Dr. Sclafani on CCSVI

Η κουβέντα ήταν ανεπίσημη και έλαβε χώρα την Δευτέρα, 3 Οκτωβρίου, στο Brooklyn, NY.  Aναπαράγω τις προφορικές απαντήσεις του σε ερωτήματά μου προσπαθώντας να διατηρήσω ακέραιο το περιεχόμενο των προτάσεών του, οι οποίες εμφανίζονται εντός εισαγωγικών.

Για τον υπέρηχο: "Ι think ultrasound is valuable only for the detection of thrombosis".  Oι περισσότεροι ασθενείς έχουν reflux στις σφαγίτιδες και/ή ενδοκρανιακά ακόμη και μετά από επιτυχημένη αγγειοπλαστική.  Πόσο αξιόπιστος είναι ο υπέρηχος;  "You know, there is reflux happening above the valves (CCSVI reflux) and reflux happening from below the valves (e.g. thoracic pump)".  Προφανώς το δεύτερο reflux είναι αθώο.  Συμπέρασμα: ο υπέρηχος δεν είναι χρήσιμος ή αξιόπιστος για τη διάγνωση του CCSVI.  Πολλές "αρνητικές" μελέτες όμως στηρίζονται σε αυτόν.  Ο χρυσός κανόνας της διάγνωσης περιλαμβάνει επεμβατική φλεβογραφία και ενδοαγγειακό υπέρηχο (IVUS).

Τον ρωτάω: "Πότε προσδοκάτε να συμβεί μία επαναστένωση?"  Μου απαντάει: "I never expect restenosis to occur (smile).  I have been using this technique since February, and only 4 patients out of 100 needed a second treatment.  I think the problem with Zamboni was that he was underdilating".

Για τη σχέση επαναστενώσεων και υποτροπών: "What Zamboni showed is that not all patients who restenosed had a relapse, but those who had a relapse had restenosed.  I think with CCSVI we will be able to reduce the number of relapses in most patients, and to stop relapses totally in some".  Υπάρχει ξεκάθαρη σχέση υποτροπής-επαναστένωσης.  Η θέση του Dr. Sclafani είναι πως η επιτυχής αντιμετώπιση του CCSVI θα μειώσει τις υποτροπές, πιθανόν θα τις σταματήσει τελείως σε κάποιους ασθενείς - όχι σε όλους, δεδομένου ότι υπάρχουν μέχρι στιγμής και αθεράπευτα ευρήματα, όπως π.χ. υποπλασίες/απλασίες.

Τον ρωτάω για αυτά τα "αθεράπευτα ευρήματα", τα οποία ευτυχώς δεν είναι τόσο συχνά.  "I am sorry, we cannot treat them now.  But Zamboni said you need two pathological veins to get CCSVI".  Η γνώμη του, και η γνώση του Dr. Zamboni, προϋποθέτουν την ύπαρξη δύο τουλάχιστον παθολογικών φλεβικών διαδρομών για τη διάγνωση του CCSVI/MS.  Ατυχία βέβαια για κάποιον ασθενή που έχει υποπλασία ή απλασία σε δύο διαφορετικές φλέβες.  Όπως κατάλαβα, αυτό το CCSVI δε λύνεται με τη σημερινή τεχνογνωσία.  Όμως, εξηγεί πως το reflux που προκαλεί μία υποπλαστική φλέβα είναι λιγότερο από το reflux μίας κανονικής σφαγίτιδας που εμφανίζει μία στένωση σε ένα σημείο.  Οι υποπλασίες είναι δευτερογενείς ανωμαλίες, και εμφανίζουν, λόγω διατομής, λιγότερο reflux.  Οι μεταμοσχεύσεις φλεβών για το CCSVI δε φαίνεται να είναι ελπιδοφόρα τακτική για το CCSVI, σύμφωνα με τη γνώμη του Dr. Sclafani.  Ο Dr. Mehta επιθυμεί βέβαια να προχωρήσει σε αυτές.  Ο Dr. Sclafani όμως δεν είναι σίγουρος, και προς το παρόν δε θα το πρότεινε.

Για τις βελτιώσεις μετά την αγγειοπλαστική: "Αround 40% of patients get great improvements after angioplasty, then another 40% get minor improvements.  The rest get no improvements, and only a small minority write down deterioration in symptoms".  Διστάζει να μιλήσει με βεβαιότητα για τον λόγο για τον οποίο κάποιoς βιώνει επιδείνωση μετά την αγγειοπλαστική.  "We have been doing this treatment for only two years, we still know little" λέει, αν και συμπληρώνει πως αν κάποιος ασθενής του παραπονιόνταν για επιστροφή/επιδείνωση συμπτωμάτων, ο ίδιος θα υπέθετε επαναστένωση.  Ο Dr. Sclafani έχει δει τους περισσότερους ασθενείς που έμειναν με "ημιτελείς" αγγειοπλαστικές από άλλους ιατρούς, οπότε δεν του κάνει εντύπωση και η πιθανότητα του underdiagnosis.

Για τις υποτροπές μετά την εγκυμοσύνη: "The total amount of blood volume increases by 1.5 times during pregnancy.  Then, perhaps, so does the amount of blood refluxing".

Για τον συνηθέστερο τύπο στένωσης: "Τhe commonest type is a valvular stenosis".

Για το σύνδρομο May-Thurner: "Siskin said there is no greater incidence of May-Thurner in MS patients, but I say it is not incidence that matters, it is its significance and impact on CCSVI".  To σύνδρομο May-Thurner έχει αναλυθεί σε παλαιότερο ποστ στο blog.  Αφορά τη συμπίεση της λαγονο-μηριαίας φλέβας στο αριστερό πόδι και το σχηματισμό θρόμβου, που δίνει αμιγώς φλεβικά προβλήματα δυσαισθησίας ή πόνου στο κάτω άκρο.  Όταν η φλεβογραφία πραγματοποιείται από το αριστερό πόδι, ελέγχεται και η ύπαρξή ή όχι αυτού του συνδρόμου, το οποίο συνήθως θεραπεύεται με στεντ.

Για τη νεφρική φλέβα, στένωση της οποίας επιδεινώνει το CCSVI, αφού η νεφρική φλέβα κατεβάζει περίπου 500 ml/min.  Σε περίπτωση στένωσης της νεφρικής φλέβας, το αίμα προωθείται στην ημιάζυγο και τις οσφυϊκές φλέβες, τις οποίες επιβαρύνει, πολύ περισσότερο αν έχουν στενώσεις και αυτές: "This large increase in flow at slightly higher pressures can contribute to collateral overflow".

Για την επικινδυνότητα της αγγειοπλαστικής: "(γελάει)".

Για τα φάρμακα της MS: "(κουνάει με λύπη το κεφάλι, δε σχολιάζει)".

Για το νευρολογικό καθεστώς: "Whenever something new appears, it needs time to get accepted.  Patients in New York receive advice from neurologists not to come for CCSVI treatment".

Για την επαναληψιμότητα της αγγειοπλαστικής: "It is fair to get second treatment if you need it".  Το ερώτημα τέθηκε σε σχέση με το πόσες αγγειοπλαστικές επιτρέπεται να γίνουν στην ίδια φλέβα.  Όπως το κατάλαβα, αν η αγγειοπλαστική γίνεται σωστά, η φλέβα δε φαίνεται ότι έχει μπαλοναριστεί, συνεπώς η διαδικασία μπορεί να επαναληφθεί ξανά, μέχρι να λυθεί το CCSVI.

"You know, I quit doing other things for the sake of CCSVI" λέει, και τον ευχαριστούμε.