμένη LDL επηρεάζει περισσότερο της αρτηρίες, ενώ στις γυναίκες, λόγω εμμήνου ρύσεως, επηρεάζει περισσότερο το κεντρικό νευρικό σύστημα και τη μυελίνη.

 Sex differences in lipid metabolism and levels of homocysteine are also linked by the transsulfuration of homocysteine into cysteine, which requires the amino acid serine, and occurs at a higher rate in women than in men (Elshorbagy et al. 2008). Serine is generated from intermediates of glycolysis that are regulated by the PPARs (Herzig et al. 2003; Davidson 2006;Sue et al. 2009). Dysregulation of PPAR functions would result in less serine, and more homocysteine, both phenomena observed in MS patients, and would also be more marked in young women, since they tend to have a faster methionine cycle. A reduction of serine levels would also produce lower levels of sphingolipid synthesis, and impair the synthesis of myelin (Inuzuka et al. 2005). The effects of low serine levels are compounded by myelin synthesis requiring a methyl group from S-adenosylmethionine of the methionine cycle to synthesize methylarginine incorporated into myelin basic protein (MBP) (Small et al. 1981). PPARα increases the expression of methionine-adenosyltransferase (MAT), which synthesizes methionine into S-adenosylmethionine (Luc et al. 2004). Thus, there is a secondary negative effect of a dysfunctional PPARα: a slower production of S-adenosylmethionine, leading to a dysfunctional myelin synthesis.

Ο ρόλος της βιταμίνης D έγκειται στο ότι δύναται να ρίξει την κακή χοληστερίνη.

Αυτό που προκαλεί τον κακό μεταβολισμό των λιπιδίων είναι ένας παράγοντας που μένει αδιευκρίνιστος, αλλά θα μπορούσε να είναι είτε η υψηλή κακή χοληστερίνη, είτε ένας ιός σαν τον Epstein Barr, είτε κάποιο τραύμα, ή η ίδια η κακή γενετική προδιάθεση του μεταβολισμού, λέει η συγγραφέας.  Και πάλι όμως, καθένας από αυτούς τους παράγοντες μόνος του δε μπορεί να προκαλέσει σκλήρυνση.  Η Corthals πιστεύει πως ο συνδυασμός των παραγόντων μπορεί.

Κεντρικό ρόλο στη θεωρία της παίζουν οι πρωτείνες PPARs -  peroxisome proliferator-activated receptors - η δυσλειτουργία των οποίων παράγει την τοξική LDL που με τη σειρά της δημιουργεί πλάκες στις φλέβες του κεντρικού νευρικού συστήματος.

Γιατί στις φλέβες όμως;  Η θεωρία της δε φαίνεται να εξηγεί γιατί η σκλήρυνση έχει αγαπημένα σημεία στον εγκέφαλο.

Σε άλλο σημείο, η συγγραφέας σχολιάζει και τα φαινόμενα υποαιμάτωσης που παρατηρούνται στους ασθενείς με MS:

The expression of the PPARβ/δ in the brain regulates the integrity of the BBB by controlling the VAP-1 adhesion molecules, enhancing angiogenesis and vascular repair (Hall et al. 2008; Ehrenborg and Krook 2009; Haider et al. 2011). Deficient expression of PPARβ/δ, induced by elevated levels of free fatty acids in the serum, results in impaired vascular repair, diminished vascular flow, a reduced hyperplastic development of microvasculature, and dysregulation of the VAP-1 adhesion molecules, inducing more rolling monocytes to enter the layers of the endothelium (Hall et al. 2008). A deficient PPARβ/δ also decreases nuclear translocation of CREB in endothelial cells, thus accelerating smooth cell proliferation and the narrowing of blood vessels (Sue et al. 2009). The cerebrovascular dysfunction resulting from PPARβ/δ underexpression is compounded by dysregulation of PPARγ activation, which increases the expression of endothelin-1 (ET-1), a potent vasoconstrictor and regulator of vascular smooth muscle cell (VSMC) proliferation, and downregulation the main vasorelaxant, nitric oxide (NO) (Duan et al. 2008).

Δε θα μπορούσε το μεταβολικό πρόβλημα να είναι αποτέλεσμα κακής οξυγόνωσης του εγκεφάλου λόγω CCSVI?

Kαι επιτέλους, η σκλήρυνση φωνάζει πως είναι ο,τιδήποτε άλλο εκτός από αυτοάνοση.  Τί κάνουν οι νευρολόγοι;