Μετά από έξι εγχύσεις ναταλιζουμάμπης, η Σουηδή ασθενής εμφάνισε σοβαρές νευρολογικές ανωμαλίες που την έφτασαν από EDSS 3, όταν ξεκίνησε το φάρμακο, σε EDSS 9! Από τις πρώτες εγχύσεις είχε καταγράψει περίεργες αντιδράσεις όπως ρίγος και πυρετό. Εφτά μήνες μετά την έναρξη του φαρμάκου, είχε ήδη πεθάνει - και όχι, δεν έφταιγε η γνωστή και επικίνδυνη πιθανότητα της PML.
Ήταν 39 ετών και λάμβανε τη συνηθισμένη δόση των 300 mg κάθε τέσσερις εβδομάδες.
Όταν επιδεινώθηκε, η μαγνητική της έδειξε νέες ενεργές εστίες. Κατά τη διάρκεια εξετάσεων, διαπιστώθηκε η ασυνήθιστα υψηλή παρουσία αντισωμάτων στο Tysabri, γεγονός που εκ των υστέρων θεωρήθηκε η αιτία των πολλών φλεγμονών και του θανάτου της.
Επαναλαμβανόμενες ήπιες ή σοβαρές αντιδράσεις στο φάρμακο μετά από κάθε έγχυση, και ειδικά όταν παρουσιάζονται από την αρχή της αγωγής, συνιστούν λόγο διακοπής της αγωγής και ελέγχου για την ύπαρξη αντισωμάτων στο Tysabri, λένε οι συγγραφείς.
Τώρα ό,τι και να γράψω θα μας πουν κολλημένους με το CCSVI, οπότε δε γράφω τίποτα. Κατέληξα ότι η καλύτερη στρατηγική είναι να ποντάρεις στην αντίδραση του άλλου: όταν λέμε σε ασθενείς "τα φάρμακα για την MS είναι από άχρηστα έως επικίνδυνα" μας αντιγυρίζουν πως "μη μας πιέζετε, εμένα ο νευρολόγος μου είναι πάνω απ΄ όλα άνθρωπος και τα φάρμακα με βοηθάνε".
Ίσως ένας τρόπος να προκληθεί μία μικρή αντίδραση, λοιπόν, είναι να γράψουμε, μετά από αυτήν την είδηση: αν έχετε μικρό EDSS, το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να πάρετε Tysabri, να σταματήσετε την επιδείνωση όσο το δυνατόν νωρίτερα - ίσως και μια για πάντα.
Προσέξτε ότι η άτυχη ασθενής πέθανε το 2008. Πότε δημοσιεύτηκε η είδηση?
Published: February 10, 2013
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έχω λόγια...
ΑπάντησηΔιαγραφήθλιβερο, πολυ θλιβερο ..ας τους συγχωρεσει καποιος, ο θεος, η ιστορια, καποιος!
ΑπάντησηΔιαγραφή