Είναι συνήθεις στην πολλαπλή σκλήρυνση, έστω και αν η Νευρολογία δεν τις συσχετίζει.
Όταν τις συσχετίζει, θεωρεί πως οι ημικρανίες, ή ακόμη και οι πονοκέφαλοι, προκαλούνται από τις εστίες. Γνώμη μου είναι πως θα μπορούσε να ισχύει ακριβώς το αντίθετο.
Ασθενείς με ημικρανίες αλλά όχι με MS έχουν συχνά εστίες στη λευκή ουσία του εγκεφάλου, ορατές με μαγνητική απεικόνιση.
Έχουν γίνει πολλές έρευνες για να δείξουν πως η ημικρανία δεν αυξάνει τον κίνδυνο εκδήλωσης ισχαιμικού επεισοδίου. Αν αυτό ισχύει, μήπως τότε και οι ημικρανίες δεν έχουν σχέση με την παροχή αίματος, αλλά την απομάκρυνσή του; Θυμάμαι τα λόγια του Νευρολόγου Hubbard, υποστηρικτή του CCSVI, που είπε, παρομοιάζοντας τον εγκέφαλο με το σπίτι μας, πως πάντα κάποιος φοβάται μήπως πλημμυρίσει το σπίτι του και προσπαθεί να το οχυρώσει από ανεπιθύμητες εισροές (εγκεφαλικά-αρτηρίες), ενώ την αποχέτευσή του και πού πάνε τα λύματα δεν το έχει ελέγξει ποτέ (σφαγίτιδες).
Το CCSVI φέρει, ως σύμπτωμα, αυξημένο παράγοντα κινδύνου για χρόνιους πονοκεφάλους. Από την άλλη, η ημικρανία θεωρείται σήμερα χρόνια ασθένεια επίσης, αλλά δεν υπάρχει συναίνεση για το αν, εκτός από τις αλλοιώσεις στο κεφάλι, επιφέρει και κάποιες βλάβες αθροιστικά.
Ωστόσο, με τη γνώση που έχουμε αποκτήσει χάρη στην ύπαρξη του CCSVI, αναρωτιέμαι μήπως η ημικρανία θα μπορούσε να δικαιολογηθεί ως παροδική διαταραχή ροής σε κατά τα άλλα υγιείς ανθρώπους. Αφού το CCSVI θέλει τουλάχιστο δύο σημεία και δύο διαφορετικές φλέβες για να εκδηλωθεί, και να σχετιστεί με την MS, θα μπορούσε κάποιος που έχει πρόβλημα μόνο σε ένα σημείο στη σφαγίτιδα να υποφέρει απλά και μόνο από ημικρανίες; Και για αυτό το λόγο να μην είναι η ημικρανία ασθένεια προοδευτική;
Ίσως είναι υπερβολικό να θεωρήσουμε τη φλεβική ανεπάρκεια αιτία των ημικρανιών. Ακόμα και έτσι αν είναι, δεν μιλάμε για CCSVI αλλά για ACSVI (όπου το A για τη λέξη Acute). Τουλάχιστον, όχι στις φλέβες του λαιμού και του θώρακα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα μπορούσαν οι ημικρανίες να οφείλονται σε ενδοκρανιακές τοπικές κυκλοφορικές διαταραχές και όχι γενικευμένες, επομένως θα διαφωνήσω με τον παραλληλισμό. Νομίζω ότι κάποιοι τύποι ημικρανίας έχουν συσχετιστεί με σπασμούς αγγείων, επομένως ίσως υπάρχει κάποια βάση σε αυτό τον ισχυρισμό. Κλασικά, further research is needed...
Ενώπιον της φλεβικής θεωρίας, θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε την ημικρανία πρόδρομο επεισοδίου ή εστίας στην πολλαπλή σκλήρυνση. Αυτό πρέπει να μελετηθεί. Οι σπασμοί των αγγείων στο κεφάλι είναι γεγονός, και το CCSVI δίνει μία δυνητική εξήγηση: όγκος αίματος που παλινδρομεί και πρέπει να διοχετευτεί μέσα από μικρά αγγεία. Αυτό σίγουρα οδηγεί στην καταπόνηση αγγείων που δεν είναι φτιαγμένα να κουβαλούν τόσο όγκο αίματος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε λίγα λόγια, διαφωνώ με την κλασική θεώρηση πως η ημικρανία είναι μόνο αποτέλεσμα της εστίας, λόγω της φλεγμονής. Υπάρχουν και περιπτώσεις αδιάγνωστων ασθενών, άρα ασθενών χωρίς εκτεταμένες βλάβες και οιδήματα, με επίμονο σύμπτωμα την ημικρανία.
Συμφωνούμε. Αυτό που ήθελα να πω είναι ότι το CCSVI είναι μια κομψή ερμηνεία για κάποιες από τις ημικρανίες στη ΣΚΠ. Δεν πρέπει να ξεχνάμε, όμως, ότι για πάρα πολλούς λόγους, για τους οποίους ευθύνεται η ΣΚΠ, μπορεί να παρουσιαστεί μια ημικρανία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια παράδειγμα αναφέρω ότι η ΣΚΠ δημιουργεί σπασμό στους μύες του αυχένα, π.χ. λόγω κακής στάσης του κορμού, λόγω σπαστικότητας κλπ, ο οποίος σπασμός θα μπορούσε να οδηγήσει σε ημικρανία.
Η δική μου γνώμη είναι ότι αν κάποιος αμΣΚΠ πάσχει από ημικρανίες, ενδεχομένως κάποιες από αυτές να οφείλονται άμεσα στη φλεβική ανεπάρκεια. Ωστόσο, δεν δέχομαι ότι όλες οι ημικρανίες, σε ασθενείς και μη, οφείλονται σε φλεβική ανεπάρκεια.
Δεν υπάρχει αμφιβολία σε αυτό που λες. Δεν είναι όλες οι ημικρανίες φλεβική ανεπάρκεια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι, τουλάχιστο, πρόοδος όμως, για την Αμερικανική Ακαδημία Νευρολογίας, στην τελευταία ετήσια συναντησή της στο Τορόντο, να παρουσιάσει δείγμα ασθενών διεγνωσμένων με πολλαπλή σκλήρυνση, ένα ποσοστό των οποίων αρχικά είχαν διεγνωσθεί ως ασθενείς με ημικρανίες. Αν είναι όντως έτσι, η φλεβική ανεπάρκεια εξηγεί τις ημικρανίες τους εκεί που η Νευρολογία ίσως δε δίνει σαφή εξήγηση - ή μάλλον, αναρωτιέται αν η ημικρανία συνυπάρχει με την MS ή αυξάνει τον κίνδυνο εκδήλωσής της. Βάσει ΧΕΝΦΑ, η ημικρανία συνυπάρχει με την MS και μπορεί να είναι πρόδρομος εστίας ή επεισοδίου.
Δείτε τη σχετική δημοσίευση της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας παρακάτω:
http://www.aan.com/press/index.cfm?fuseaction=release.view&release=803