Ο περιβόητος ιός Epstein-Barr έχει εδώ και καιρό κατηγορηθεί ως συμμέτοχος στις εκδηλώσεις της ΠΣ, την αρχική, αλλά και τις μετέπειτα. Μάλιστα, πάνω του στηρίχθηκε και υποστασιοποιήθηκε η επέκταση του αυτοάνοσου μοντέλου, στο σκέλος της αρχικής πυροδότησης του.
Ο μηχανισμός με τον οποίο το καταφέρνει είναι πάνω κάτω γνωστός και ηχεί πια σαν κοινό παραμύθι: κάποια στιγμή στη ζωή του ασθενούς, συνήθως στην εφηβεία, μια προσβολή από κάποιον ιό που μοιάζει χημικά με κάποια τμήματα της μυελίνης μπερδεύει και αναγκάζει το ανοσοποιητικό σύστημα να παράξει αντισώματα εναντίον του ιού και - άθελά του - εναντίον της μυελίνης. Οπότε, μετά, το παραπλανημένο ανοσοποιητικό στρέφεται με μένος εναντίον της μυελίνης νομίζοντας ότι καταπολεμά έναν ξένο εισβολέα.
Στην αρχή υπήρχαν πολλοί υποψήφιοι για τον ρόλο του ιού-Εφιάλτη, αλλά, όπως γίνεται σε τέτοιες περιπτώσεις, μελέτες επί μελετών κατάφεραν να απομονώσουν το φαβορί και μάλιστα να εντοπίσουν τα ίχνη του σε εστίες τις ΠΣ δίνοντας έτσι απτές αποδείξεις για την ορθότητα της αρχικής θεωρίας. Ωστόσο, κάποιοι από τους ερευνητές απέτυχαν παταγωδώς να βρουν σημάδια του εκεί που άλλοι έβρισκαν πολιτείες ολόκληρες. Δημιουργήθηκε έτσι ένας παγκόσμιος προβληματισμός γύρω από το κρυφτούλι που έπαιζε με ο Epstein-Barr με τους επιστήμονες. Απαράδεκτο. Μαζεύτηκαν λοιπόν οι ειδήμονες του ιού πριν λίγες μέρες στη Βιέννη ώστε να μελετήσουν αυτήν την αλλοπρόσαλη συμπεριφορά:
Epstein–Barr virus in the MS brain: a controversial issue
Αφού συμφώνησαν ότι η μόλυνση από τον ιό είναι εξαιρετικά πολύπλοκη, κατέληξαν ότι δεν υπάρχουν ακόμα διαθέσιμες οι μέθοδοι εντοπισμού του με την απαιτούμενη ακρίβεια και ειδικότητα σε περιπτώσεις μόλυνσης όπως η υποτιθέμενη στην ΠΣ.
It further highlights that unequivocal proof of Epstein–Barr virus infection in multiple sclerosis lesions is still lacking, due to issues related to the sensitivity and specificity of the detection methods.
Και μένουμε να αναρωτιώμαστε, αφού ο πρωταγωνιστής έχασε την πρεμιέρα, γιατί συνεχίζεται ακόμα η παράσταση;
Στον νευρολογικό αντίλογο πως το CCSVI είναι αποτέλεσμα της MS φαίνεται να συνηγορεί ο εντοπισμός του ιού Epstein-Barr στις εστίες ασθενών με σκλήρυνση κατά πλάκας. Όταν, το 2008, ο Zivadinov είχε υποστηρίξει πως ο ιός συνάδει με μειωμένο εγκεφαλικό όγκο και ατροφία στην MS, ο Νευρολόγος Brenner, για να χωρέσει και το CCSVI εκεί μέσα, υποστήριξε πως είναι δυνατόν ο ιός να προκαλεί στενώσεις στις φλέβες των ίδιων ασθενών, και έτσι να περιπλέκει την MS.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://jnnp.bmj.com/content/80/6/620/reply
Μέχρι στιγμής, λίγοι έχουν υποθέσει το αντίθετο: πως σε ένα ενδοθήλιο που πάσχει και σε έναν αιματεγκεφαλικό φραγμό που δε λειτουργεί λόγω στάσης αίματος (CCSVI) οι ιοί διέρχονται στο κεντρικό νευρικό σύστημα με τρόπο που δε δύνανται να το κάνουν σε έναν υγιή. Άλλωστε, όχι μόνο ο Epstein Barr, αλλά και το βακτήριο Chlamydia Pneumoniae έχει συνδεθεί με την MS. Δεν είναι τυχαίο που τέτοια βακτήρια και ιοί ευδοκιμούν σε περιοχές που υπάρχει φλεβική ανεπάρκεια:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11924834
Το ερώτημα "η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα", αν και φαίνεται να έχει αυτονόητη απάντηση για τους Δαρβινιστές, για όλους τους υπόλοιπους θα είναι διαχρονικά επίκαιρο.
και ο κυτομεγαλοϊός? μια απο τα ιδια..
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι, δεν το έχετε καταλάβει ότι δεν είναι ιός ο Epstein Barr, αλλά ο 666 με την μορφή ιού; δεν υπάρχει αρρώστια άγνωστης αιτιολογίας, που να μην τον έχουν ενοχοποιήσει, ο αποδιοπομπαίος τράγος της ιατρικής είναι. Και η πλάκα είναι ότι σχεδόν όλοι οι ενήλικες (το 95%) κάποια στιγμή προσβάλονται από αυτόν.
ΑπάντησηΔιαγραφή