Discovery

Επινοείς κάτι που δεν υπάρχει.  Ανακαλύπτεις κάτι που υπήρχε από πριν.  Η διαφορά μεταξύ επινόησης και ανακάλυψης είναι πως η πρώτη αποτελεί κάτι που δημιουργήθηκε από το μηδέν, ενώ η δεύτερη κάτι που προϋπήρχε.

Το CCSVI είναι ανακάλυψη.  Οπωσδήποτε η σημαντικότερη στην ιστορία της MS, και δεν έχει καμία σχέση με τα επινοημένα φάρμακα για τη νόσο.  Ως τέτοιο φαινόμενο, αξίζει ιδιαίτερης μελέτης.

Η MS τύγχανε μόνο επινοήσεων μέχρι πριν λίγα χρόνια: επινοημένο μοντέλο (EAE), επινοημένη αυτοάνοση θεωρία, επινοημένα φάρμακα.  Τίποτα από τα τρία δεν αντιστοιχεί στην πραγματική φύση της νόσου.  Αν τα ποντίκια της Πειραματικής Αλλεργικής Εγκεφαλοπάθειας μιλούσαν, μάλλον δε θα παραπονιούνταν για τυπικά συμπτώματα κόπωσης, κακής μνήμης ή θολής σκέψης (συμπτώματα CCSVI), τα οποία είναι αντιπροσωπευτικά της σκλήρυνσης, ακόμη και πριν τη διάγνωση με τη νόσο.  Βάσει των εστιών των ποντικιών, τα οποία εμβολιάστηκαν με ιστούς άλλων ζώων, ανέπτυξαν δηλαδή όντως αλλεργική αντίδραση, προέκυψε το μοντέλο της σκλήρυνσης που βασίζεται στις εστίες για διάγνωση και πρόγνωση, και όχι στην μέτρηση ροής του αίματος.  Το τελευταίο, λοιπόν, είναι ανακάλυψη.

Αφήνοντας στην άκρη οποιοδήποτε άλλο σοβαρό επιχείρημα, έχουμε μπροστά μας τη βασική διάκριση λέξεων, αλλά και σημασιών, που θα θέλαμε να κατανοήσει ένα τετράχρονο παιδί, πόσω μάλλον οι θεράποντες: ανακάλυψη/επινόηση.  Κάθε Νευρολόγος θα έπρεπε να μελετάει τα γεγονότα που προϋπάρχουν σε έναν ασθενή, πριν τον τυποποιήσει σε ένα μοντέλο.  Αυτό που προϋπάρχει, αυτό είναι ανακάλυψη: επίμονοι πονοκέφαλοι στους οποίους κανείς δεν έδωσε τη δέουσα σημασία στο παρελθόν.  Τραύμα στο λαιμό ή στον θώρακα.  Αφυδάτωση πριν μία μεγάλη υποτροπή.

Και φυσικά, το CCSVI.  Θα παραμένει, διαχρονικά, ανακάλυψη, νικώντας οποιοδήποτε άλλο εγχείρημα στην MS, πλην, μόνο, των επινοήσεων που η ανακάλυψη του CCSVI απαιτεί: νέες τεχνικές αγγειοπλαστικής, στεντ για φλέβες, λεπτότερους καθετήρες.  Όμως το μέλλον και οι επινοήσεις θα έρθουν μόνο αφού εμπεδωθεί το παρελθόν.  Και έτσι πάσχει η αυτοάνοση θεωρία: χωρίς να έχει ανακαλύψει ποιό κύτταρο του ανοσοποιητικού εκκινεί την αυτοάνοση επίθεση και δίχως να έχει ανακαλύψει εναντίον τίνος αντιγόνου την κάνει, επινοεί την παρασκευή ελπίδας μέσω ανοσοτροποποιητικών.  Μα δε μπορείς να επινοήσεις το μέλλον, αν δεν κατανοήσεις το παρελθόν.

Δε μπορείς να δίνεις φάρμακα στους ασθενείς χωρίς να λαμβάνεις υπόψη σου το CCSVI.  Δε μπορείς να χορηγείς ο,τιδήποτε, χωρίς να λαμβάνεις υπόψη σου μία Χρόνια Εγκεφαλονωτιαία Φλεβική Ανεπάρκεια.

Δε μπορείς να δίνεις αβίαστα και διαφημίζεις το Gilenya σε ασθενείς που έχουν υποαιμάτωση στο κεφάλι, χωρίς να μελετήσεις τη σχέση των δύο.  Δε μπορείς να καταστέλλεις το ανοσοποιητικό, αμελώντας τον φορέα αυτού στο νευρικό σύστημα, την χαρακτηριστικά αργή ροή του αίματος.

Ή μπορείς;