Ο Ούγγρος γιατρός Ignaz Semmelweis (1818-1865) είχε κάνει την παρατήρηση πως, για να μειωθούν τα περιστατικά των πυρετών και θανάτων των γυναικών μετά τον τοκετό, ίσως έπρεπε οι γιατροί που υποβοηθούσαν τις έγκυες/λεχώνες απλά να πλένουν τα χέρια τους με ένα αντισηπτικό. Οι πειραματικές του παρατηρήσεις αγνοήθηκαν από τους συγχρόνους τους, που εξέλαβαν ως προσβολή την προτροπή "απολυμάνετε τα χέρια σας".
Φυσικά, ο Semmelweis είχε δίκιο, και σήμερα "αντανακλαστικό Semmelweis" ονομάζεται η τάση να απορρίπτουμε νέα επιστημονικά στοιχεία, όταν αυτά εναντιώνονται στις συνήθεις πρακτικές μας ή στη δική μας κοσμοθεωρία.
Στο βιβλίο του, To Παιχνίδι της Ζωής, ο Dr. Timothy Leary χλευάζει την τάση των ανθρώπων να απορρίπτουν αντανακλαστικά νέες επιστημονικές ενδείξεις, ως εξής: "συμπεριφορά της μάζας, που συναντάται σε πρωτεύοντα και χρυσαλλίδες ανθρωπίδες σε μη αναπτυγμένους πλανήτες, σύμφωνα με την οποία μία ανακάλυψη σημαντικής επιστημονικής αξίας τιμωρείται".
Μην τρομάξετε αν διαβάσετε πως, εν τέλει, ο Dr. Semmelweis, που έριξε το ποσοστό θανάτων νέων μητέρων από 10% σε 0% στο Νοσοκομείο της Βιέννης, όχι μόνο απολύθηκε από εκεί, αλλά οδηγήθηκε, σταδιακά, από συναδέλφους του σε ψυχιατρείο, στο οποίο και πέθανε έπειτα από κακουχίες.
Η τραγική του ιστορία έχει επιστημολογικό και ανθρωπολογικό ενδιαφέρον: ο ίδιος από πρακτικός γιατρός έγινε ερευνητής, και πέρασε πολύ σωστά από την παρατήρηση (στην πρώτη πτέρυγα του νοσοκομείου πεθαίνουν περισσότερες γυναίκες από ότι στη δεύτερη πτέρυγα), στην υπόθεση (αν απολυμάνουμε τα χέρια των γιατρών τους, θα μειώσουμε τους θανάτους;), μετά στο πείραμα (οι θάνατοι μειώνονταν, όταν οι γιατροί έπλεναν τα χέρια τους με κάποιο χλωριούχο διάλυμα), το οποίο του έδινε τη δυνατότητα, ως επιστήμονα, να κάνει πλέον και προγνώσεις.
Το ανθρωπολογικό ενδιαφέρον αφορά, ασφαλώς, τη διαχρονική συντηρητική αντίδραση των επιστημόνων, όταν ανακύπτουν νέα δεδομένα. Αυτή η αντίδραση, υιοθετημένη από μία αγέλη ανθρώπων, φτάνει ενίοτε σε ακραίες συνθήκες. Για παράδειγμα, στην απόλυτη απαγόρευση των αγγειοπλαστικών.
Εν προκειμένω, στον πλανήτη Ελλάδα, δίποδα της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ατόμων με Σκλήρυνση κατά Πλάκας, προτρέπουν
ΑπάντησηΔιαγραφή"οι ασθενείς να μην δέχονται αγγειοπλαστικές επεμβάσεις ως θεραπεία της νόσου"
http://ccsvitalk.gr/blog/?p=533
ενώ ο χρυσαλλίδας Baracchini στην Ιταλία φωνάζει υπέρ της "αποθάρρυνσης από επικίνδυνες αγγειοπλαστικές".
http://ccsvitalk.gr/blog/?p=4165
Φυσικά, το 2010 στον Καναδά, ανθρωπίδες του Υπουργείου Υγείας απαγόρευσαν όχι μόνο τις αγγειοπλαστικές στους ασθενείς με σκλήρυνση, αλλά δεν ενεργούν ούτε καν μετεπεμβατική παρακολούθηση των ασθενών που ξενιτεύονται για το αυτονόητο - οικτρή συνέπεια αυτού, οι θάνατοι ασθενών.
Dustuxws etsi einai kai o Dr. Semmelweis den einai o monos...
ΑπάντησηΔιαγραφήParadeigma: den kserw posoi gnwrizoun ton Boltzmann o opoios autoktonise epeidh ton xleuazan gia thn nea tou thewrhsh (gurw sto 1800) sxetika me thn statistikh mhxanikh..kai posoi alloi akoma!
Μήπως αναφέρεται ο λόγος κατά τον οποίο απεβίωναν τα θηλυκά κατά τη γέννα?Μήπως κεραυνοβόλος σηψαιμία?
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτά τα πράγματα μου θυμίζουν την εποχή του μεσαίωνα οπου όποιος επιστήμονας έλεγε κάτι νέο πχ. οτι η γη γυρίζει τον έκαιγαν στην πυρά .
ΑπάντησηΔιαγραφήΝόμιζα πως εχουμε προχωρήσει από τότε αλλά προφανώς βρισκόμαστε στην ίδια κατάσταση . Τουλάχιστον τώρα δεν σε καίνε σε δημόσια θέα . Κάτι είναι κι αυτό .
Τα βακτήρια ανακαλύφθηκαν αρκετά χρόνια αργότερα. Μαζί τους και η έννοια της αποστείρωσης. Θεωρητικά, οι προτροπές του Semmelweis δεν είχαν καμμία βάση, παρά μόνο εμπειρική. Προσωπικά μου αρκεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ερώτημα για μένα είναι πολύ απλό: Ακόμα και αν δεν έκανε τίποτα το πλύσιμο με χλωριούχο διάλυμμα, ήταν τόσο δύσκολο να το κάνουν, απλά για γούρι, και ότι γίνει ας γίνει;
Οι αυθεντίες δεν πρέπει να ξεχάσουν ποτέ ότι η ιατρική του αύριο θα βλέπει τη σημερινή και θα γελά. Άρα, λίγο νερό στο κρασί δεν βλάπτει, γιατί με αυτό το σκεπτικό η υπερσύγχρονη τεχνολογία, αύριο θα είναι πάντα πρωτόγονη. Αναρωτιέμαι πώς θα βλέπουν τα υπερηχητικά jet μετά από 500 χρόνια, όταν τα ταξίδια θα γίνονται με αντιβαρυτικούς(;;;) κινητήρες. Μήπως όπως εμείς το ξύλινο αεροπλανάκι των Wright;
Παρομοιες σκεψεις εκανα συμπτωματικα διαβαζοντας "Το νησι". Εδω ειχαμε τη λεπρα, αρχαια νοσο. Οι ζωες των ανθρωπων που προσβληθηκαν αλλαξαν δραματικα. (κι εδω υπηρχε ενας γιατρος που επλενε τα χερια του τακτικα). Δεν ηξεραν πως μεταδιδεται, κι ετσι απλα απομονωναν τους ασθενεις, τους "διεγραφαν" (οπως εγινε προσφατα σε αλλο φορουμ). Ομως οι γιατροι του νησιου ηταν υπευθυνοι αρκετα, και οταν βγηκε η θεραπεια, αρχισαν να τη χορηγουν ευσυνειδητα σε ολους. (οι φαρμακευτικες εταιρειες ηταν ακομα νανοι, δεν υπηρχε θεμα κερδους)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελικα το νησι αδειασε γρηγορα.
Ομως υπηρχαν ανθρωποι που εχασαν τη ζωη τους ή υπεστησαν σοβαρες αναπηριες.
(Και μεχρι οι νευρολογοι να προτρεψουν τους ασθενεις να διαγνωσουν τη χενφα και να τη θεραπευσουν, θα υποστουν πολλοι απο μας τραγικες συνεπειες)
Βρηκα ομως εξαιρετικα ενδιαφερον οτι αρκετοι δεν ηθελαν να φυγουν απο το νησι μιας και περασαν εκει ολοκληρη τη ζωη τους.
Υπαρχει σε ολους μας μια μεγαλη δυναμη αδρανειας, οπου δεν θελουμε να αλλαξει τιποτα, ειτε ασθενεις, ειτε γιατροι.
Οι φωτεινες στιγμες της ανθρωποτητας, της επιστημης, των παντων, συμβαινουν οταν καποιος ξαφνικα αλλαζει τη γωνια που βλεπει τα πραγματα.
( Ο Σεμελβαις ειχε νομιζω παρατηρησει οτι πριν απο το μαιευτηριο, οι γιατροι πηγαιναν στο νεκροτομειο διπλα, χωρις γαντια φυσικα)
Αλλα παιρνει παρα πολυ καιρο να πεισει τους υπολοιπους.
Το αγνωστο προκαλει παντα φοβο.
Με παρηγορει η σκεψη οτι εμεις εδω δεν εχουμε αυτο το φοβο, γιατι η χενφα δεν μας ειναι αγνωστη πια.
Σιγά μην έπλεναν τα χέρια τους, δεν φτάνει που έκαναν τη χάρη να βοηθήσουν στον τοκετό, τους ζητήθηκε και να πλένουν τα χέρια τους, λες κι' ήταν τίποτα βρωμιάρηδες. Άλλωστε, σε τι θα εξυπηρετούσε; αν υπήρχε συμπαντική σκοπιμότητα να ζήσουν οι γυναίκες μετά τον τοκετό, θα ζούσαν, αν υπήρχε συμπαντικός προορισμός να πεθάνουν και να μείνει και το παιδί ορφανό από μάνα, θα πέθαιναν, άκου να πλένουν τα χέρια τους, οι γιατροί πριν τη γέννα! κι αν νομίζετε ότι μειώθηκαν κατά πολύ οι θάνατοι εξαιτίας της αντισηψίας είστε γελασμένοι, αυτό που έχει συμβεί είναι ότι άλλαξε σκοπιμότητες το Σύμπαν
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ΧΕΝΦΑ είναι μεγάλο μάθημα αυτογνωσίας. Εξηγεί τα ανεξήγητα που σου συνέβαιναν παιδιόθεν, σε κάνει να φαίνεσαι λιγότερο εξωγήινη, όταν παραπονιέσαι για διαφορετικά συμπτώματα, σου δείχνει τα "γιατί". Και ακριβώς επειδή σου δείχνει αιτίες, σε αναγκάζει στην ανάληψη πρωτοβουλιών: να το διορθώσω, να αλλάξω δίαιτα, να ψάξω γιατρό. Και, ουπς, εδώ αρχίζει το μεγάλο ξεβόλεμα, για όσους επαναπαύονται πως γίνονται αυτοάνοσες επιθέσεις ή συμπαντικά σενάρια. No, my friend! Γεννήθηκες με αυτό, προσπάθησε τουλάχιστο να μην πεθάνεις με αυτό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είναι "γνώμη" πως η ΧΕΝΦΑ είναι αιτία της σκπ. Είναι επιστημονικές ενδείξεις, και θεωρία, που είτε δεν την καταλαβαίνεις είτε επιλέγεις να μην την καταλάβεις. No excuses.
Για την ώρα είναι όντως ενδείξεις. Αλλά αυτό δεν μου λέει κάτι, αφού ακόμα και αν η ΧΕΝΦΑ δεν προκαλεί ΣΚΠ, δημιουργεί ένα σωρό άλλα προβλήματα, με την αιώνια νύστα πρώτο και καλύτερο. Ακούγεται πολύ το αντεπιχείρημα "η ΣΚΠ έχει πολλούς αιτιολογικούς παράγοντες". Εντελώς αυθαίρετο, αλλά δε στέκομαι εκεί. Μάλλον μάθαμε έναν από αυτούς τους πολλούς. Τι θα κάνουμε για αυτόν; Τίποτα, μόνο και μόνο επειδή δεν ξέρουμε τους υπόλοιπους;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΉταν τόσο δύσκολο να πλύνουν τα χέρια τους, απλά και μόνο επειδή δεν είχαν ανακαλυφθεί τα βακτήρια; Είναι χαζό να αγνοούμε τις τρανταχτές ενδείξεις, ακόμα και αν δεν υπάρχουν για την ώρα τρανταχτές αποδείξεις.
φαινεται οτι μεχρι τοτε ο μονος που ενιψε τας χειρας ηταν ο ποντιος πιλατος
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω πως το ενοχλητικό ήταν ότι τους το επισήμανε άλλος. Γι αυτό και δεν τα έπλυναν. Λίγοι γιατροί γουστάρουν να δέχονται υποδείξεις από άλλους.
ΑπάντησηΔιαγραφήthis is exatly the point
ΑπάντησηΔιαγραφή