Δευτέρα 14 Μαΐου 2012

Dr. Baracchini: "να μη γίνονται οι επικίνδυνες αγγειοπλαστικές".

Ο Dr. Baracchini, νευρολόγος με έδρα την Πάδοβα (Ιταλία), ενεργό μέλος της Ευρωπαϊκής Νευροακτινολογικής Εταιρείας, βοηθός εκδότη του BMC Neurology και σύμβουλος της Pfizer και της Novartis, ανάμεσα σε άλλες, είναι ξεκάθαρος:




To this day, a scientifically  sound  validation  of  each  of  the  five  criteria proposed  by  Zamboni  for  the  diagnosis  of  CCSVI  is  missing, not  to  mention  their combined  application.  Concurrently, there is growing evidence which rejects the role of CCSVI in  the  pathogenesis  of  MS  and  which  suggests  that  the  proposed CCSVI criteria are questionable due to miscitation, manipulation  of  known  data  and  methodological  flaws.  Thus, any  potentially  harmful  interventional  treatment  such  as transluminal  angioplasty  and/or  stenting  should  be  strongly discouraged,  not  only  for  the  lack  of  any  evidence,  but  also for the risk of serious peri-procedural complications.



"Έως σήμερα, δεν υπάρχει μία επιστημονικά λογική ταυτοποίηση για καθένα από τα πέντε κριτήρια που πρότεινε ο Ζαμπόνι για τη διάγνωση του CCSVI, για να μην αναφέρουμε τη συνδυασμένη τους χρήση.  Αντίθετα, υπάρχουν αυξανόμενες ενδείξεις που απορρίπτουν τον ρόλο του CCSVI στην παθογένεση της σκλήρυνσης, και που υπονοούν πως τα προτεινόμενα κριτήρια CCSVI είναι αμφισβητήσιμα εξ αιτίας της παράφρασής τους, της λανθασμένης χρήσης γνωστών δεδομένων και των μεθοδολογικών σφαλμάτων.  Συνεπώς, κάθε ενδεχομένως επιζήμια επεμβατική θεραπεία όπως η ενδοαγγειακή αγγειοπλαστική και/ή η τοποθέτηση στεντ πρέπει να αποθαρρύνεται σοβαρά, όχι μόνο λόγω έλλειψης ενδείξεων, αλλά ακόμη λόγω του κινδύνου από σοβαρές, σχετικές με την επέμβαση, επιπλοκές".


Fact or fiction? CCSI


Μεγάλα παιδιά είμαστε, παραθέτουμε πάντα και τη γνώμη της άλλης πλευράς για να την κρίνουμε.  Αλλά δεν καταλαβαίνουμε τί σχέση έχει η ύπαρξη του CCSVI με την αδυναμία του υπερήχου να το εντοπίσει;  Να συμφωνήσουμε πως είναι άχρηστος ο υπέρηχος, και ανεπαρκή τα κριτήρια του Ζαμπόνι.  Πώς αυτό συνδέεται με "επικίνδυνες επεμβάσεις που πρέπει να αποφεύγονται;"


Όμως ο εν λόγω κύριος έχει και άλλους λόγους να φωνάζει, και να παρασέρνει μαζί του νευρολόγους που χαίρονται στην πιθανή απαγόρευση της αγγειοπλαστικής.  Ο Baracchini, το 2011, είχε πραγματοποιήσει και φλεβογραφία σε έξι ασθενείς με σκλήρυνση - μόνο σε αυτούς βρήκε δύο τουλάχιστο κριτήρια στον υπέρηχο.  Η επεμβατική φλεβογραφία, κατά Baracchini, ήταν προβληματική μόνο σε έναν ασθενή, ο οποίος είχε αμφοτερόπλευρη στένωση στις σφαγίτιδες.


Progressive multiple sclerosis is not associated with chronic cerebrospinal venous insufficiency.


Πολλά τα ερωτήματα:


- με ποιά πρότερη εμπειρία πραγματοποίησε φλεβογραφία;


- ξέρει τί ψάχνει ακριβώς, όποιος πραγματοποιεί φλεβογραφία;


- διαθέτει IVUS?


- αξιολόγησε τη ροή, ή μόνο τις στενώσεις;


- είχε προκατάληψη υπέρ του "να μη βρει;"


- σε αυτόν που βρήκε στενώσεις, θεωρεί το εύρημα τυχαίο και φυσιολογικό;


Συνοψίζοντας υπέρηχο και φλεβογραφία, ο Baracchini έγραψε λίγες μέρες πριν:


"κανένα κομμάτι της θεωρίας του CCSVI δεν υποστηρίζεται από σοβαρές επιστημονικές ενδείξεις.  Το CCSVI φαίνεται να είναι μία αταυτοποίητη (εξωγήινη) κατάσταση και η ύπαρξή του θα πρέπει να αμφισβητηθεί οπωσδήποτε.  Επιπλέον, καμία αποδεδειγμένη θεραπευτική επίδραση της επέμβασης "απελευθέρωσης" δεν έχει δειχθεί μέχρι σήμερα".


CCSVI: no meaning, no fact


Υποψιάζομαι πως αν μου είχε κάνει υπέρηχο και φλεβογραφία ο Baracchini, δε θα μου είχε βρει τίποτα.  Κι εγώ σήμερα θα έκανα Avonex, το κεφάλι μου θα κόντευε να σκάσει, αλλά το ccsvitalk δε θα υπήρχε σε αυτόν τον πλανήτη.

10 σχόλια:

  1. Ti shmainei auto: 'η ύπαρξή του θα πρέπει να αμφισβητηθεί οπωσδήποτε.'

    Giati tha prepei na amfisbitithei opwsdhpote..?

    Apodeikse to mas re filaraki kai to suzhtame alliws 'moko'. Mhn se parei k esena kai tis etairies pou sou ta xwnoun!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ουφ , αμάν αυτοί οι νευρολόγοι , τι ωραία που θα ήταν αν τους κλείναμε σ' ενα διαστημόπλοιο και τους στελναμε εκτος αυτού του κόσμου . Σίγουρα θα περνούσαμε όλοι πολύ καλύτερα .
    Άσχετο αλλά το καλύτερο μου το είπε ο γείτονάς μου χτες , είχε έρθει λέει στο νησί απ' όπου κατάγεται , ένας μεγαλονευρολόγος εκ των Αθηνών που όλοι έχουμε ακουστά ή γνωρίζουμε .
    Ο άνθρωπος υποφέρει από ημικρανίες και του είπαν να τον επισκεφθεί μπας και του δώσει καμιά επιστημονική απαντηση στο ερώτημα γιατί πονάει τόσο συχνά το κεφαλι του .
    Η απάντηση του νευρολόγου : " Δεν έχεις τίποτα , ερωτευμένος είσαι "
    Καμία σοβαρότητα ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Mallon den exoun fraxtes se auto to nhsi giati an eixan kapoios tha arpaze ena palouki na tou spasei to kefali..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ωραία τα ερωτήματα αλλά έχω και γω κάποια άλλα:

    Κάθεται τώρα αυτός ο νευρολόγος και μιλάει εναντίον του ccsvi. Οκ, να το δεκτώ ότι είναι αρνητικός.

    Για την προσέγγιση των νευρολόγων τόσα χρόνια στην σκπ, με τα φάρμακα, τα αυτοάνοσα κλπ και βέβαια τα μηδέν αποτελέσματα που έχουν και την επικινδυνότητα αυτών, τι έχει να πει?
    Πώς τα δικαιολογεί?
    Ποια είναι τα επιστημονικά του επιχειρήματα?

    Ο πόλεμος συνεχίζεται προφανώς και κάποια ''ονόματα'', χωρίς να επιχειρηματολογούν, θα παλεύουν να αποπροσανατολίσουν τους ασθενείς από το ccsvi.
    Το κακό είναι ότι πολλές φορές το πετυχαίνουν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Θα σου λύσω μερικώς την απορία. Δες τί λέει στην εισαγωγή της πρώτης εργασίας:

    "Its autoimmune origin is supported by immunological, genetic, histopathological, and therapeutic observations, even though the mechanisms that initiate this autoimmune attack are still unknown"

    Δηλαδή, ο αυτοάνοσος χαρακτήρας της σκλήρυνσης, ενισχύεται από παρατηρήσεις επί των θεραπειών: αν αυτές βοηθάνε έστω και 30%, αυτό σημαίνει πως υπάρχει αυτοανοσία.

    Επιχείρημα που είχα ακούσει και εγώ παλαιότερα: απόδειξη πως η σκλήρυνση είναι αυτοάνοση είναι ότι τα φάρμακα βοηθάνε. Wicked sense of humour...

    Ας μιλήσουν οι ασθενείς που ταλαιπωρήθηκαν παίρνοντάς τα, ενώ ταυτόχρονα ανέβηκαν, δεν κατέβηκαν, την κλίμακα του EDSS.

    Ελάχιστοι νευρολόγοι φαίνονται πρόθυμοι να παραδεχθούν πως οι ιντερφερόνες αποδείχθηκαν άχρηστες, και ας είναι αυτό το τελευταίο συμπέρασμα δύο ερευνών δεκαεξαετίας. Ή είναι ανενημέρωτοι, άρα δεν πρέπει να δίνουν συμβουλές, ή παραπλανούν, ό,τι πιο επικίνδυνο.

    DISABILITY OUTCOMES OF DISEASE-MODIFYING
    DRUGS IN MULTIPLE SCLEROSIS
    Walter J. Hader Physical Medicine, University of Saskatchewan, Saskatoon, SK, Canada

    Με πιο απλά λόγια δε γίνεται να ειπωθεί: το 1999 πήραν 262 ασθενείς με σκλήρυνση, και τους παρακολούθησαν για δώδεκα χρόνια. Κάποιοι έπαιρναν Betaseron, κάποιοι Copaxone, κάποιοι Rebif. Πέρυσι κυκλοφόρησαν τα αποτελέσματα, η πορεία δηλαδή αυτών των ασθενών στην αναπηρία:

    Δώδεκα χρόνια μετά, και παρά την αγωγή, τρεις ασθενείς είχαν πεθάνει και οι λοιποί ασθενείς είχαν EDSS από 3.5 έως και μεγαλύτερο του 6. Συμπέρασμα: δεν παρατηρήθηκε όφελος της ιντερφερόνης στη μακρόχρονη συσσώρευση αναπηρίας.

    Δεν καταλαβαίνω γιατί κάποιοι δεν τα καταλαβαίνουν αυτά. Νούμερα είναι, δεν είναι αφηρημένη τέχνη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Νομίζω ότι ο φετινός αντίλογος στο CCSVI έχει μετατοπιστεί από τον χλευασμό και την απλή απόρριψη προς την επιθετική άρνηση κάθε έρευνας.

    Εκτός από τον Baracchini και τους συνεργάτες του που ζητούν απαγόρευση ακόμα και των κλινικών ερευνών, ένας ακόμα αξιολογητής του CCSVI θεωρεί κάθε τέτοια έρευνα περιττή και αδικαιολόγητη. Πρόκειται για τον Διευθυντή του καρδιολογικού τμήματος του νοσοκομείου του Toronto, Barry Rubin (επιτρέψτε μου την παράλειψη του τίτλου Dr). Το θέμα είναι ότι ο εν λόγω γιατρός είναι μέλος μιας επιτροπής που υποτίθεται ότι εξετάζει το CCSVI για λογαριασμό των Καναδικών Ινστιτούτων Ερευνών Υγείας (CIHR). Παρόλα αυτά κυκλοφόρησε μαζί με άλλους τρεις μια τοποθέτηση εκτός πρακτικών της επιτροπής:

    The “Liberation Procedure” for Multiple Sclerosis: Sacrificing Science at the Altar of Consumer Demand

    Εκεί περιγράφει μια θανατηφόρα και μια σοβαρή επιπλοκή της επέμβασης CCSVI, και καταλήγει ότι δεν υπάρχουν ούτε λογικά, ούτε εμπειρικά ερείσματα που να τη δικαιολογούν. Για τον ίδιο, το CCSVI είναι μια "θεραπεία λιανικής" υποβασταζόμενη από την απελπισία των ασθενών και τη φιλαργυρία των γιατρών που ασχολούνται. Έχει τόσο μικρή επιστημονική βάση που δεν χρειάζεται καν κλινικές μελέτες για να απορριφθεί.

    Τελικά είναι δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς τη μέρα από τη νύχτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Τι σχέση έχει η χειρότερη, και ελάχιστα πιθανή, επιλοκή της επέμβασης/αντιπηκτικής αγωγής, ο θάνατος δηλαδή, με το αν το CCSVI είναι ή δεν είναι η αιτία της MS? Και τί σχέση έχει το λατρευτικό λεξιλόγιο, "altar" (βωμός), στην επιστήμη;

    Επειδή το Tysabri είναι εγκεκριμένο, και οι ασθενείς με PML πεθαίνουν ελεγχόμενα, ο δικός τους θάνατος είναι πιο υποφερτός;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. "...περιγράφει μια θανατηφόρα και μια σοβαρή επιπλοκή της επέμβασης CCSVI..."

    Ε, αφού περιγράφει ΜΙΑ θανατηφόρα και ΜΙΑ σοβαρή επιπλοκή της επέμβασης για το CCSVI δίκιο έχει

    :roll:

    ΑπάντησηΔιαγραφή