Είναι καθηγητής Αγγειοχειρουργικής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Seattle, και συντάκτης, ταυτόχρονα, στο Vascular Specialist, περιοδικής έκδοσης της Εταιρείας Αγγειοχειρουργών.
Στο τρέχον τεύχος του περιοδικού, παρατίθεται άρθρο για το CCSVI που παρουσιάζει τις δύο όψεις της συσχέτισής του με την πολλαπλή σκλήρυνση: από τη μία το εκπληκτικό εύρημα του Ζαμπόνι, με το σύνδρομο να αναγνωρίζεται σχεδόν σε κάθε ασθενή, από την άλλη τα επίσημα αποτελέσματα του Buffalo, που βρήκαν το σύνδρομο μόνο σε λίγο παραπάνω από τους μισούς ασθενείς, και στο ένα πέμπτο περίπου των υγιών. Από τη μία τα υψηλά νούμερα της Πολωνίας, με τον Dr. Simka να εντοπίζει το CCSVI στο 90% των ασθενών (η πλειοψηφία των οποίων είχε παρόμοιο εύρημα στις σφαγίτιδες: ανώμαλη βαλβίδα ή μεμβράνη ή ιστό στην περιοχή της βαλβίδας), από την άλλη η γνώμη του Νευρολόγου Dr. Jack Burks πως οι Νευρολόγοι θεωρούν ότι οι Επεμβατικοί υπερ-εκτιμούν την αξία του CCSVI, στο οποίο έχουν βρει πηγή κέρδους.
Στα επιχειρήματα που παρατίθενται και από τις δύο πλευρές, ο Καθηγητής Αγγειοχειρουργικής Dr. Zierler παίρνει ελαφρώς το μέρος της φλεβικής πλευράς:
Το να ισχυρίζεσαι πως η σχέση του CCSVI με την πολλαπλή σκλήρυνση είναι αμφιλεγόμενη είναι υποτιμητικό. Το παραπάνω άρθρο παρουσιάζει τις δύο πλευρές της ιστορίας και συνοψίζει τα τρέχοντα στοιχεία. Ενώ πολλοί γιατροί παραμένουν, όπως είναι κατανοητό, δύσπιστοι, αξίζει να θυμηθούμε πως η "συμβατική γνώση" στην παθοφυσιολογία μερικών ασθενειών αποδείχθηκε πως ήταν διαφορετική από την πραγματικότητα - για παράδειγμα, το πεπτικό έλκος. Ασφαλώς, περισσότερα στοιχεία χρειάζονται έως ότου μπορεί να προτείνεται το CCSVI ως μία επέμβαση ρουτίνας, και ελπίζουμε πως οι δοκιμές που γίνονται θα μας δώσουν αυτά τα στοιχεία. Εν τω μεταξύ, όσοι δουλεύουμε σε αγγειολογικά εργαστήρια πρέπει να είμαστε έτοιμοι να εξετάζουμε ασθενείς για τις ανωμαλίες που προτείνει το CCSVI. H ανίχνευση παλινδρόμησης ή απόφραξης σε έσω σφαγίτιδα και σπονδυλικές φλέβες μέσω υπερήχου (σε οριζόντια και όρθια θέση) βασίζεται στις ίδιες γενικές αρχές εξέτασης που ισχύουν για τις καρωτίδες και φλέβες των άνω άκρων. Το ιδανικό θα ήταν οι ασθενείς να εξετάζονται και να συμμετέχουν σε κλινική μελέτη, τα αποτελέσματα της οποίας θα επηρεάσουν μελλοντικές αποφάσεις. Μέχρι τότε, έχουμε τον πόλεμο μεταξύ "Απελευθερωτών" (Ακτινολόγων) και "Μηδενιστών" (Νευρολόγων) και οι ασθενείς βρίσκονται στη μέση.
Σε κάθε περίπτωση, ό,τι και να ισχύσει τελικά για το CCSVI, οι Νευρολόγοι καλούνται να απαντήσουν σε σοβαρά ερωτήματα: γιατί πάσχουν από Χρόνια Εγκεφαλονωτιαία Φλεβική Ανεπάρκεια τουλάχιστο οι μισοί ασθενείς σας (Buffalo); Θα θεραπεύσουμε το εύρημα στους μισούς, ακόμη και ως αποτέλεσμα της MS; Θα μελετήσουμε την σχέση των ιντερφερονών και λοιπών φαρμάκων με τη ΧΕΝΦΑ; Θα αναγνωρίσουμε την επίδραση ουσιών, όπως αυτές που συνταγογραφούνται, σε ένα άγνωστο μέχρι πρότινος πρόβλημα πολλών ασθενών;
Ας υποθέσουμε ότι ΧΕΝΦΑ και σκλήρυνση δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους. Έχεις σκλήρυνση και εδώ και χρόνια παίρνεις ένα συγκεκριμένο φάρμακο. Τώρα βρέθηκες να πάσχεις και από ΧΕΝΦΑ, που έχει και αυτή τις δικές της συνέπειες στον εγκέφαλό σου. Ο "θεράπων" ιατρός σου πρέπει να σκεφτεί πολύ σοβαρά πλέον τί φάρμακο σου δίνει για τη σκλήρυνση. Γιατί εσύ πάσχεις και από ΧΕΝΦΑ. Και αν αυτά τα δύο "άσχετα" μεταξύ τους αλληλεπιδράσουν, πρέπει πάλι ο γιατρός να μετρήσει τις συνέπειες.
Αν πάλι βρεθεί πως δεν ήταν άσχετες οντότητες η ΧΕΝΦΑ και η σκλήρυνση, εκεί πρέπει να υπολογιστούν όχι μόνο συνέπειες, αλλά και ευθύνες.
Ο πόλεμος των κόσμων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου