Zamboni: τρία χρόνια μετά.

Τί απέγιναν οι πρώτοι ασθενείς του Ζαμπόνι που είχαν υποβληθεί σε υπέρηχο και φλεβογραφία/αγγειοπλαστική πριν τρία χρόνια;  Ο καθηγητής Zamboni δεν κυκλοφόρησε ακόμη επίσημα αποτελέσματα, ωστόσο στο Συνέδριο του International Symposium of Endovascular Therapy που έγινε τον περασμένο Iανουάριο στο Miami Beach των Ηνωμένων Πολιτειών ανακοινώθηκε από τον ίδιο πως στους 44 relapsing-remitting ασθενείς διαπιστώθηκε

significant reduction of EDSS over 3 years respect to baseline

Patient Techniques and Challenges

Τα αποτελέσματα στους primary και secondary progressive δεν ήταν θεαματικά, ωστόσο και αυτοί επέδειξαν σημαντική βελτίωση στα συμπτώματα κόπωσης, βελτίωση στην ποιότητα ζωής από τη μερική ανάκαμψη ικανοτήτων, αλλά ελάχιστη έως καθόλου βελτίωση των κινητικών δεξιοτήτων.  Η επιδείνωση και σε αυτούς έδειξε επιβράδυνση.

Το στοίχημα φαίνεται πως έχει κερδηθεί: παύση της επιδείνωσης συνολικά, και αντιστροφή συμπτωμάτων σε όσους βρίσκονται στα αρχικά στάδια της νόσου, με υφέσεις και υποτροπές.  Ο καθηγητής επισημαίνει πως, από τους δικούς του ασθενείς, οι 26 χρειάστηκαν μία αγγειοπλαστική, οι 14 δύο, 3 χρειάστηκαν 3, ενώ έγιναν ανοιχτά χειρουργεία και σε 4 περιπτώσεις - εξαιρετική αυτή η τελευταία είδηση για όσους διεγνώσθησαν με στενώσεις που χαρακτηρίζονται επί του παρόντος πρόκληση, όπως π.χ. υποπλασία.  Ακόμη και τα ανοιχτά χειρουργεία διεξήχθησαν με ασφάλεια.

Στην παρουσίασή του ο Zamboni παραθέτει εικόνες από αληθινές βαλβίδες ή septum που δημιουργούν διαταραχή ροής και παλινδρόμηση: υπάρχουν βαλβίδες των οποίων τα φύλλα στρέφονται προς τα πάνω, ή προς τα πλάγια, σε τελείως λάθος κατεύθυνση δηλαδή από αυτήν της καρδιάς, ακόμη και βαλβίδες με τρία φύλλα, αντί για δύο, που σταματούν τη ροή - εικονίζονται δείγματα από τα χειρουργεία.

Μία εικόνα ίσον χίλιες λέξεις, πέντε γράμματα (CCSVI) και μία ερώτηση: ως πότε να περιμένουν οι ασθενείς ώστε να διορθώσουν τέτοιες τρομακτικές φλεβικές ανωμαλίες;

Για στατιστικό ενδιαφέρον, οι στενώσεις του CCSVI κατανέμονται για 94% των ασθενών στην αριστερή σφαγίτιδα, 80% στη δεξιά, 71% στη συμβολή της αζύγου με την άνω κοίλη φλέβα, 23% σε χαμηλότερο ύψος στην άζυγο και μόλις 9%  σε κατώτερες κοιλιακές φλέβες.

Η εικόνα με την ατρησία της αζύγου και την εκδήλωση εστιών στο ίδιο ύψος στη σπονδυλική στήλη είναι εντυπωσιακή.  Όπως βέβαια και το συνολικό συμπέρασμα που προέκυψε: επιτέλους βελτίωση ουσιαστική στη ζωή των ασθενών, παύση της επιδείνωσης και πρόταση ακόμη και για ασφαλή ανοιχτά χειρουργεία.

Αυτή είναι η ζωή ή η MS μετά - μετά τον Ζαμπόνι.