Τρίτη 2 Αυγούστου 2011

I have a dream

Κάποιοι άνθρωποι σου δίνουν έμπνευση.

"I eat, sleep and dream with CCSVI" λέει Ακτινολόγος από τη Νέα Υόρκη για μία ασθένεια που μόνο εξ όψεως γνώριζε και τυχαία βρέθηκε στον δρόμο του.  Το γράφει και δημόσια σε διεθνές φόρουμ ενημέρωσης για την MS, σε σελίδα που επεξηγεί γιατί είναι απίθανο με μία προβληματική φλέβα μόνο, όποια από τις τρεις βασικές είναι αυτή (δεξιά σφαγίτιδα, αριστερή σφαγίτιδα ή άζυγος) να έχεις CCSVI/MS.  Διαβάστε το, είναι χρήσιμο για όσους έχουν αφήσει κάποια στένωση αδιόρθωτη ή επαναστένωσαν χειρότερα:


Dr. Sclafani answers some questions

Σε αυτή την ιστορική συγκυρία, στην οποία ανακαλύφθηκε το CCSVI αλλά δεν έχει αποδειχθεί ακόμη η αιτιακή του σχέση με την MS, είναι εξαιρετικά χρήσιμο που κάποιοι γιατροί λειτουργούν σαν να είναι το CCSVI όντως η αιτία της MS, δίνοντας τον καλύτερό τους εαυτό, ακόμη και τον συναισθηματικό, για σωστή διάγνωση και αποκατάσταση.  Και ευτυχώς αυτοί οι γιατροί παγκοσμίως πλέον δεν είναι λίγοι.


Για πρώτη φορά στην ιστορία της νόσου αντιστρέφεται το EDSS ασθενών.  Ο βαθμός αναπηρίας ή σταθερός θα έμενε ή θα επιδεινωνόταν.  Οι επιτυχημένες αγγειοπλαστικές όμως, κυρίως σε ασθενείς με την υποτροπιάζουσα μορφή της νόσου, κατάφεραν να αναστρέψουν πράγματα που, χωρίς την ανακάλυψη του CCSVI, θα έμεναν πιθανόν μη αναστρέψιμα.


Ο χρόνος δεν ήταν ποτέ καλός συνοδός της σκλήρυνσης.  Υπολόγιζες πως στο πέρασμά του θα επιδεινωθείς.  Περίμενες, είκοσι χρόνια μετά τη διάγνωσή σου, να μην είσαι ο άνθρωπος που ήσουν.  Μετρούσες με άγχος τα διαστήματα ανάμεσα στις υποτροπές.  Αγωνιούσες σε πόσο χρόνο και πότε θα βελτιωνόταν τα συμπτώματα.  Κατέβαλλες μακρόχρονο κόπο και φυσιοθεραπείες.  Κανόνιζες κάθε εξάμηνο την ίδια ατελέσφορη συνάντηση με Νευρολόγο.  Και κατέληγες πως κάθε πέρυσι και καλύτερα.  Δεν έκανες παιδιά από φόβο για το μέλλον.  Δε σκεφτόσουν το μέλλον από τον φόβο της πραγματικότητας.


Και ξαφνικά η έμπνευση και επιστημοσύνη ενός ιατρού από τη Φεράρα αλλάζει τον χρόνο και τον κάνει φιλικό.  Μπορεί όχι σε όλους, αλλά σε αρκετούς, και ελπίζω κάποια στιγμή να ισχύσει αυτό στους περισσότερους.  Μετά την αγγειοπλαστική, η κάθε μέρα που περνάει είναι υπέρ σου, υπέρ της νευρολογικής βελτίωσης και φλεβικής σταθερότητας.  Ο χρόνος, μετά την επιτυχημένη αγγειοπλαστική, μπορεί μόνο να θεραπεύσει.


Ή τουλάχιστο αυτό ελπίζουμε πως θα αποδειχθεί.  Ότι το CCSVI είναι η αιτία της MS και η θεραπεία του παύει την επιδείνωση.


Για όσους συντηρούν τα όνειρα αυστηρά πλάι στην πραγματικότητα, δείτε τί βρήκε εργασία από το Ιλινόις με τίτλο "Vascular Dysfunction and Physical Activity in Multiple Sclerosis":




There was a significant difference (p<.05) in resting FBF, RHpeak, cPWV and AC between the MS and control group respectively. PA was associated with peak FBF and cPWV, but not FBF and carotid AC. Individuals with MS exhibit reduced arterial function but similar IMT compared to controls. Persons with MS had significantly reduced PA levels compared with controls, and physical activity accounted for differences in arterial function between groups.



Vascular Dysfunction and Physical Activity in MS

Με την χρήση πληθυσμογραφίας μετρήθηκε η αρτηριακή ροή (όχι φλεβική) 33 ασθενών με MS, στους οποίους και διαπιστώθηκε μικρότερη αρτηριακή ροή σε σχέση με 33 υγιείς.  Αποδώθηκε, βέβαια, στη μειωμένη κινητικότητα των ασθενών, ενώ εμείς γνωρίζουμε πως το CCSVI παρέχει μία μηχανική εξήγηση: εάν λιγότερο αίμα προωθείται από τον εγκέφαλο προς την καρδιά λόγω αντιστάσεων στη φλεβική ροή (στενώσεις), τότε λιγότερο αίμα θα σταλεί από την καρδιά προς τον εγκέφαλο μέσω αρτηριών.


Η εργασία καταλήγει πως υπάρχει αυξημένος κίνδυνος για χρόνιες φλεβικές ασθένειες στους ασθενείς με MS.


Δεν είναι ότι δε θα αποδειχθεί η αιτιότητα του CCSVI στην σκλήρυνση - είναι και αυτό θέμα χρόνου.  Είναι, όμως, που μέχρι να αποδειχθεί, όσοι μιλάνε για αυτό με σθένος και με λογική συναντούν πολεμική αντίσταση.  Μοιάζουν με έγχρωμο που προσπαθεί να πείσει τους λευκούς για τα αυτονόητα.

2 σχόλια:

  1. i have a dream today..
    και η φλεβογραφία, πριν γενικευτεί ο όρος ccsvi treatment, εμφανιζόταν παντού σαν liberation treatment.
    ο martin luther king εκφωνησε αυτον τον λόγο το 1963
    την επόμενη χρονια πηρε το βραβειο nobel

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ευτυχής συσχέτιση. Είναι αίσθηση των περισσότερων, ομολογημένη κιόλας από τον Dr. Haacke, πως ο Dr. Zamboni θα βραβευθεί αργά ή γρήγορα με το ίδιο βραβείο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή